Hırsım yüzünden hayatı kendime dar ediyorum :(

violetto

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
18 Nisan 2008
1.213
846
158
Önceden de vardı ama artık iyice rahatsız etmeye başladı beni. Dersler konusundaki hırsım beni yiyip bitiriyor. Üniversite öğrencisiyim, oldukça iyi bir bölümde okuyorum, notlarım da iyi ancak ben bir türlü 'en başarılı' olma hırsımdan vazgeçemiyorum.

Örneğin sınavlarım vardı ve geçtiğimiz dönemlere göre çok kötü geçtiler(böyle diyorum çünkü amacım dersten geçmek değil, iyi bir not ile geçmek). Ben sınav sonrası yanlışlarımı fark ettikçe geçmeyen bir başağrısı, mide bulantısı, iç sıkıntısı içine girdim ve bu ruh halimden kurtulamıyorum. Başarılı olacağım derken sağlığımdan olacağım.

Bir süre terapi bile gördüm hiçbir işe yaramadı. Şimdi tekrar başladım başka bir terapistle çünkü gerçekten kendi kendime çözüm bulamıyorum. Sınavım beklediğim gibi geçmezse eğer kendimi değersiz, hiçbir şey başaramayan biri gibi hissediyorum, kendime psikolojik olarak eziyet ediyorum resmen. Hele sınav kolaysa ve ben birkaç yanlışımı fark ettiysem, en düşük notu ben alacağım korkusu taşıyorum sanki herkes çok başarılı ben çok başarısızmışım gibi hissediyorum. Ya da başarısız olursam hiçbir işe yaramayan bir insan olacakmışım gibi hissediyorum.

Yaptığım hiçbir şeyin iyisini görmüyorum notlarım istediğim gibi gelmezse her şey bitermiş gibi geliyor. Halbuki birçok seminere, kongreye katılıyorum gerek görevli gerek katılımcı olarak, Türkiye' nin sayılı enstitülerinden birinde proje yürütüyorum, yine sayılı yerlerden birinde staj yaptım vs. ama hiçbiri gözümde değerli olmuyor varsa yoksa notlarım.

Ne kadar saçma olduğunun farkındayım, bana bunları başkası anlatsa başka derdi mi yok derdim ama artık benim hayatımı zindan ediyor bu durum ne yapacağımı bilemiyorum :18:
Bugün yine ağlamaktan mahvoldum, başarısızlık hissini en tepede hissediyorum, paylaşmak istedim :50:
 
Üniversite ortalaman çok önemli bir unsur değil, kendini nasıl geliştirdiğin önemli. Bak canım ben Bilkent Bilgisayar Müh mezunuyum ortalamam 2.1 ortalama ile bitirdim, ama Database ve C++ ve system analiz konusunda çok geliştirdim kendimi, mezun olmadan gsm firmasından iş teklifi aldım, diplomayı aldım 1 hafta sonra iş başı yaptım tatil yapamadan, aldığım ücretde gerçekten çok iyidi. Derslere kendini yorma fazla sadece geçmeye bak.
 
o zaman daha çok çalış kendine göre başarısızsan başarısızsındır demekki çok çalışmıyosun sonuç bu daha çok çalış boş geçirdiğin zamanları hesapla ne yapıyorum ben de derslere kilitlen seminer falan bunlar sana çok şey katmaz bölümünle alakalı değilse
 
üniversiteden 2nin biraz üzerinde bir notla mezun oldum ama güzel bir işim ve güzelde maaşım var.şimdiye kadar kimse bana notlarımı ya da diploma notumu sormadı. yani kendini kasmana hiç gerek yok.okulunu bitir yeter bence.bu günlerinin keyfini çıkar.
önemli olan kendini geliştirmen ve özgüvenli olman.
 
Üniversite ortalaman çok önemli bir unsur değil, kendini nasıl geliştirdiğin önemli. Bak canım ben Bilkent Bilgisayar Müh mezunuyum ortalamam 2.1 ortalama ile bitirdim, ama Database ve C++ ve system analiz konusunda çok geliştirdim kendimi, mezun olmadan gsm firmasından iş teklifi aldım, diplomayı aldım 1 hafta sonra iş başı yaptım tatil yapamadan, aldığım ücretde gerçekten çok iyidi. Derslere kendini yorma fazla sadece geçmeye bak.

Ben de kendimi geliştirmek için elimden geleni yapıyorum. Çalışmak istediğim alanla ilgili şimdiden proje yürütüyorum, arkadaşlarıma göre iş yüküm daha ağır ama faydası olacağını düşünüyorum.

Not ortalamam da kötü değil ama işte sadece geçmeye bakamıyorum yoksa geçmek konusunda hiçbir sıkıntım yok :(
 
o zaman daha çok çalış kendine göre başarısızsan başarısızsındır demekki çok çalışmıyosun sonuç bu daha çok çalış boş geçirdiğin zamanları hesapla ne yapıyorum ben de derslere kilitlen seminer falan bunlar sana çok şey katmaz bölümünle alakalı değilse

Katıldığım seminerlerin hepsi bölümümle alakalı, sürekli gelişen bir bölümde okuyorum onları takip etmem şart. İnanın ki öyle aman aman boş vaktim de yok, çalışmak istediğim alanla ilgili mezuniyet öncesi proje yürütüyorum, enstitüye kabul edilmek ve burs almak için çok uğraştım şimdi de hakkını vermek için elimden geleni yapıyorum.

Yine de haklısınız daha çok çalışmalıyım.
 
üniversiteden 2nin biraz üzerinde bir notla mezun oldum ama güzel bir işim ve güzelde maaşım var.şimdiye kadar kimse bana notlarımı ya da diploma notumu sormadı. yani kendini kasmana hiç gerek yok.okulunu bitir yeter bence.bu günlerinin keyfini çıkar.
önemli olan kendini geliştirmen ve özgüvenli olman.

Bize hep yüksek lisans da doktora da yapsanız önünüze lisans diploma notunuz çıkacak, yüksek olmazsa hiçbir işe kabul edilmezsiniz diyor hocalarımız, galiba ondan böyleyim biraz da.

Haklısınız kendimi geliştirmek için elimden gelen her şeyi yapıyorum.
 
Bize hep yüksek lisans da doktora da yapsanız önünüze lisans diploma notunuz çıkacak, yüksek olmazsa hiçbir işe kabul edilmezsiniz diyor hocalarımız, galiba ondan böyleyim biraz da.

Haklısınız kendimi geliştirmek için elimden gelen her şeyi yapıyorum.


Berkeley Harvard Stanford da filan yüksek yapmak istiyorsan dedikleri doğru, üni bölüm ne?
 
2010da üniversiteden mezun oldum ve tekrar girdim sınava, apayrı bi bölüm okumaya başladım yani yıllardır üniversite öğrencisiyim :52:
bu süreçte gördüğüm tek şey, hocaların not ortalamasına verdiği önem her yıl daha da artıyor, eskiden pek önemli değilmiş ama, babamın diplomasında ''orta derece ile bitirmiştir'' yazıyor mesela, ama babam prof. oldu. ama şu da var sadece akademik kariyer değil artık iş ilanlarında staj ilanlarında not ortalaması soruluyor, master bursları için bi çok yer 3.00 ve üstü arıyor, bu yüzden ortalamana dikkat etmen çok güzel ama unutmaki okul eğitim iş kariyer vs yaşamdaki amaç değil, yaşamı idame ettirebilmek için işe sahip olmalıyız, bunlar da araçlar. sağlığını kaybettikten sonra ne önemi var ki? düzenli çalış, ama birinci olmasan da dünyanın sonu mu?
 
Canım sende aynen kendımı goruyorum şöyleki
yıl 2006;
en cok ıstedıgım bolume okul bırıncılıgı kontenjanıyla yerlestım. Ama calısma hırsım en ıyı olma hırsım gıtmedı. Unıversıtede bırıncı olmalıydım. Herkes gezıp tozup unıv. Yıllarının tadını cıkarırken ben ders calıstım.
Yıl 2008
artık unıvde cok basarılıydım oylekı butun hocalarım benı ove ove bıtıremıyolardı. Arkadaslarımın hepsı konuyla ılgılı sorular sormak ıcın pesımdeydı.
Yıl 2010
bır mayıs ayı unıversıte bırıncısı olarak odulumu ve plaketımı aldım. Bu benım ıcın gurur muydu tabıkı gururdu mutlumuyum tabıkı mutluyum dum. Rektör anneme ve babama tesekkur ettı onların mutluluk goz yaslarına sahıt oldum. Buraya kadar hersey guzeldı. Sonra dıplomamı aldım ve buyuk bosluga dustum. Herkes unıvdekı anısını anlatırken ben dınlemekle yetınıyodum.
Yıl 2011
ılk ıs yerımde mıde agrısı sıkayetıyle hastanye kaldırıldım. Doktor stres nedenıyle safra kesemde tas olustugunu hemen alınması gerektıgını soyledı. Tabı hemen kolayca amelıyat olamadım. Karacıger enzımlerım yukseldı. 9 ay tedavı gordum. 9 ay calısamadım bırsey yıyıp ıcemedım. Sureklı sancım oldu. Amelıyatımdan sonra karar aldım ne olursa olsun kendımı sıkmıcam hersey olcagı yere varıyo nasıl olsa dedım.

Bunları nıye anlattın dıyosan. Bende senın gıbıydım. Hırsımdan dolayı kendımı hasta etcek derecesıne geldım. Hırs yaptım olmucak dıye strese gırdım ve daha 20 lı yaslarda amelıyat masasına yattım. Kendını topla. Hırsının kurbanı olma.
 
Canım bu kadar abartmaya gerek yok diyorum ben , sen iskolik olmussun artık , hayat sadece isten ve notlardan ibaret değil , bende bunu 30 yasında elimde isten başka bisey kalmayinca anladım . Yapilabilecek kariyerin ust seviyelerindeyim ama goruyorum ki once aile geliyor, Profesör hocam 50 yasına gelmiş öğlen yemek yemiyor ders çalışıyor benim öğle araları bebeğimi görmeye gitmem batıyor , yani bu kadar çalısmanın sonu yokki, kadının hayatı çalışmak olmuş . Ben artık normal bir insan gibi yasamak istiyorum.
notların da iyiymis oluruna bırak istersen gerisini, yas ilerleyince daha iyi anlayacaksın demek istedigimi
Birde arkadasın dediği gibi is hayatında basariliysan gözdesin, kimse sana unv notlarını sormuyor
 
bu ne yahu, tavsiyelerin bazılarına bittim.
hırs iyidir-miş, daha çok çalışmalıy-mış...
sanki en iyi diye bir şey var, sanki mükemmel diye bir şey var...
hırs yetinmemeyi öğrettikten sonra neresi iyi?
konu sahibinin açtığı yeni başlktan buraya geldim taaa.
babası onca mala mülke rağmen çocuklarına para vermeyi kesen bir adamken...
bu nedir? hırstır. kazandığı onca parayla yetindirmeyecek ve evlatlarından kesecek kadar gözünü karartan bir duygudur.
Allah korusun tüm hırslardan.
Bana göre kalbimiz arınmalı hırstan. sakin bir deniz olmalı...
Belki Mesnevi okumalı. Ben okumadım ama... Küçükken Yunus Emre çok okumuştum.
Bence maneviyata yönelebilirsiniz biraz. dua etmek, yardım etmek...
Bunlar iyi hissettirecektir. En iyi olmak mutluluğu garantilemez. Normal insanlar mutluluğu arar diye düşünüyorum. En önemlisi de huzuru...
Başarı nedir ki? Elde edersin, bir süre mutlu olursun. sonra daha yeni bir başarı, daha iyi...
Bu bir kısırdöngü..
Siz insan olduğunuz için önemlisiniz. Kendinize saygı duymanız yeterli. Değeri yoktur insanın. Bizler eşya değiliz...
 
Şimdi bu konuyu okunca güldüm yazdıklarıma.
Tamamen anksiyete bozukluğumdan kaynaklanıyor sınav dönemi böyle düşünmem.
Çok şükür oldukça başarılı bir öğrenciyim zaten.
 
Önceden de vardı ama artık iyice rahatsız etmeye başladı beni. Dersler konusundaki hırsım beni yiyip bitiriyor. Üniversite öğrencisiyim, oldukça iyi bir bölümde okuyorum, notlarım da iyi ancak ben bir türlü 'en başarılı' olma hırsımdan vazgeçemiyorum.

Örneğin sınavlarım vardı ve geçtiğimiz dönemlere göre çok kötü geçtiler(böyle diyorum çünkü amacım dersten geçmek değil, iyi bir not ile geçmek). Ben sınav sonrası yanlışlarımı fark ettikçe geçmeyen bir başağrısı, mide bulantısı, iç sıkıntısı içine girdim ve bu ruh halimden kurtulamıyorum. Başarılı olacağım derken sağlığımdan olacağım.

Bir süre terapi bile gördüm hiçbir işe yaramadı. Şimdi tekrar başladım başka bir terapistle çünkü gerçekten kendi kendime çözüm bulamıyorum. Sınavım beklediğim gibi geçmezse eğer kendimi değersiz, hiçbir şey başaramayan biri gibi hissediyorum, kendime psikolojik olarak eziyet ediyorum resmen. Hele sınav kolaysa ve ben birkaç yanlışımı fark ettiysem, en düşük notu ben alacağım korkusu taşıyorum sanki herkes çok başarılı ben çok başarısızmışım gibi hissediyorum. Ya da başarısız olursam hiçbir işe yaramayan bir insan olacakmışım gibi hissediyorum.

Yaptığım hiçbir şeyin iyisini görmüyorum notlarım istediğim gibi gelmezse her şey bitermiş gibi geliyor. Halbuki birçok seminere, kongreye katılıyorum gerek görevli gerek katılımcı olarak, Türkiye' nin sayılı enstitülerinden birinde proje yürütüyorum, yine sayılı yerlerden birinde staj yaptım vs. ama hiçbiri gözümde değerli olmuyor varsa yoksa notlarım.

Ne kadar saçma olduğunun farkındayım, bana bunları başkası anlatsa başka derdi mi yok derdim ama artık benim hayatımı zindan ediyor bu durum ne yapacağımı bilemiyorum :18:
Bugün yine ağlamaktan mahvoldum, başarısızlık hissini en tepede hissediyorum, paylaşmak istedim :50:

Daha once de sormuslar ama cok merak ettim hangi univ, hangi bolumdesin?
Sen kotu bir durum olarak goruyorsun belki ama keske sendeki hirsin binde biri bende olsa... Yuksek lisans basvurulari yapiyorum, icimde ne bir hirs var ne bir istek, zulum geliyor bu halde iken basvurular, kabul de alamam gibi bu halde iken :(
Esim de cok hirslidir, doktora yapiyor su anda, ama hirsindan dolayi basari duygusunu tattigi icin o hayatindan memnun, acikcasi kimseye de bir zarari yok. Madem bu kadar hirslisin is hayatina atilma bence hemen, yuksek lisans ve doktora yap, hirsin en iyi degerlendirildigi yerdir, hatta tr de yapma onu da, abd deki unilere basvurabilirsin, cok rahat burs da kazanabilirsin, hem kendini tatmin edince hirsindan dolayi uzulmezsin de.
 
Daha once de sormuslar ama cok merak ettim hangi univ, hangi bolumdesin?
Sen kotu bir durum olarak goruyorsun belki ama keske sendeki hirsin binde biri bende olsa... Yuksek lisans basvurulari yapiyorum, icimde ne bir hirs var ne bir istek, zulum geliyor bu halde iken basvurular, kabul de alamam gibi bu halde iken :(
Esim de cok hirslidir, doktora yapiyor su anda, ama hirsindan dolayi basari duygusunu tattigi icin o hayatindan memnun, acikcasi kimseye de bir zarari yok. Madem bu kadar hirslisin is hayatina atilma bence hemen, yuksek lisans ve doktora yap, hirsin en iyi degerlendirildigi yerdir, hatta tr de yapma onu da, abd deki unilere basvurabilirsin, cok rahat burs da kazanabilirsin, hem kendini tatmin edince hirsindan dolayi uzulmezsin de.

Forumda açık açık yazmak istemiyorum malum tanıdık çıkabilir.
Kesinlikle akademik kariyer düşünüyorum zaten üniversitemden de teklif aldım burada kalırsam kadroya geçmem için, hatta önümüzdeki yaz evlenip sözlüm doktoraya ben de yüksek lisansa ABD' ye başvurmayı düşünüyorduk tam dediğiniz gibi, benim hayatım değişti şu an nasıl olur bilmiyorum.
Burs imkanları hakkında pek bilgim yok açıkçası.
 
Forumda açık açık yazmak istemiyorum malum tanıdık çıkabilir.
Kesinlikle akademik kariyer düşünüyorum zaten üniversitemden de teklif aldım burada kalırsam kadroya geçmem için, hatta önümüzdeki yaz evlenip sözlüm doktoraya ben de yüksek lisansa ABD' ye başvurmayı düşünüyorduk tam dediğiniz gibi, benim hayatım değişti şu an nasıl olur bilmiyorum.
Burs imkanları hakkında pek bilgim yok açıkçası.

YLSY bursu var, meb veriyor, ben o bursiyerlerdenim, ama bir gr okuma ya da calisma sevkim yok, yl ye basvurmaya useniyorum, butun masraflarimi meb karsilayacak, maas da verecek ustelik. Bir de burada universitelerin asistanlik kadrolarina basvuru yapiyorsunuz. Basarili bir gecmisiniz varsa, kabul alma olasiliginiz yuksek. Tr de akademik calismalarin cok iyi bir karsiligi ya da sahasi yok, abd de sizin gibi hirsli bircok insan gorursunuz, durumunuzu garipsemezsiniz ve calismalarinizin meyvesini cok iyi bir sekilde alirsiniz burada. Hayatiniz neden degisti, anlamadim?
 
Back
X