Merhaba arkadaşlar. Bilmiyorum bitek bendemi böyle. İlk çocuğum ( aynı anda son olucak herhalde). Çok zahmetli büyüyor. 8 ay olucak, Yalnız bakıyorum, kendi ailem yurtdışında, eşimin ailesinden de bir hayır yok. Doğduğu günden beri 1 ya da 2 günüm rahat geçti. Önce sürekli ağlardı, şimdi de mızmızlanıp duruyor, hiç memnun edemezsin sürekli ilgi alaka kucak istiyor. Gün içinde kaç kere uyutsam her defasında resmen işgence yaşıyorum. Yemesi bir ayrı dert. Valla kafayı yiyecek gibiyim. Ama yine de ya sabır deyip bebeğime kızmıyorum, tüm öfkemi içime atıyorum. Sonuçta Sürekli yorgun gergin bitkin hale geldim. Annelik böylemiydi ya benmi bir yerlerde yalnış yapıyorum anlamadım.