Sevgili arkadaşlar 45 yaşında evli eğitimli işi olan bir insanım çocugum yok. Babannem var çocukluguma da az çok emegı hakkı geçtı.100 yaşında ama yuruyebılıyor fakat yemege ve ısınmaya ihtiyacı vardı. Evlatları da yaşlı artık babamın bir eli yok engelli. Zar zor kızlarına yolladıgımzda güya evin içine tuvaletını bulaştırmış. Ben ev tutayım kırasını vereyim siz ilgilenın dedım ama sonuç yok. Ben şehır dısında yaşıyorum. Eşime dedım kı yanıma almak ıstıyorum aç sogukda oturuyor deyınce bozuldu çocukları baksın ya da huzuevıne verın dedı. Sizce eşimden ayrılmakda haklı olabılırmıyım? Siz ne düşünurdunz ? Ben onun için kalktım düzenımı bozup şehır degıştırdım. Çocuguyla onu kabul edıp evlendım. Çocuk benle yaşamıyor ama ayrılmakla ıyı mı ederım?