- 29 Ekim 2014
- 2.363
- 1.797
- 83
Merhaba kızlar, çok uzatmadan konuya geçeyim;
Dün akşam eşim mahkemeye vereceği gerekli evraklar için arkadaşına uğrayacaktı. Beni de çağırdı beraber gidelim diye ama yürüme mesafesi uzak diye ben gitmek istemedim bir de kapıdan uğrayacağını yukarı çıkmayacağını söylediği için gitmeye gerek görmedim.
Ben yürüyemem oraya kadar madem kapıdan uğrayacaksın sen git vs dediğim için de öncesinde ufak bir sürtüşmemiz oldu. Tavırlıydık yani öncesinde.
Her neyse ben eve geldim eşim arkadaşına gitti sözde kapıdan uğrayacaktı ama yemeğe kalmış. Gittiği arkadaşı da çocuklu ailecek görüştüğümüz samimi biri.
Saat ilerleyince gelmiyor musun diye yazdım. Gayet rahat çayımı içip geliyorum tarzda cevap verdi.
Bende kızdım madem ev oturmasına gidiyorsun beni neden çağırmadın neden yanlış konuşuyosun şeklinde söylendim.
Daha sonra eşim bir kaç komik fotoyla beni yumuşatmaya kalktı ama hala kalkıp gelmiyor tabii. Bende daha çok sinirlendim. Cevap yazmadım.
Eve 22:00ye doğru geldi. Zile bastı otomatiği açıp içeriye gidip oturdum. Kv ile diziye bakıyorduk. Biraz da tripliydim açıkçası. O yüzden kapıda beklemedim. Normalde hep içeri girene kadar beklerdim.
Eşim içeri girer girmez duş alıp odaya gitti yattı. Bende peşine gittim kabahatli ben miyim de odaya kapanıyorsun noldu şimdi dedim. Açıkçası beni yumuşatmasını beklemiştim.
Ama O ''Sen beni kapıda beklemedin s..ktir olup gittin, bir daha zile basanı s..ksinler anahtarla giricem'' vs diye küfürlü söylendi. Bende konu daha fazla uzamasın diye salonda 5-10 dakika oyalanıp yanına gidip uzandım. O telefonundan dizi izlemeye devam etti. Tek kelime de etmedi.
Bilmiyorum çok mu büyütüyorum ama ben bekarken ailemden duyduğum küfürler sebebiyle çok hassasım.
Eşim benim için kıymetli. Onunla hep huzurlu olmak istiyorum ama zaman zamanda beni anlasın gönül alsın istiyorum. Normalde çok iyidir ama sinirlenince gözü görmez.
Siz söyleyin kim haksız?
Bu lafların üzerine ben mi yumuşatmalıyım ortamı? Eşimin bir özrü gerekmez mi?
Dün akşam eşim mahkemeye vereceği gerekli evraklar için arkadaşına uğrayacaktı. Beni de çağırdı beraber gidelim diye ama yürüme mesafesi uzak diye ben gitmek istemedim bir de kapıdan uğrayacağını yukarı çıkmayacağını söylediği için gitmeye gerek görmedim.
Ben yürüyemem oraya kadar madem kapıdan uğrayacaksın sen git vs dediğim için de öncesinde ufak bir sürtüşmemiz oldu. Tavırlıydık yani öncesinde.
Her neyse ben eve geldim eşim arkadaşına gitti sözde kapıdan uğrayacaktı ama yemeğe kalmış. Gittiği arkadaşı da çocuklu ailecek görüştüğümüz samimi biri.
Saat ilerleyince gelmiyor musun diye yazdım. Gayet rahat çayımı içip geliyorum tarzda cevap verdi.
Bende kızdım madem ev oturmasına gidiyorsun beni neden çağırmadın neden yanlış konuşuyosun şeklinde söylendim.
Daha sonra eşim bir kaç komik fotoyla beni yumuşatmaya kalktı ama hala kalkıp gelmiyor tabii. Bende daha çok sinirlendim. Cevap yazmadım.
Eve 22:00ye doğru geldi. Zile bastı otomatiği açıp içeriye gidip oturdum. Kv ile diziye bakıyorduk. Biraz da tripliydim açıkçası. O yüzden kapıda beklemedim. Normalde hep içeri girene kadar beklerdim.
Eşim içeri girer girmez duş alıp odaya gitti yattı. Bende peşine gittim kabahatli ben miyim de odaya kapanıyorsun noldu şimdi dedim. Açıkçası beni yumuşatmasını beklemiştim.
Ama O ''Sen beni kapıda beklemedin s..ktir olup gittin, bir daha zile basanı s..ksinler anahtarla giricem'' vs diye küfürlü söylendi. Bende konu daha fazla uzamasın diye salonda 5-10 dakika oyalanıp yanına gidip uzandım. O telefonundan dizi izlemeye devam etti. Tek kelime de etmedi.
Bilmiyorum çok mu büyütüyorum ama ben bekarken ailemden duyduğum küfürler sebebiyle çok hassasım.
Eşim benim için kıymetli. Onunla hep huzurlu olmak istiyorum ama zaman zamanda beni anlasın gönül alsın istiyorum. Normalde çok iyidir ama sinirlenince gözü görmez.
Siz söyleyin kim haksız?
Bu lafların üzerine ben mi yumuşatmalıyım ortamı? Eşimin bir özrü gerekmez mi?
