- 19 Şubat 2021
- 145
- 105
- 18
- 34
Merhaba hanımlar
Bugünlerde içim daralıyor afedersiniz ota b*ka her şeye ağlıyorum. Düğünüme 3 ay kaldı ve duygusalım. Ailemden ayrılıyorum başka şehre gidiyorum. Bunu bu zamana kadar dert etmedim. Üni de de ayrıldım zaten. Öyle aileme çok bağlı biri değilim. Ama ne bilim son günlerde aileme karşı ayrılcam diye içimde burukluk oluştu. Annemi düşünür oldum. Arkadaşlarının hepsi genç yaşta vefat etti kimsesi kalmadı. Ben de gidiyorum ona üzüldüm ağladım dün. Onunda ailesi de başka memlekette ona üzüldüm.dün ilk defa benden başka bu memlekette kimsesi olmadığını farkettim. Babam hariç tabi.
Sonra iş hayatım kötü. Branşım olmayan bir işte öyle geçici olarak çalışıyorum zaman geçirmek ve tabi eksiklerimi tamamlamak için. Temmuz sonu çıkcam işten ama siz bir de bana sorun. Zaten ayrı bir duygusallık var üzerimde bi de müşteriler müdürler iyice sinir olmaya başladım. Bugün müdür yardımcısıyla takıştık.ağladım zırıl zırıl wc ye gidip. Dün müşteriyle aynı şekilde adam yaşlıydı cevap vermedim yani verdim de kibarca adam üzerime geldi abarttı.ay daraldım valla. Diyorum az kaldı sabret. Şeytan diyor çık işten. Bu sefer çıksam maddiyat olarak zorlancam. İşsiz kalırsamda bu sefer boşta kalınca kafamda kurarım iyice. Psikopata bağladım iyice.
Bi de herkes benim yaşıma takmış. 29 yaşındayım. Yok 21 gösteriyosun çok küçük duruyorsun. Ya evet bu bir avantaj biliyorum ama artık sıkıldım. Herkes aynı şeyi diyor. Ve ciddiye alınmıyorum işyerinde. Kendi branşımda ciddiye alınırdım. Hiç böyle bir şey yaşamadım. Kimse yaşımı sormazdı.zaten işe de alışamadım ortama. Çok sıkıldım bunaldım.
Ev de bulamadık zaten. O da var mobilya alınacak ev tutulmayınca ona da bakamadık.bi yandan acaba düğün olcak mı yasaklar gelcek mi onun sıkıntısı her şey üst üste geliyor.
Bugünlerde içim daralıyor afedersiniz ota b*ka her şeye ağlıyorum. Düğünüme 3 ay kaldı ve duygusalım. Ailemden ayrılıyorum başka şehre gidiyorum. Bunu bu zamana kadar dert etmedim. Üni de de ayrıldım zaten. Öyle aileme çok bağlı biri değilim. Ama ne bilim son günlerde aileme karşı ayrılcam diye içimde burukluk oluştu. Annemi düşünür oldum. Arkadaşlarının hepsi genç yaşta vefat etti kimsesi kalmadı. Ben de gidiyorum ona üzüldüm ağladım dün. Onunda ailesi de başka memlekette ona üzüldüm.dün ilk defa benden başka bu memlekette kimsesi olmadığını farkettim. Babam hariç tabi.
Sonra iş hayatım kötü. Branşım olmayan bir işte öyle geçici olarak çalışıyorum zaman geçirmek ve tabi eksiklerimi tamamlamak için. Temmuz sonu çıkcam işten ama siz bir de bana sorun. Zaten ayrı bir duygusallık var üzerimde bi de müşteriler müdürler iyice sinir olmaya başladım. Bugün müdür yardımcısıyla takıştık.ağladım zırıl zırıl wc ye gidip. Dün müşteriyle aynı şekilde adam yaşlıydı cevap vermedim yani verdim de kibarca adam üzerime geldi abarttı.ay daraldım valla. Diyorum az kaldı sabret. Şeytan diyor çık işten. Bu sefer çıksam maddiyat olarak zorlancam. İşsiz kalırsamda bu sefer boşta kalınca kafamda kurarım iyice. Psikopata bağladım iyice.
Bi de herkes benim yaşıma takmış. 29 yaşındayım. Yok 21 gösteriyosun çok küçük duruyorsun. Ya evet bu bir avantaj biliyorum ama artık sıkıldım. Herkes aynı şeyi diyor. Ve ciddiye alınmıyorum işyerinde. Kendi branşımda ciddiye alınırdım. Hiç böyle bir şey yaşamadım. Kimse yaşımı sormazdı.zaten işe de alışamadım ortama. Çok sıkıldım bunaldım.
Ev de bulamadık zaten. O da var mobilya alınacak ev tutulmayınca ona da bakamadık.bi yandan acaba düğün olcak mı yasaklar gelcek mi onun sıkıntısı her şey üst üste geliyor.