Evet arkadaşlar başlıkta da yazdığım gibi kendimi mutsuz ve yorgun hissediyorum anksiyetem arttı sadece hayata tutunmaya çalışıyorum. Yaklaşık bir senedir tüp bebek tedavisi görüyorum halen devam ediyor operasyonlar geçirdim bu duruma alıştım yada alışmak demeyelim de kabullendim.bi de kendi ailemle ilgili durumlar var babam baya hasta oldukça fazla rahatsızlığı var ve hepsi ciddi hastalıklar bi de buna prostat kanseri şüphesi eklendi değeri oldukça yüksek ve diğer hastalıkları yüzünden ameliyatta edilemiyor .babamın hastalık durumu beni psikolojik olarak çok yıpratıyor zayıflaması, evden çıkamaması, eskisi gibi olmaması beni üzüyor onları ziyarete giderken hüzün duyuyorum artık. Şu an çalışmıyorum maddi olarakta destek veremiyorum kendimi sıkışmış gibi hissediyorum. Bi de her an babama bisey olacak hissi ,mutsuzluğu hayata adapte olamıyorum gündelik işleri,sorumlulukları yerine getirmek eziyet gibi geliyor siz böyle durumlarda nasıl hayata tutunuyorsunuz?olumsuzluklar, ağır yükler olunca hayata nasıl tutunuyorsunuz?bana yardımcı olun arkadaşlar icim çok sıkılıyor