İçinde bulunduğum durumlar....hayat bana zevk vermiyor artik yoruldum....

minnie

Nirvana
Kayıtlı Üye
20 Şubat 2010
9.589
10.161
773
Ankara
Evet arkadaşlar başlıkta da yazdığım gibi kendimi mutsuz ve yorgun hissediyorum anksiyetem arttı sadece hayata tutunmaya çalışıyorum. Yaklaşık bir senedir tüp bebek tedavisi görüyorum halen devam ediyor operasyonlar geçirdim bu duruma alıştım yada alışmak demeyelim de kabullendim.bi de kendi ailemle ilgili durumlar var babam baya hasta oldukça fazla rahatsızlığı var ve hepsi ciddi hastalıklar bi de buna prostat kanseri şüphesi eklendi değeri oldukça yüksek ve diğer hastalıkları yüzünden ameliyatta edilemiyor .babamın hastalık durumu beni psikolojik olarak çok yıpratıyor zayıflaması, evden çıkamaması, eskisi gibi olmaması beni üzüyor onları ziyarete giderken hüzün duyuyorum artık. Şu an çalışmıyorum maddi olarakta destek veremiyorum kendimi sıkışmış gibi hissediyorum. Bi de her an babama bisey olacak hissi ,mutsuzluğu hayata adapte olamıyorum gündelik işleri,sorumlulukları yerine getirmek eziyet gibi geliyor siz böyle durumlarda nasıl hayata tutunuyorsunuz?olumsuzluklar, ağır yükler olunca hayata nasıl tutunuyorsunuz?bana yardımcı olun arkadaşlar icim çok sıkılıyor
 
Öncelikle hayatta mutlu olabileceğimiz gibi mutsuz da olabileceğimizi bunun doğal bir durum olduğunu kabullenmenmemiz gerekiyor.Ve ailemiz tüm hayatımız boyunca bizimle olamayabilir çünkü insanoğlu ölümsüz değil ne yazık ki.Bir gün kendimizinde toprak olabileceğini düşünelim.Dünya bir döngüden ibaret.Hiç bir acı hiç bir kötü durum sonsuza kadar sürmüyor bir gün bunlarda geçecek elbet aydınlığa kavuşacağız.Şimdi işsiz olabilirsin ama ilerde Allah sana bir kapı açar ve iş sahibi olursun.Tüp bebek için moralini de yüksek tut her zaman senden daha kötü durumda olan insanları düşün.
 
Evet arkadaşlar başlıkta da yazdığım gibi kendimi mutsuz ve yorgun hissediyorum anksiyetem arttı sadece hayata tutunmaya çalışıyorum. Yaklaşık bir senedir tüp bebek tedavisi görüyorum halen devam ediyor operasyonlar geçirdim bu duruma alıştım yada alışmak demeyelim de kabullendim.bi de kendi ailemle ilgili durumlar var babam baya hasta oldukça fazla rahatsızlığı var ve hepsi ciddi hastalıklar bi de buna prostat kanseri şüphesi eklendi değeri oldukça yüksek ve diğer hastalıkları yüzünden ameliyatta edilemiyor .babamın hastalık durumu beni psikolojik olarak çok yıpratıyor zayıflaması, evden çıkamaması, eskisi gibi olmaması beni üzüyor onları ziyarete giderken hüzün duyuyorum artık. Şu an çalışmıyorum maddi olarakta destek veremiyorum kendimi sıkışmış gibi hissediyorum. Bi de her an babama bisey olacak hissi ,mutsuzluğu hayata adapte olamıyorum gündelik işleri,sorumlulukları yerine getirmek eziyet gibi geliyor siz böyle durumlarda nasıl hayata tutunuyorsunuz?olumsuzluklar, ağır yükler olunca hayata nasıl tutunuyorsunuz?bana yardımcı olun arkadaşlar icim çok sıkılıyor
Hayata tutunmaktan baska care olmayınca kendime sebepler buluyorum.Oturup uzulecegim zaman dibine kadar üzülüp gözyaşımi siliyor ve kaldigim yerden hayata devam ediyorum.Oturup üzülmek ve beklemek bir seylere care degil.Elinden maddi anlamda bir sey gelmiyorsa git babanin elinden tut gözlerine bak elini tut.Merhamet ruha iyi gelir.Cocuk icin dua et hayırlısini iste.Anne olmak tabii hakkin ama depremde ikiz çocuklarını ayni anda kaybeden hanımı biliyorum mesela.Cok uğraşmış zorlamis 5 yil sonra depremde kaybetti hem de ikisini.Acaba dedim kendi kendime bilseydi sonucu zorlar miydi?Her şey tabi ki Allah dan ama ettigimiz dualara dikkat edelim.Basimiza gelenlere level atlamamasi için şükredelim.Mesela babam hasta diosunuz.Bir gun secde edip Allah im yatalak bile olsa kabulüm alma dediğim babami o yatakta saatler icinde taniyamadigim halde görünce rabbim al dediğimi biliyorum.Zor seyler yasar kul ama sınav hepsi oyle zaman geliyor ki korkun duan ediyor.Simdi haline sukret tevekkül et rabbim yüreğine,derdine şifa versin.Daha beterinden korusun
 
Böyle durumlarda insanı en cok caresız hissetmesi, caresızlik hissi yoruyor.
Ama madem tup bebek tedavisi goruyorsun, herseyde oldugu gıbı bunda da moral cok onemlı.
Allah babana şifa, sana da hayırlı saglıklı evlat versin.
 
mutlulukları nasıl olağan karşılıyorsak sıkıntıları da olağan karşılamak lazım bence. hayat bu işte.. bazen acı bazen tatlı. üstüste gelince biliyorum daha zor ama malesef bunlar bizim elimizde olan şeyler değil.
babanızla corona tedbirlerini de gözeterek sık sık vakit geçirmeye çalışın derim. emin olun bu çok iyi geliyor. evet güçsüz görmek çok zor ama her an da çok kıymetli.
 
Öncelikle hayatta mutlu olabileceğimiz gibi mutsuz da olabileceğimizi bunun doğal bir durum olduğunu kabullenmenmemiz gerekiyor.Ve ailemiz tüm hayatımız boyunca bizimle olamayabilir çünkü insanoğlu ölümsüz değil ne yazık ki.Bir gün kendimizinde toprak olabileceğini düşünelim.Dünya bir döngüden ibaret.Hiç bir acı hiç bir kötü durum sonsuza kadar sürmüyor bir gün bunlarda geçecek elbet aydınlığa kavuşacağız.Şimdi işsiz olabilirsin ama ilerde Allah sana bir kapı açar ve iş sahibi olursun.Tüp bebek için moralini de yüksek tut her zaman senden daha kötü durumda olan



Hayata tutunmaktan baska care olmayınca kendime sebepler buluyorum.Oturup uzulecegim zaman dibine kadar üzülüp gözyaşımi siliyor ve kaldigim yerden hayata devam ediyorum.Oturup üzülmek ve beklemek bir seylere care degil.Elinden maddi anlamda bir sey gelmiyorsa git babanin elinden tut gözlerine bak elini tut.Merhamet ruha iyi gelir.Cocuk icin dua et hayırlısini iste.Anne olmak tabii hakkin ama depremde ikiz çocuklarını ayni anda kaybeden hanımı biliyorum mesela.Cok uğraşmış zorlamis 5 yil sonra depremde kaybetti hem de ikisini.Acaba dedim kendi kendime bilseydi sonucu zorlar miydi?Her şey tabi ki Allah dan ama ettigimiz dualara dikkat edelim.Basimiza gelenlere level atlamamasi için şükredelim.Mesela babam hasta diosunuz.Bir gun secde edip Allah im yatalak bile olsa kabulüm alma dediğim babami o yatakta saatler icinde taniyamadigim halde görünce rabbim al dediğimi biliyorum.Zor seyler yasar kul ama sınav hepsi oyle zaman geliyor ki korkun duan ediyor.Simdi haline sukret tevekkül et rabbim yüreğine,derdine şifa versin.Daha beterinden korusun

Haklısınız her zaman

Öncelikle hayatta mutlu olabileceğimiz gibi mutsuz da olabileceğimizi bunun doğal bir durum olduğunu kabullenmenmemiz gerekiyor.Ve ailemiz tüm hayatımız boyunca bizimle olamayabilir çünkü insanoğlu ölümsüz değil ne yazık ki.Bir gün kendimizinde toprak olabileceğini düşünelim.Dünya bir döngüden ibaret.Hiç bir acı hiç bir kötü durum sonsuza kadar sürmüyor bir gün bunlarda geçecek elbet aydınlığa kavuşacağız.Şimdi işsiz olabilirsin ama ilerde Allah sana bir kapı açar ve iş sahibi olursun.Tüp bebek için moralini de yüksek tut her zaman senden daha kötü durumda olan insanları düşün.
Yazdiklarinizda çok haklısınız ölüm hayatin gerçeği küçük yaşta da değilim 36 yaşındayım ama bazı şeyler bana ağır geliyor kardeşim 25 yaşında o benden daha metanetli .tüp bebek konusunda moral, motivasyon çok önemli ama bu durumlar yüzünden stres yüklüyüm ona da tam adapte olamıyorum
 
Yazdiklarinizda çok haklısınız ölüm hayatin gerçeği küçük yaşta da değilim 36 yaşındayım ama bazı şeyler bana ağır geliyor kardeşim 25 yaşında o benden daha metanetli .tüp bebek konusunda moral, motivasyon çok önemli ama bu durumlar yüzünden stres yüklüyüm ona da tam adapte olamıyorum

öncelikle bizim etki edemeyeceğimiz şeyler için üzülmemeyi öğrenerek yaşamalıyız

tüp bebeğim var o süreci bilirim minimum stres maksimumu sonuç

başka şeylere odaklanın kendinize meşgale bulun

babanıza gelince

evet rahatsızlıkları var ama daha genç bir çok kişinin de rahatsızlıkları var

örneğin bir gece annem aradı babamın kalbi durmuş

aynı gecede 3 kere ve doktorlar umutlanmayın hastanız yaşlı demişler

üstünden 7 yıl geçti

babam şu an sağ ileride şu olur bu olur neden kurayım kafamda

KOAH, kalp, hipertansiyon var kalbinde pil var ve olmazsa gidersin denilecek boyutta

ama hiç babam hasta diye üzülmüyorum

daha geçenlerde deprem oldu nice gençler vefat etti

kime ne zaman ne olacağı belli değil ki
 
İnanın her şey zamanla rayına giriyor. Bebek konusunda canınızı sıkmayın benim abimle yengem senelerce uğraştılar, tüp bebek denemek istediler, olmadı, en sonunda psikolojik olarak çok yoruldular kendi haline bıraktılar, kabullendiler derken, seneler sonra çocuk sahibi oldular. O stres, moralsizlik, hayal kırıklığı ve psikolojiyle sanırım olacağı varsa da olmuyor.


Benim de babamda kalp yetmezliği var, şu son iki yıl çok zordu, ameliyathane kapılarında ağladığım umudumu kaybettiğim en kötüsü onu kaybettiğini hissettiğim anlar oldu;ama en azından ölmedi, eskisi gibi olmasa da sıhhati, enerjisi hala nefes alıyor, sesini istediğim an duyabiliyorum ya o bana yeter. Büyüyoruz işte, kabul etmek gerekiyor bir gün ellerimizden kayıp gidecekler;ama bunu düşünerek de hayatımızı zehir etmenin anlamı yok. Olabildiğince çok vakit geçirin, ekonomik olarak yanında olamasanız da siz yanında olun. Ellerini tutup sohbet etmeniz bile onu mutlu edecektir. Acil şifalar dilerim, karamsar mutsuz günlerden geçiyorsunuz sadece, inişli günlerin çıkışı da olacak, her karanlığın ardından aydınlık gelecek, siz inanın her şey daha güzel olacak.
 
Hayata tutunmaktan baska care olmayınca kendime sebepler buluyorum.Oturup uzulecegim zaman dibine kadar üzülüp gözyaşımi siliyor ve kaldigim yerden hayata devam ediyorum.Oturup üzülmek ve beklemek bir seylere care degil.Elinden maddi anlamda bir sey gelmiyorsa git babanin elinden tut gözlerine bak elini tut.Merhamet ruha iyi gelir.Cocuk icin dua et hayırlısini iste.Anne olmak tabii hakkin ama depremde ikiz çocuklarını ayni anda kaybeden hanımı biliyorum mesela.Cok uğraşmış zorlamis 5 yil sonra depremde kaybetti hem de ikisini.Acaba dedim kendi kendime bilseydi sonucu zorlar miydi?Her şey tabi ki Allah dan ama ettigimiz dualara dikkat edelim.Basimiza gelenlere level atlamamasi için şükredelim.Mesela babam hasta diosunuz.Bir gun secde edip Allah im yatalak bile olsa kabulüm alma dediğim babami o yatakta saatler icinde taniyamadigim halde görünce rabbim al dediğimi biliyorum.Zor seyler yasar kul ama sınav hepsi oyle zaman geliyor ki korkun duan ediyor.Simdi haline sukret tevekkül et rabbim yüreğine,derdine şifa versin.Daha beterinden korusun
Amin çok sağolun.rabbimin sınavı diyorum bir bildiği vardır diyorum ama etrafıma bakıyorum bazı insanların hiç böyle sorunları yok isyan etmek değil yanlış anlamayın ama bazen kendi kendime neden bu kadar yük var üstümde diyorum
 
Böyle durumlarda insanı en cok caresız hissetmesi, caresızlik hissi yoruyor.
Ama madem tup bebek tedavisi goruyorsun, herseyde oldugu gıbı bunda da moral cok onemlı.
Allah babana şifa, sana da hayırlı saglıklı evlat versin.
Amin çok sağolun moral çok önemli evet stres olmaman gerekiyor diyor dr um ama ben stres yüklüyüm maalesef
 
Amin çok sağolun moral çok önemli evet stres olmaman gerekiyor diyor dr um ama ben stres yüklüyüm maalesef
Iste hep stres olmaman lazım diyorlar da bir de o insana sormak lazım ne hissediyor ıcınde ne yasıyor.
Kimse istemez stres olmak ama insanız ve engel olamıyoruz, senı cok ıyı anlıyorum
Uzuntulerınım arasında bebek haberi alır sevinirsin ınsallah
 
mutlulukları nasıl olağan karşılıyorsak sıkıntıları da olağan karşılamak lazım bence. hayat bu işte.. bazen acı bazen tatlı. üstüste gelince biliyorum daha zor ama malesef bunlar bizim elimizde olan şeyler değil.
babanızla corona tedbirlerini de gözeterek sık sık vakit geçirmeye çalışın derim. emin olun bu çok iyi geliyor. evet güçsüz görmek çok zor ama her an da çok kıymetli.
Evet üst üste gelmesi beni yordu gücümü azalttı.gidip görmeye çalışıyorum ama korona belası var bi de eşim sürekli dışarda çalışıyor riskli durumdayız ve babama taşımamız durumunda çok kötü olur dr açık açık kaybederiz dedi maskeyle falan oturuyoruz yanında 1 senedir öpemedim bile babami
 
öncelikle bizim etki edemeyeceğimiz şeyler için üzülmemeyi öğrenerek yaşamalıyız

tüp bebeğim var o süreci bilirim minimum stres maksimumu sonuç

başka şeylere odaklanın kendinize meşgale bulun

babanıza gelince

evet rahatsızlıkları var ama daha genç bir çok kişinin de rahatsızlıkları var

örneğin bir gece annem aradı babamın kalbi durmuş

aynı gecede 3 kere ve doktorlar umutlanmayın hastanız yaşlı demişler

üstünden 7 yıl geçti

babam şu an sağ ileride şu olur bu olur neden kurayım kafamda

KOAH, kalp, hipertansiyon var kalbinde pil var ve olmazsa gidersin denilecek boyutta

ama hiç babam hasta diye üzülmüyorum

daha geçenlerde deprem oldu nice gençler vefat etti

kime ne zaman ne olacağı belli değil ki
Evet anahtar cümle bu aslında etki edemeyeceğimiz şeylere üzülmemek ama ben aylardır kendimi mahvettim ne kendime faydası oldu ne aileme çok zarar gördüm aslında suratim asık sürekli kaygılı bir tıp oldum.bu arada babamda da koah .
,kalp yetmezliği var hastalıklar aynıymış. Deprem aslında benimde kafamda değişik ışıklar yaktı gençlerin ölmesi, ayda bebeğin annesiz kalması v.s çok sağolun cevap için
 
İnanın her şey zamanla rayına giriyor. Bebek konusunda canınızı sıkmayın benim abimle yengem senelerce uğraştılar, tüp bebek denemek istediler, olmadı, en sonunda psikolojik olarak çok yoruldular kendi haline bıraktılar, kabullendiler derken, seneler sonra çocuk sahibi oldular. O stres, moralsizlik, hayal kırıklığı ve psikolojiyle sanırım olacağı varsa da olmuyor.


Benim de babamda kalp yetmezliği var, şu son iki yıl çok zordu, ameliyathane kapılarında ağladığım umudumu kaybettiğim en kötüsü onu kaybettiğini hissettiğim anlar oldu;ama en azından ölmedi, eskisi gibi olmasa da sıhhati, enerjisi hala nefes alıyor, sesini istediğim an duyabiliyorum ya o bana yeter. Büyüyoruz işte, kabul etmek gerekiyor bir gün ellerimizden kayıp gidecekler;ama bunu düşünerek de hayatımızı zehir etmenin anlamı yok. Olabildiğince çok vakit geçirin, ekonomik olarak yanında olamasanız da siz yanında olun. Ellerini tutup sohbet etmeniz bile onu mutlu edecektir. Acil şifalar dilerim, karamsar mutsuz günlerden geçiyorsunuz sadece, inişli günlerin çıkışı da olacak, her karanlığın ardından aydınlık gelecek, siz inanın her şey daha güzel olacak.
Moralsizlik ,stres tüp bebek sürecini çok etkiliyor ama tedavim böyle bir zaman dilimine geldi maalesef hepsiyle başa çıkmaya çalışıyorum bi de kimseyle paylaşamıyorum iyice patlama noktasına geldim .inşallah dediginiz gibi aydınlık günler gelir sağolun bu arada size de geçmiş olsun
 
Iste hep stres olmaman lazım diyorlar da bir de o insana sormak lazım ne hissediyor ıcınde ne yasıyor.
Kimse istemez stres olmak ama insanız ve engel olamıyoruz, senı cok ıyı anlıyorum
Uzuntulerınım arasında bebek haberi alır sevinirsin ınsallah
Amin inşallah sağolun.evet dr lar stres olma diyorlar ama hayat başlı başına stres bana göre
 
Galiba çok bebek istiyorsunuz. Sanırım ben olsam sonuçsuz kalan tedaviler üstüne kendimi daha fazla zorlayamazdım. Zor şeyler yaşıyorsunuz zaten biraz akışa bırakıp kendinize mi dönseniz?
 
Amin inşallah sağolun.evet dr lar stres olma diyorlar ama hayat başlı başına stres bana göre

evet hayat başlı başına stres ama ekstra streslenmemek için bir şeyler yap

ne bileyim bir diziye sar, bir işe gir

yoğunluğun olsun, kafan hiç ama hiç boş kalmasın

yani yatınca dahi düşüneme yorgunluktan sız

ille de çok geniş çaplı düşünme bugün mesela aç tv yi, geç karşısına iki tencere sarma sar

onlar akşam olmadan bitecek

düşünülecek tek şey sarma olsun

(bu arada bugün örneklerim hep sarmadan oturup saracağım bu gidişle :))))

ya da ne bileyim temizlik yap, örgü ör vs

ama kafan boş olmayacak ille de yetişecek hedefler büyük olmalı

hava bozuyor, Cumartesi eşinin kazak giymesi lazım, otur ör (örnek abartılı elinden geliyorsa manasında)

özetle cidden kendini ne yapabiliyorsan onunla sıkıştır, hastalık, dert tasa düşünemeyecek kadar yoğun ol
 
Evet üst üste gelmesi beni yordu gücümü azalttı.gidip görmeye çalışıyorum ama korona belası var bi de eşim sürekli dışarda çalışıyor riskli durumdayız ve babama taşımamız durumunda çok kötü olur dr açık açık kaybederiz dedi maskeyle falan oturuyoruz yanında 1 senedir öpemedim bile babami

çok iyi anlıyorum sizi çok zor. malesef pandemi de hayatı çok zorlaştırdı.
elbette umut kesilmez asla.. insanlar ne durumlar içinde iyileşiyorlar. babanızın en çok morale ihtiyacı var. eminim sizin sevginizi hissettikçe güç bulacaktır.
 
Galiba çok bebek istiyorsunuz. Sanırım ben olsam sonuçsuz kalan tedaviler üstüne kendimi daha fazla zorlayamazdım. Zor şeyler yaşıyorsunuz zaten biraz akışa bırakıp kendinize mi dönseniz?
Evet istiyoruz .daha ilk tedavim henüz transferim bile olmadı 2 ay sonra olacak terslik çıkmazsa yani bir kez de olsa sansimi denemek istedim Tedavinin uzama nedeni operasyonlar oldu başlayınca da bitirmek istedik maddi ,manevi çok emek harcadik en azında transfer olsun sonucu göreyim ondan sonra bakacağım artık belki 2.tedaviyi olmam bile
 
evet hayat başlı başına stres ama ekstra streslenmemek için bir şeyler yap

ne bileyim bir diziye sar, bir işe gir

yoğunluğun olsun, kafan hiç ama hiç boş kalmasın

yani yatınca dahi düşüneme yorgunluktan sız

ille de çok geniş çaplı düşünme bugün mesela aç tv yi, geç karşısına iki tencere sarma sar

onlar akşam olmadan bitecek

düşünülecek tek şey sarma olsun

(bu arada bugün örneklerim hep sarmadan oturup saracağım bu gidişle :))))

ya da ne bileyim temizlik yap, örgü ör vs

ama kafan boş olmayacak ille de yetişecek hedefler büyük olmalı

hava bozuyor, Cumartesi eşinin kazak giymesi lazım, otur ör (örnek abartılı elinden geliyorsa manasında)

özetle cidden kendini ne yapabiliyorsan onunla sıkıştır, hastalık, dert tasa düşünemeyecek kadar yoğun ol
Güzel fikirler teşekkür ederim belki de düşünmeye fırsat bırakmamak en doğrusu orgu iyi gelebilir renkler sayılar en iyisi atkı falan öreyim
 
Back
X