Kızlar 2 yıllık bir ilişkim var. Onun hayatına birden bire girip, birseyler katmak istedim. Onun mutluluğu için elimden geleni yaparken biraz mutlu olmak istedim. Ben mutlu olamadım ama yine de onu mutlu etmek için uğraştım. Nedenini sorgulamadan öylece sevdim onu, gördüğüm ilk andan beri. Sevgilim oldu, oğlum oldu, eşim oldu, dostum oldu.. Öyle hayatımın merkezine oturtmuşum ki onu.. Aldatıldım, hırpalandım, 2. plana atıldım.. Yine de birseyler oldu ve birlestik. Eskisi gibi değil su an.. Bir seyleri düzeltme yoluna koyulduk ama eskiden yaptıkları aklıma geldikce çıldırıyorum. Artık sevgim de azaldı.. Onunla da mutsuzum, onsuz da diyorum.. Bari hayatımdan cıksın da öyle yaşayım üzüntümü.. bi süre sonra biter acım diyorum nasılsa. Evlilik hayallerimiz var.. Ama onunla bi ömür geçirebilir miyim bilemiyorum. Şimdi ondan korkuyorum, içten içe uzaklaşıyorum ama hayatımdan çıkartamıyorum. Bana zarar vermesinden ya da acımı yenememekten korkuyorum. Yeterince hata yaptı, su an düzeltmeye calısması yeter mi onunla olmam için? Bir iki gündür umursamaz davranıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Bana yol gösterin.