Kayinvalidemi cok severim iyidir hostur. Annem mesela daha konuskan dünürüm diye diye dilinde tüy kalmadi. Zamaninda cok arardi, hal hatir sorardi, giderdi, maksat samimiyetlik kurabilmek. Artik akrabayiz diyebilme cabasindaydi. Artik annemde elini cekti az yoruldu cunku. Kayinvalidemde tam aksine kendi halinde, ararsan konusursun aramassan aklina gelmez dogru duzgun. Yani nasil diyim, bazi yapilmasi gereken cok basit seyleri yapmiyor. Kac yasina gelmis kadin diyorum kendi kendime. Misal hasta olur ne bir gecmis olsun diye arar bu bir arkadas olur, akraban olur. Gidiyim ziyaret ediyim yok. Birinin bebegi olur hayirli olsuna gidiyim yok. Dugun deri okur gitmez. Ama gecenlerde kaynimin dugunu oldugunda kimse gelmiyor diye soylendi durdu, illa davetiye mi lzm, hrk biliyor dugun oldugnu diyor. Gelene gidilir, kimse bayilmiyordu xx oglu evleniyor dugunune gidelim diye. Anlamiyorum, dunku cocuklari deseniz hepsini yaparlar. Imanli ihlaslidir kayinvalidem, namazli niyazli. Lafda sozde herseyi biliyor ama icrat sifir. Annemede hak veriyorum, ama degismeyen insan degismiyor iste. Peyg. Efdmz bir hadisine daglarin yer degiscegine inaninda, insanlarin huy degistircegine inanmayin demis. Nkdr dogru. Off cok arada kaliyorum bzn. Dedigim gibi cok severim sayarim, ama anneme bes kurus kdr deger vermeyen dogru duzgun arayip sormayinca icim icimi kemiriyor. Konusayim diyorum ama nasil konuya gircem. Bide ustte cikmaya calisir ortam daha gerginlesir diye cekiniyorum. Ben cunki simdiye kdr hicbir buyugume karsi saygisizlik etmedim sesimi yukseltmedim..