Biraz abartmıyor musunuz? Bir pizza ustasının bez bebek ile ek gelir sağlamak istemesini anlarım fakat kelliğe, hatta kansere durup dururken nasıl çare bulabilir? Daha gerçekçi olun, yetimhaneye veya huzurevine ayda bir gün ayırarak oradaki insanları sevindirin mesela... Aziz Sancar'ı düşünün, o kanser tedavisine ömrünü adadı. İstemek başarmanın yarısı olabilir fakat yalnızca isteyerek bir işi tamamlayamazsınız. Kimi zaman başarmak için eğitimini almalı, o yolda hayatınızı verebilmelisiniz.
Sadeleşmeye gidin hayatınızda. Siz içlerinde seçim yapamıyorsanız kura çekin, bir kısım hobilerinizi ileri tarihlere ertelemek üzere hayatınızdan çıkarın. Geri kalanıyla da öyle kafada plan yapmakla olmaz, gerçekten düzene girmek, başladığınız işleri bitirmek istiyorsanız önünüze kısa vadede 1-2, uzun vadede 6-12 aylık bir çizelge çıkarın. Bence her aya, o ay yapabileceğiniz işleri yazın. Mesela önümüz kış; maket, bez bebek, örgü vs evde yapabileceğiniz aktivitelerinizi bu aylarda dönüşümlü olarak yazın. (Her haftayı yalnız bir işe ayırın ve bu şekilde dönüşümlü olarak 3-4 aylık ilk çizgelgenizi oluşturun.) İlkbahar, yaz döneminde de karavan, tatil, gezme planlarınızı ayarlayıp yarım bıraktığınız kitabınıza da o dönem devam edebilir, tatile yanınızda ıvır zıvırları götürmek yerine yalnızca kitabınıza odaklanabilirsiniz. Böylece tatilinizden de zevk alırsınız.
Ben plansız yaşayamam, o yüzden böyle bir karmaşanın içinde olma düşüncesi bile dediğim gibi beni yoruyor... Şimdiden hobilerinizi ve beraberinde hayatınızı düzene koyma yolunda şans diliyorum.