Arkadaşım, ben de yaşadım aynılarını inan ki seni çok ama çok iyi anlıyorum.
2 ay ayrı kalmıştım, 15 kilo verdim ben:)
Hastalıklı gibi geziyordum, yemiyordum, içmiyordum, konuşmuyordum, uyumuyordum, yatağımdan çıkarabilene aşkolsun.
Yeni ehliyet almıştım, resmen ölümüne sürüyordum o arabayı.
Hergün yine mi yaşıyorum diye gözlerimi açıyordum dünyaya.
Ailem, tüm arkadaşlarım, eş dost pervaneydi bu kız git gide ölüyor diye.
O yüzden emin ol seni anladığıma...
Şimdi ben sana yapman gerekeni söyledim, Sevgi dolu bir kadından çok onurlu ve gururlu bir kadın isteklerine daha çabuk ulaşır.
Sen eğer onsuzluğa bu kadar aciz olduğunu belli edersen hiçbir sonuç alamazsın, aksine karşısında çok seven ama bir yandan da buna katlanamayacak bir hanım görürse ben ne yapıyorum ikilemi yaratırsın.
Kendi ilişkimde ben bunu uyguladım, ilk senin dediklerini yaptım olmadı...
Sonra ise kendimi topladım, ona çok güçlü göründüm, onu sevmemin bana bunları yaşatacağı anlamına gelmediğini ifade ettim.
1 ay sonra o dolandı peşimde, çok pişmanım diye.
Yetmedi ama bu bana....
Her gün ağlasam da açmadım o telefonları, daha da ulaşılmaz oldum.
1ay benimle beraber o da süründü, işte o zaman anladı ne yaptığını...
Bir insanın sevgisiyle oynanmayacağını farketti, tabi yaptığı yanlışı görmesi ve pişmanlığı da cabası...
Güçlü ve gururlu dur, sık dişini, kendine bunları yaptırma.
