- Konu Sahibi elagozlum20
- #1
öncelikle hepinize hayırlı geceler diliyorum kızlar size kısaca anlatmak istiyorum.. ben hayatımdaki insan yokken çok karanlık bir dünyada gibiydim umutsuzdm yalnızdım ve zaten ben asosyal biriyim . onunla dershande tanıştık ben gördüm ve işte dedim işte hayatımn erkeği ulaştım bir sekilde çok zordu çokkkk ama oldu bir şekilde oldu kendisi kova burcu bu arada çok gel gitler oldu ilk başlarda ve dengesizdi ama sevmesini beni mutlu etmesini her şekilde biliyordu beni kırdıgı zamanlar öylesine güzel gönlümü alırdki giderdi bütün kırgınlıgım.. çok güzeldi ilk başlarda ben onu kaybetmekten çok korkardım çok üstüne titrerdim oda bunu su istimal etmedi hiç bir zaman hayat bizi bazı yerlere sürükledi ama kızlar ne biliym ya bizim ilişkimiz garip mi bilmiyorum zamanla onu kaybetmekten korkadm o duyguyu yendim su anda diyrum ki keşke ilk başlarda ki gibi olsa ben çok ama çok zor birini seven biriyim şimdi o günlerimizi de özlüyorum gelecegimze evlenmemize daha çokk var çok ben onu sinir ettim zamanda seninle bir ömür geçmez diyor :) ama sonra bu fikri yerle bir oluyor gün içinde mesajlaşırız gece ise konuşuruz su an oda absinin yanında ve abisi görevde tek başına bütün gün oda evde bende.. ben zaten ünv. bıraktıktan sonra çok sıkılmıştım şimdide sıkılıyorum kızlar onunla ilk zamanlardaki gibi olsun istiyorum bazı şeylerin sıradanlaştıgını düşünüyorum ama bir kavga edince değerini anlıyorum yani kendide çok dengesiz zaten ne bilym öyle işte başkalarının ilişkisi gibi degil bizim ilişkimiz bu sıradanlıgı yok etmek içinn ne yapabilirm artık o da sıkılacak diye korkuyorum