İlk ilişki

hayirnedensimdi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
22 Kasım 2019
3
0
1
23
merhaba hepinize. beden yaşı olarak çok büyük değilim, bir erkek arkadaşım yok. dini inancı olan biri değilim ve erkeklerin nasıl aktif cinsel hayatı varsa kadınların da olması gerektiğini düşünüyorum. daha cinsel birlikteliğim olmadı ama gerçekten hoşlandığım biri olursa bekaretimi “verebilirim”. sorum şu ki, bunun pişmanlık duyulacak bir şey olduğunu düşünmüyorum. veyahut ayıplanacak bir şey olduğunu(her ne kadar kadınların cinslellik yaşaması ayıplansa da), ileride evlenince kocamdan da saklayacak bir durum olduğunu düşünmüyorum ama çevremdeki insanların düşüncesi beni geriyor. yani az önce bakireliği kaybetmekli ilgili açılmış bir konu gördüm, yok dalga geçilmeler, iyi olmuş, hakettiğini bulursun demeler falan. sizin bu konuda düşünceniz nedir?
 
Bekaretinizi “vermek” olarak görmeyebilirsiniz. İşe önce buradan başlayın. Sevişmeyi ve birlikteliği “almak”, “vermek” olarak görmek bence sağlıklı bir şey değil.

Başkalarının cinsel hayatına karışan kadınları umursamayın. İşte tam da onlar cinselliği bir ödül ve ceza olarak kullanan tipler oldukları için “oh iyi olmuş”, “birlikte olmuşsun sevgilin terk etmiş, hak etmişsin” gibi şeyler konuşabilirler. Ya da kocasını/sevgilisini cezalandırma yöntemi olarak sevişmemeyi kullanabilirler. Çoğunun da vajinusmus ile yüzyüze kalacağını/kaldığını düşünüyorum bu tiplerin.

Çünkü hayatımdan duyduğum en aptalca en saçma şeyler bunlar olabilir. Nasıl yaşamak istiyorsanız öyle yaşayın. Sevmek istiyorsanız sevin, sevişmek istiyorsanız sevişin, istemiyorsanız sevişmeyin. İçinizden geldiği gibi yaşayın.

Cinselliği “öcü” olarak gören, vücudunu tanımayan, cinsel organının ismini söylemekten utanan ve “orası” diyen 30-35 yaşındaki kadınlardan daha sağlıklı olacağınız kesin.
 
Herkesin düşüncesi hayatı farklıdır. Isteyen istediğini yapsın yaşasın. Ancak yaşayanlara da tepki vermesin, yada yaşamayanlara.
Dikkat ediyorum da bugün bu tür konular ne çok açıldı hepte yeni açılan hesaplar tarafından açılıyor. Tuhaf 🙄
 
Sizin bedeniniz sizin hayatınız sizin kararınız. Ancak kimse sizi buna zorlamasın. Sadece siz istediğiniz zaman, sizin istediğiniz koşullarda ve sizin istediğiniz kişiyle olsun.
 
Yani bu konuları topluma mal ermek yerine benim vücudum benim kararım diyorum.mesala burayı yazıp danismakta saçma .yadirgamakta sacma .siz nasıl mutlu olacaksaniz öyle yasayin.misal herse yı yasayip opusup koklasip bi tek tam birleşme olmayıncami bekaret sahibi oluyoruz ? Her halti yiyoruz sonra ben bakireyim yok yaaaa 😁namus denen şey fiziksel değildir zihinseldir
 
merhaba hepinize. beden yaşı olarak çok büyük değilim, bir erkek arkadaşım yok. dini inancı olan biri değilim ve erkeklerin nasıl aktif cinsel hayatı varsa kadınların da olması gerektiğini düşünüyorum. daha cinsel birlikteliğim olmadı ama gerçekten hoşlandığım biri olursa bekaretimi “verebilirim”. sorum şu ki, bunun pişmanlık duyulacak bir şey olduğunu düşünmüyorum. veyahut ayıplanacak bir şey olduğunu(her ne kadar kadınların cinslellik yaşaması ayıplansa da), ileride evlenince kocamdan da saklayacak bir durum olduğunu düşünmüyorum ama çevremdeki insanların düşüncesi beni geriyor. yani az önce bakireliği kaybetmekli ilgili açılmış bir konu gördüm, yok dalga geçilmeler, iyi olmuş, hakettiğini bulursun demeler falan. sizin bu konuda düşünceniz nedir?
Hanım efendi mal senin istediğini yapabilirsin istersen bomba koy patlat kimse karışamaz ama herkesin düşüncesine de saygı duymak gerek.senin düşüncene saygı duyulmasını istiyorsan.Herkesin kendine göre doğruları farklı herkes düşüncesini açıklıyor .İsteyen istediğini içinden alır.
 
Çevrenizdeki insanların düşüncesi sizi geriyorsa sizinle aynı düsüncede degiller demekki.. ve bu görüsünüz bi gün aşık olacagınız , hayatınızı birleştirmek isteyecek kadar cok seveceginiz birine de ters gelirse o zaman ne yapacaksınız?
 
merhaba hepinize. beden yaşı olarak çok büyük değilim, bir erkek arkadaşım yok. dini inancı olan biri değilim ve erkeklerin nasıl aktif cinsel hayatı varsa kadınların da olması gerektiğini düşünüyorum. daha cinsel birlikteliğim olmadı ama gerçekten hoşlandığım biri olursa bekaretimi “verebilirim”. sorum şu ki, bunun pişmanlık duyulacak bir şey olduğunu düşünmüyorum. veyahut ayıplanacak bir şey olduğunu(her ne kadar kadınların cinslellik yaşaması ayıplansa da), ileride evlenince kocamdan da saklayacak bir durum olduğunu düşünmüyorum ama çevremdeki insanların düşüncesi beni geriyor. yani az önce bakireliği kaybetmekli ilgili açılmış bir konu gördüm, yok dalga geçilmeler, iyi olmuş, hakettiğini bulursun demeler falan. sizin bu konuda düşünceniz nedir?
vallah ben inacla cinseligi bagdastiramadim yani dini inanci olanda yapio bunun altini cizelilm ki senin hayatinñ
 
Yaptığınız şeyin arkasında durup olası sonuçlarını gözünüz kesecekse, kimsenin zorlamasıyla değil sadece kendi istediğiniz için yapacaksanız, yaparsınız. Aksi takdirde ı-ıh.
 
Gönül bu yarin tutucu birine aşık oldun diyelim senden bu bakireliği olmazsa olmazi goren birine asil olursan ne yapacaksın bana kalirsa evliliği bekle sonra asiri pisman olabilirsin
 
Back
X