Insan kendinden nefret eder mi arkadaslar?

Sevmek zor bir şey değil. Öğren.
Çabalamadan hayatın keyfini nasıl çıkaracaksın. destek de al
 
yqmrr95 .!.:
Yasim 21 kendimi hic ama hic sevmiyorum neden mi cunkuler cok hemde cok, hicbir hareketimi srvmiyorum yillardir bedenim ruhum o kadar yorgunki anlatamam.2 adim atmaya dermanim yok ya, bir kere hickinseye simsiki sarilmisligim bile yoktur.ona bile gucum yokmus gibi hissediyorum,kimseye seni seviyorum diyemem gidipte sapur suour opemem annemi bile.yapim bu galiba.ana ven bu hareketimide sevmiyorum.cocuklari bebejleri sevemiyorum.aslinda cok seviyotum ama içten ışte belli edemiyorum.kimseninde veni sevdigini düşünmüyorum.hicvit sekildrinsanlardan haz almıyorum. Hic biriyle konusmak istemiyorum herkes o kadr nefret geliyoki bana.ben nasil biyle oldum bilmiyorum,zaten kendinden nefret eden bir insan nasil baskasibi sevsinki.yapayalnizim. gelecege dair hicbir umudum istegim yok.neyi yaomaya calissam beceremedim.ne evllik ne cocuk be kariyer hicbirseyde gozum yok.istemiyorum,benu bir koltuga biraksalar sonsuza kdr ordaboylece o pozisyonda oturabilirim o derecr bitkinim olu gibiyim buz gibi sogugum.naocam bilmiyorum bu hayatimin sonu nereye gidicek bilmiyorum .
Genişletmek için tıkla...
Çok yazık yaaa.Daha henüz 21 senedir bu dünyada olan çok genç yaşta bir insanın şöyle bir ruh halinde olması ne kadar üzücü.Gençlik bu mu?Hayatta ne gördün,ne tür tecrübeler yaşadın da hayattan yoruldun.Kimseyi şapur şupur öpmene gerek yok.

Kendini sevmen için,sevilmeye değer birşeyler yapmalısın hayatın için.Oku,çalış,gez,sosyal aktivitelerde bulun.Bir filmi bir konuyu okuduğun bir kitabı tartış.Resim yap,mzük dinle,sanatla ilgilen.Kendi geleceğini kurmak için çalış çabala.
Yoksa öyle bir koltuğa oturup kendimi sevmiyorum insanları sevmiyorum diye kös kös düşünüp,düştüğün boşluktan,elin serserisine kapılıp gider hayatını mahvedersin.
Bi silkelen.
 
bence öncelikle kendini bu şekilde görmekten vazgeç..içindeki güzelliği keşfet,eksilerini değil artılarını gör,tart kendini iyi hissedeceğin işlere bulan hobi filan edinebilirsin iyi bir terapidir sonra sana kendini kötü hissettiren birisi varmış gibi geldi hayatında ondan uzaklaş..kendini olduğun gibi kabul etmen gerekiyor özünde mutlu olabilmen için belkide içe dönük birisindir bu kötü bişey değil ki bazı insanlar duygularını açığa vururken zorlanmaz kimileri için bu durum çok zor hatta imkansızdır ve bu farklılık kimseyi kimseden üstün yada iyi yapmaz :)
 
Defneminenes .!.:
İnan yazdıklarını okurken bi ara kendimden geçtim o kadar negatif yazmışsın ki.lütfen silkelen ve kendine gel sevdiğin birini düşün mesela anneni onun için bu hayatta bu umudun olsun bi gayen olsun yoksa bu hayat nasıl geçer sırf yaşamak için yaşama hayattan zevk almaya bak çık bı alışveriş yap her kadına iyi gelmiştir saçına başına bi şekil ver mesela
Genişletmek için tıkla...



Ben anneme aileme zorla seni seviyorum diyorum yani o kadar utangac bir insanim ki anlatamam.anneme kizginligim nefretim var oda soyle psikolojisi bozuk bir insana kotu davranilmaz dimi yani sen söylesin böylesin. Diyemezsin.anem ben dobrayim diye diye kalbimde oyle yaralar actiki anlatamam.yuzunede söylemedim böyle davranma diye.ben kimsenin yuzune kizamam.hem icime atarim nefretimi
 
CathyLizzie .!.:
nasıl bu kadar sevgi yoksunusunuz
bence sizi bir aşk paklar:)
bu arada 24 yaşına dek ergenmişiz bilginize:)
Genişletmek için tıkla...

Ask falanda paklamıyor valla....s.s bir kisiyle ciktim utangacligimdn kendime olan guvensizligimden nasil davranacağımı bilemedim bence oda soğuk bir insan olduğumu düşünüyordu onada sevgimi gösteremiyordum.özellikle düğün kina filan benim kabuslu gunlerimdir herkes kalkar oynar ben asla oynayamam.herkes dalga gecer bilirim.oyuz den dugun olmamasi için evlenmeyi bile düşünmüyorum yada nikahtan giderim
 
betty_berry .!.:
Yetiştirilme tarzınızla ilgili bir durum olabilir mi? Sevgisiz büyümek, kıyaslanmak, değer görmemek, kendine güvensiz yetiştirilmek gibi...
Genişletmek için tıkla...


Olabilir kucuklugumu tam hatırlamam annem ben 2 yaşındayken çalışmaya baslamis,2 abim var bende teyzemler e gidermisim annem isten dönene kadar. O sekilde buyumusum
 
fozgeb .!.:
Canım hep böyle kendine karşı bir nefretin vardiysa kendinden değil annenden nefret edebilirsin. Çünkü böyle hissetmen ilk bebeklik döneminde yaşadığın hayat ile ilgili. Yani annen ile kurduğun ilişki ile ilgili. O ilişki de muhtemelen seni aç bıraktı ya da bakımsız bıraktı. Seninle uzun saatler ilgilenmedi veya oynamadı. Ya da dönem dönem iyi baktı sonra kötü baktı falan. Annenle konuş sonra bir terapi başla.

Yok eğer son 3 aydır böyle hissetmeye başladım falan diyorsan depresyona girmişsindir. Ya da daha ağır bazı sıkıntılar olabilir. Önerim bir psikiyatri doktoruna görünmen. Çok geçmiş olsun
Genişletmek için tıkla...


Teşekkür ederim ama ben kendimi bildim bileli bu ruhum halindeyim inan şaka yapmıyorum.annemin hakkini ödeyemem.kendi başına 3 cocuk büyüttü.Allah razi olsun.ama babam bizle ilgilenmedi.ilgisiz biriydi.annemde ben 2 yaşındayken calismaya baslamis o yuzden o isten gelene kadar ben teyzemlerde kaliyomusum.kucuklukle ilgili annemi suçlayamam ama buyuyunce bazen kızıyorum ona cunku beni en hassas noktalarımdan vuruyor
 
Arife75 .!.:
Canım daha çok gençsin bu ne bıkmış tavırlar. Depresyonda olabilirsin bir doktora git inan herşey çok daha kolay olur. Hayatın yeni başlıyor kalk ayağı silkelen çözüm sende böyle ömür mü geçer. Okul iş falan var mı
Genişletmek için tıkla...


Okul var 2 yil bitirdim simdide aciktan devam ediyorum. Isde calisiyorum suab mağazada bu sekilde. Psikiloja gitsem derler buzimkiler ne derdin varki diye.onlar derdi sadece kira ve faturalardab ibaret saniyorlarda.
 
yqmrr95 .!.:
Ask falanda paklamıyor valla....s.s bir kisiyle ciktim utangacligimdn kendime olan guvensizligimden nasil davranacağımı bilemedim bence oda soğuk bir insan olduğumu düşünüyordu onada sevgimi gösteremiyordum.özellikle düğün kina filan benim kabuslu gunlerimdir herkes kalkar oynar ben asla oynayamam.herkes dalga gecer bilirim.oyuz den dugun olmamasi için evlenmeyi bile düşünmüyorum yada nikahtan giderim
Genişletmek için tıkla...
Bi beş yıl sonra şu yazdıklarını lütfen oku:)))
 
pitho86 .!.:
Depresyon belirtileri gibi görünüyor. Psikiyatriye gidebilirsin.

Yalnız tedavi bile olsan, kendin de harekete geçmen lazım. Öncelikle mutlaka sana vakit harcattıracak birşey bul. Mutlaka bir tane bile olsa ilgini çeken birşey vardır. İlla insanlarla muhattap olman gerekmez. Basit bir fotoğraf makinesi alarak, tek başına fotoğraf çekmeye çıkabilirsin mesela... Veya kendine bakım yapabilirsin haftanın belli günlerinde. Haftada 1 gün veya 15 günde 1 hiç gitmediğin bir mekanı veya semti keşfedebilirsin misal. Gezmek ve değişik şeyler görmek çok iyi geliyor. Meditasyon, yoga gibi şeylerle ilgilenebilirsin.

Evinde çiçekler yetiştirebilirsin, değişik çiçek türleri ve bakımlarını araştırabilirsin. Onlarla konuşabilirsin bile... Çiçek açtıklarını görmek seni mutlu edecektir.

Bir de hayvanları sever misin? Bir hayvan seni inanamayacağın kadar hayata bağlayabilir. İlla evde bakman şart değil. Yine haftada 1 gününü sokak hayvanlarına ayırabilirsin. Kuru mama alarak mahallende sokak sokak gezerek onları besleyebilirsin. Belli bir süre sonra seni tanıyacaklar ve sen elinde poşetle gelir gelmez sana doğru sevgi gösterisi yapacaklar, emin ol...
Genişletmek için tıkla...

Cok guzel seyler yazmissin tsk edrim.,..
 
Bana yetiştirilme tarzı gibi geldi. Sevgi almadıysan veremezsin. Senin suçun değil hep bunu düşün.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X