HerkesHayatım boyunca girişken ve konuşkan bir insan olamadım.Bu yüzden çok arkadaşım da olmadı.Hele yeni bir ortamsa bir geriliyorum ki sormayın.Şimdi ise evliyim.Eşim de benim tersime her insanla konuşur girişkendir.Onun arkadaşlarının evine gideriz ama ben bu suskunluğumu aşamadım.Bana sorulursa anlatıyorum ama onu dışında muhabbet kurma becerim yok maalesef(
Son zamanlarda eşim de sanki benden rahatsız gibi hissediyorum. Gitmek istemiyorum o da olmuyor. Dışardan soğuk ve donuk bir insanım yapım gereği.Başka insanlar öyle güzel anlaşıyorlar ki eşim gibi mesela.Hayran kalıyorum.Birebir muhabbetler de iyiyim ama kalabalık ta sanki sen sus boşver konuşma diyor bir ses engelliyor beni.Hatta geçen gün eşim ben seni ortamlara sokuyorum ama sen muhabbeti ilerletemiyorsun dedi bu da incitmedi değil.İnanın kendimden bıktım.Bütün yaşantım boyunca neden konuşmuyorsun sorularına maruz kaldım.Deneyimli arkadaşlar ya da benim gibi arkadaşlar varsa bilgilerinden faydalanmak isterim
Herkes farklıdır kimi insan ortamına göre davranır çok sevilir kimi insanda nerde hangi hamleleri yada söylemleri yapınca daha başarılı olduğunu bilemez bende senin gibiyim tek farkımız senim arkadaş ortamında benim ki onun ailesi içinde bir türlü beceremedim o yüzden sürekli kavga ediyoruz yok konuşmadın surat aştın bilmem. Çok imreniyorum patır patır konuşup sadece ağızları laf yapanlara ama hiç öyle olamıyorum yapamıyorum bizim yaratılışımız kişiliğimiz böyle aslında kendimizi değiştirmek yerine ben böyleyim beni böyle kabul et deyip kendimizi hiç bir varlık için eş özelikle mutsuz etmememiz lazım herşeyi kafaya takmaktan biz mutsuz oluyoruz keşke böyle olsaydı keşke böyle yapsaydım demek istemiyorum artıkHayatım boyunca girişken ve konuşkan bir insan olamadım.Bu yüzden çok arkadaşım da olmadı.Hele yeni bir ortamsa bir geriliyorum ki sormayın.Şimdi ise evliyim.Eşim de benim tersime her insanla konuşur girişkendir.Onun arkadaşlarının evine gideriz ama ben bu suskunluğumu aşamadım.Bana sorulursa anlatıyorum ama onu dışında muhabbet kurma becerim yok maalesef
Son zamanlarda eşim de sanki benden rahatsız gibi hissediyorum. Gitmek istemiyorum o da olmuyor. Dışardan soğuk ve donuk bir insanım yapım gereği.Başka insanlar öyle güzel anlaşıyorlar ki eşim gibi mesela.Hayran kalıyorum.Birebir muhabbetler de iyiyim ama kalabalık ta sanki sen sus boşver konuşma diyor bir ses engelliyor beni.Hatta geçen gün eşim ben seni ortamlara sokuyorum ama sen muhabbeti ilerletemiyorsun dedi bu da incitmedi değil.İnanın kendimden bıktım.Bütün yaşantım boyunca neden konuşmuyorsun sorularına maruz kaldım.Deneyimli arkadaşlar ya da benim gibi arkadaşlar varsa bilgilerinden faydalanmak isterim
Beni ilgilendiren konularda fikrimi söylüyorum.Biraz karşımdaki insana da bağlı sanırım beni dinlediğini düşündüğümde daha konuşkan oluyorum.Yok ailem asla öyle olmadı aksine rahat bırakırlar hep
Ben de keşke çok konuşkan bir insan olsaydımmBen erkekli ortamlarda takilmam cok cevrem de yoktur ama tanidigim tanimadigim birini gorunce cenem duser varimi yogumu anlatırım.. Bence siz en iyisini yapiyorsunuz keske ben de sizin gibi olabilsem. Karakter meselesi sanirsam . soz gumusse sukut altindir. Degerlisiniz bence kiymetlisiniz. Agir basli olmak iyidir caninizi sikmayin zamani gelince dediklerimizden de mesul olcaz kiymetli kelimelerinizi fazladan bosa harcamayin.
diyorum inanın bir ortamda sen neden konuşmuyorsun denip sessiz bir insan olarak değerlendirilmekten iyi geliyor bana da
.Zamanında psikiyatr a gittim ama okadar anlatmama ragmen ilaç verip gönderdi
