İnsanca Pek İnsanca; Fredrich Nietzsche

Nietzsche’nin Richard Wagner’le olan arkdaşlığı bittikten ve sağlık nedeniyle akademik yaşamdan uzaklaşmak zorunda kaldığı dönem sonrasında yazılan İnsanca Pek İnsanca (1878) içine düştüğü kişisel krizin bir abidesi olarak okunabilir. Aynı zamanda, Wagner ve Schopenhauer tarafından desteklenen Alman romantizmini reddederek ve bunun yerine Fransız aydınlanması kaynaklarına yönelerek bir filozof olarak olgunlaştığı zamanı işaret etmektedir. Onu tedirgin eden görüşlerini 638 şaşırtıcı aforizma ile ortaya koymaktadır-sanattan kibre, sıkıntıdan tutkuya, bilimden kendini beğenmişliğe ve kadından gençliğe kadar ulaşan konuları değerlendirir. Bu çalışma aynı zamanda Nietzsch’nin, Güç İstemi ve geleneksel Hıristiyan ahlakını aşma gereksinimi gibi daha sonraki felsefesi için önemli olacak tohumları da içerir. Sonuçta bu kitap, yaşam çalışmalarının bir mihenk taşı olmuşur.

Benim arzum başkalarının bir kitapta anlattığı şeyi, on cümlede anlatmaktır.' Friedrich Wilhelm Nietzsche