insanlara mesafe nasıl konulur?

pamuklimon

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
7 Ekim 2015
92
34
38
merhaba herkese
yaşım 30 ama hala insanlara mesafe koyamıyorum.yani normalde sizin istemediğiniz bişeyi size yapan kişiye tepki göstermek gerek ki bir daha yapmasın ama ben bunu yapamıyorum işte. neden bilmem sanırım "aynı yerde çalışıyoruz,yüz yüze bakıyoruz kötü olmayalım" diye düşünüyorum ama bazı kişilerle bu durum saygısızlığa kadar gidiyor. kendime kızıyorum niye böyleleriyle muattap oluyorum başkası olsa lafını yapıştırır geçer, haddini bildirir diyorum. sanırım herkes beni sevsin, iyi bilsin diye düşünüyorum ve alttan alıyorum beş para etmez insanları. tepkimi göstermem için aynı kişi ile baya sıkıntı yaşamam gerek ki patlayıp cevap vereyim. insanların iyiliğini düşünüyorum ama o kişilerden aynısını görmemek beni kırıyor, hala akıllanmadım diye kızıyorum kendime. mesafeli duramıyorum hemen samimiyet kuruyorum (kimi ortamı tartar, insanları gözler ondan sonra uygun gördüğüyle iletişim kurar ya ben yeni girdiğim ortamda "bu sefer gözlemlicem" diyorum ama yine hemen kaynaşıyorum) sonra uzulüyorum.
siz bu durumlarda kendinizi nasıl koruyorsunuz tepkiniz cümleleriniz nasıl oluyor yol gösterirmisiniz?
 
bende aynıyım malesef...gerektiği kadar konuşup muhatap olmakta buldum çözümü...
mesafe koymak istediğim insanla mesela gereksiz sohbet etmem..iş olduğunda konuşurum..
 
Bu işlerde net olacaksın yoksa daha çok ezerler. Ömrünü böyle tüketmeden sınırını çiz
 
bende aynıyım malesef...gerektiği kadar konuşup muhatap olmakta buldum çözümü...
mesafe koymak istediğim insanla mesela gereksiz sohbet etmem..iş olduğunda konuşurum..
bugun yaşadıgım bi olaydan sonra ben de böyle yapmaya karar verdim. ama işte canım yanmadan önce düşünemiyorum. canım yanmadan hemen samimiyet kurma huyumdan vazgeçmem gerek. o da olacak inşallah.
 
ben mecburiyet disinda konusmuyorum. ortami cok gozlemlemiyorum ama az konusarak yavas yavas kaynasiyorum. cok kaynasmaya da gerek yok. hicbiri kankim olmayacak nasil olsa.eskiden senin hibiydim.
 
Son düzenleme:
ben mecburiyet disinda konusmuyorum. ortami.gozlemlemiyorum ama az konusarak yavas yavas kaynasiyorum. cok kaynasmaya da gerek yok. hicbiri kankim olmayacak nasil olsa.eskiden senin hibiydim.
ben de öyle olmak istiyorum işte, sen nasıl başardın bunu?kandine telkin mi yaptın mesela,nasıl tuttun kendini kaynaşmamak için?
 
aslında yaşadıgım sıkıntıların büyük kaynağı bu huyumdan kaynaklanıyor. nasıl eğiticem kendimi bilmiyorum
 
onu nasıl yapıcam? sanırım insanlara gereğinden fazla merhamet duyuyorum :KK43:

şuna emin ol, herkes herşeye alışabilir.
hani ben böyle dersem beni aralarına kabul etmeler, beni sevmezlerse derdin, hiç bunu düşünme, seni o huyunla kabul edeceklerdir.
ya da merhametliyim demişsiniz, senden bir şey istendiğinde karşı tarafın kötü duruma düşeceğini düşünüyorsun sanırım, emin ol çalışıp kendi imkanlarıyla yapan kişi daha mutlu olur, sen de onu buna yönlendirdiğin için aslında o kişi için daha iyisini yapmış olursun. zamanla anlayacaktır.
 
merhaba herkese
yaşım 30 ama hala insanlara mesafe koyamıyorum.yani normalde sizin istemediğiniz bişeyi size yapan kişiye tepki göstermek gerek ki bir daha yapmasın ama ben bunu yapamıyorum işte. neden bilmem sanırım "aynı yerde çalışıyoruz,yüz yüze bakıyoruz kötü olmayalım" diye düşünüyorum ama bazı kişilerle bu durum saygısızlığa kadar gidiyor. kendime kızıyorum niye böyleleriyle muattap oluyorum başkası olsa lafını yapıştırır geçer, haddini bildirir diyorum. sanırım herkes beni sevsin, iyi bilsin diye düşünüyorum ve alttan alıyorum beş para etmez insanları. tepkimi göstermem için aynı kişi ile baya sıkıntı yaşamam gerek ki patlayıp cevap vereyim. insanların iyiliğini düşünüyorum ama o kişilerden aynısını görmemek beni kırıyor, hala akıllanmadım diye kızıyorum kendime. mesafeli duramıyorum hemen samimiyet kuruyorum (kimi ortamı tartar, insanları gözler ondan sonra uygun gördüğüyle iletişim kurar ya ben yeni girdiğim ortamda "bu sefer gözlemlicem" diyorum ama yine hemen kaynaşıyorum) sonra uzulüyorum.
siz bu durumlarda kendinizi nasıl koruyorsunuz tepkiniz cümleleriniz nasıl oluyor yol gösterirmisiniz?


Canım bende senin gibi yapıyordum. Birgün bir arkadaş canımı sıktı sürekli sırıtıp sorduğumda yok birşey diyordu. En sonunda patladım birsürü insanın yanında azarlar gibi konuştum ve iki aydır selam dahi vermiyoruz. İyi mi bence çok iyi. Hakedene gerekli dersi vermenin doğru birşey olduğunu anladım. Ve artık herkese mesafeliyim.
 
ben de öyle olmak istiyorum işte, sen nasıl başardın bunu?kandine telkin mi yaptın mesela,nasıl tuttun kendini kaynaşmamak için?
muhabbete fazla dahil olmayarak. insanlar konusmaya calisiyor bu herkes icin boyle. ama karsisindaki kisi "hıhı" deyip geciyorsa bi sure sonra onlar da sadece selam sabah vermek icin kelime sarfediyorlar. ben hosuma gitmeyen kisilere hıhı deyip geciyorum. bu huyum yeni basladi. hazirana kadar kotu arkadasliklar yuzunden ,sirf kendileri kotu olmasinlar diye beni de mecbur biraktiklari bi iyi niyet gostergesi vardi. biraz da bunun mecburiyetinden kimseye bsy demezdim ama simdi o insanlardan ayrildim rahatim. ya bi de su var benim insanlara tahammulum yok gibi bsy. cocuk gibi davraniyolar koca koca insanlar.
 
şuna emin ol, herkes herşeye alışabilir.
hani ben böyle dersem beni aralarına kabul etmeler, beni sevmezlerse derdin, hiç bunu düşünme, seni o huyunla kabul edeceklerdir.
ya da merhametliyim demişsiniz, senden bir şey istendiğinde karşı tarafın kötü duruma düşeceğini düşünüyorsun sanırım, emin ol çalışıp kendi imkanlarıyla yapan kişi daha mutlu olur, sen de onu buna yönlendirdiğin için aslında o kişi için daha iyisini yapmış olursun. zamanla anlayacaktır.
haklısın,sonuçta ben bişi yaptıgımda biri beni uyarıyorsa yanlış anlamıyorum,bidahaki sefere de dikkat ediyorum, o kişiye kin güdmüyorum. bunu biri beni rahatsız edecek bisey yaptıgında da hatırlamam gerek işte. aslında ne yapmam gerektiğini biliyorum ama pasif kalıyorum,ilk adımı atsam kötü bişey olmadığını görüp devam edicem ama o ilk adım olmadı daha.
 
ben insanlara "siz,... bey,... hanım" şeklinde hitap edip karşıdan canım yada isimle hitap duyunca hoşuma gitmiyor.geçen gün yaşça benden büyük biri diğer çalışma arkadaşlarının yanında bana ismimle hitap etti diğerleri bana "... hanım" derken (ama ben hepsinin amiri durumundayım) kafamda gittim geldim "uyarsammı uyarmasammı, şimdi herkesin içinde hoş olmaz,neyse tekrar yaparsa uyarırım" falan diye kafamda senaryoları yazdım ve söyleyemedim ona.
"saygi beklenmez, kazanılır" demişti bi hocam, bence cok doğru. gerektiğinde lafını esirgemeyen insanlara imreniyorum
 
İş hayatında kesinlikle ve kesinlikle duygusallığa yer yoktur. Ben de önceden tıpkı sizin bahsettiğiniz gibi biriydim. Kimseyi kırmak istemezdim. aman üzülmesinler aman mutlu olsunlar diye diye hiç hayır diyemezdim. Birçok iş yerinde çalıştım zamanla farkına vardım ki bazı insanlar iyi niyetimi suistimal ediyor yada deyim yerindeyse yüz verdikçe astar istiyor, hep kendi çıkarlarını gözetiyor. Bundan sonra ben de iş anlamında üzerime düşen görevler ne ise onu yapacağım, görevim olmayan hiçbir işi de arkadaşıma yardım olsun diye yapmayacağım (ki çok nankörlükler yaşadım bununla ilgili) samimiyetine inanmadığım kimsenin iyi niyetini istemeyeceğim diye kendime söz verdim ve uzun zamandır da öyle yapıyorum. Çok huzurlu mutlu ve işimde çok başarılıyım. Size de tavsiyem hayatınızda gerçekten gerektiğinde onunda size çıkarsız fedakarlık yapabileceğinden emin olduğunuz insanlar için fedakarlık yapın. gerisi boş
 
muhabbete fazla dahil olmayarak. insanlar konusmaya calisiyor bu herkes icin boyle. ama karsisindaki kisi "hıhı" deyip geciyorsa bi sure sonra onlar da sadece selam sabah vermek icin kelime sarfediyorlar. ben hosuma gitmeyen kisilere hıhı deyip geciyorum. bu huyum yeni basladi. hazirana kadar kotu arkadasliklar yuzunden ,sirf kendileri kotu olmasinlar diye beni de mecbur biraktiklari bi iyi niyet gostergesi vardi. biraz da bunun mecburiyetinden kimseye bsy demezdim ama simdi o insanlardan ayrildim rahatim. ya bi de su var benim insanlara tahammulum yok gibi bsy. cocuk gibi davraniyolar koca koca insanlar.
o çocuk gibi davrananları ben çok dikkate almıyorum allahtan :KK47:
 
Bende aynı sen gibiyimDegismez bu karekter özelliği. SEBEPleri ise ayrı bir inceleme konusu.:(((( yetiştirilme tarzi
 
Back
X