• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İnsanlardaki bu müdahale etme cürreti.

+++++++
Ailem ve arkadaşlarım hariç kimse umrum olmaz. Hele ki işyerinden, patrondan dost olacağı yanılgısına kimse kapılmasın. Daha iyisini buldular mı, işlerine gelmedi mi acımadan kapının önüne koyuveriyorlar. O yuzden hastayken calismam, aksam 7yi gecince calismam kimse kusura bakmasin saglgiimdan, hayatimdan odun veremem. Hayatindan verince kimse gelip madalya takmiyor.

İşyerindeki tipler de az biraz iyi davranınca havalara giriyor. Kendi işe aldığım kız bana patronluk falan taslamaya bailadı misal, komedi yani. Yerini bilmesini kibarca söyledim.

İnsanca davranınca, az biraz iyi davranınca ya tepene çıkıyorlar ya çizgiyi aşıyorlar. Herkese yerini bildiririm.

Diyeceğim o ki sadece kendinizi ve sevdiklerinizi düşünün.
Aynen aynen, hele aman evime geldi iyi karşılayayım iyi hürmet edeyim kafasindaydim ben, baktım ki vazifen oluyor yaptığın tüm iyilikler, kimse 6 ay önce yaptığın iyiligi hatirlamiyor oysa sen bi ton emek harcamissin mesela... Hiiiccc kimse benden kıymetli değil gençlere söylüyorum da hep işte yaşamadan öğrenemiyor insan.
 
Sözlendin mi hayırlı olsun ❤
İnsanların ne dediğini umursama sen mutluysan her konuda doğru davrandığını düşünüyorsan gerisi fasa fiso

Teşekkür ederiim ❤️ tebrik etmeyenlerden biri de sözlümle aynı birimden orta yaşlı kendini büyük gören biri. Beni sevdigini dusunurdum,yanlış dusunmusum demek ki .d Son cümlede de öyle haklısınız ki..
 
Ben genelde haddim olmayan bir konuda yorum yapmam, laf olsun diye bir şeyler söyleyip ortalık bulandırmaya çalışmam. Biri bana bir olay anlattığında özellikle karşı tarafı dinlemeyecek konumda isem ve şahit olmadığım bir olay ile ilgili - çalısma arkadaşımın kayınvalidesini ve görümcesini anlatması gibi - keskin yorumlar yapıp hırsına hırs katmam o kişinin.

Damarıma basıldığı takdirde ve haklıysam patilerim pençeye dönüşür normal olarak ve hakkımı da yerde bırakmam. Ama yukarıda yazdığım davranışımdan mütevellit ben çevrede sesi çıkmayan, hakkını savunmayan biri olarak algılanıyorum sanırım. Bir önemi olduğundan değil ama hayatımla ilgili kendinde söz hakkı görüp müdahale etme gereği bulan insanların olması beni rahatsız ediyor. İyiliğini düşünüyorum ama.. ile başlayan ve beni inciten yorumları duymak rahatsız ediyor. Sönük hissediyorum bu durumlarda. İyiliğimi istediklerini belirtip sivri diliyle bilinen ve herkese bir şey söylemek mecburiyetinde bulunan bu insanlara ben mi veriyorum bu hakkı diyeceğim de nasıl verilir ki ? Herkesin her şeyine burnumu sokmayıp insanları huzursuz etmeye yer aramayarak mı? Ben dobralıkla ukalalık arasındaki ince çizgiyi ayarlayamayıp insan kıran biri olmaktansa bu halimi tercih ediyorum. Ama kırılan olmak istemiyorsak illa kıran mı olmamız gerekiyor?

Üzüldüğüm şey söylenenlerden ziyade insanların bu denli yıkıcı olduğunu ,kendilerini rahatlatmak için başkalarını hakir gördüklerini görmek. Pusuda bekleyen avcı gibi geliyorlar bana artık. Yeni sözlendim , özellikle bir topluluk var ki hayırlı olsun diyecekleri yerde bana nasıl olumsuz bir elektrik yollayabileceklerini düşünüyorlar sanki. Anlam veremiyorum
1. Insanlardan uzak durmak
2. Istediğiniz kadar uzak durun. Bazen Hadsiz insanlar her zaman çıkacaktır. Cevabını verin ve takmamayı deneyin
 
Ben genelde haddim olmayan bir konuda yorum yapmam, laf olsun diye bir şeyler söyleyip ortalık bulandırmaya çalışmam. Biri bana bir olay anlattığında özellikle karşı tarafı dinlemeyecek konumda isem ve şahit olmadığım bir olay ile ilgili - çalısma arkadaşımın kayınvalidesini ve görümcesini anlatması gibi - keskin yorumlar yapıp hırsına hırs katmam o kişinin.

Damarıma basıldığı takdirde ve haklıysam patilerim pençeye dönüşür normal olarak ve hakkımı da yerde bırakmam. Ama yukarıda yazdığım davranışımdan mütevellit ben çevrede sesi çıkmayan, hakkını savunmayan biri olarak algılanıyorum sanırım. Bir önemi olduğundan değil ama hayatımla ilgili kendinde söz hakkı görüp müdahale etme gereği bulan insanların olması beni rahatsız ediyor. İyiliğini düşünüyorum ama.. ile başlayan ve beni inciten yorumları duymak rahatsız ediyor. Sönük hissediyorum bu durumlarda. İyiliğimi istediklerini belirtip sivri diliyle bilinen ve herkese bir şey söylemek mecburiyetinde bulunan bu insanlara ben mi veriyorum bu hakkı diyeceğim de nasıl verilir ki ? Herkesin her şeyine burnumu sokmayıp insanları huzursuz etmeye yer aramayarak mı? Ben dobralıkla ukalalık arasındaki ince çizgiyi ayarlayamayıp insan kıran biri olmaktansa bu halimi tercih ediyorum. Ama kırılan olmak istemiyorsak illa kıran mı olmamız gerekiyor?

Üzüldüğüm şey söylenenlerden ziyade insanların bu denli yıkıcı olduğunu ,kendilerini rahatlatmak için başkalarını hakir gördüklerini görmek. Pusuda bekleyen avcı gibi geliyorlar bana artık. Yeni sözlendim , özellikle bir topluluk var ki hayırlı olsun diyecekleri yerde bana nasıl olumsuz bir elektrik yollayabileceklerini düşünüyorlar sanki. Anlam veremiyorum
Valla sandım ki ben yazdım bende öyleyim ama herkes maşallah herşeyine karışmayı sever sen uzak durdukça seni bulur bende evlendigimde tebrik etmek yerine eşimi ayrı doldurdular bana karşı yüzüme de ayrı biz istemiyorduk ama sanki zorlana kendimi onlara yem ettim. Allahtan onlar teklif etti onlar geldi. Kendileri beğendi olunca eminmisiniz. Böyleleri ne aslında anlaşacağı onların dilinden gitmek gerek
 
Back
X