insanlarla iletişim kuramıyorum.. hiç arkadaşım yok :(

benim insanlarla iletişim kuramamakla ilgili sorunlarım var.. üniversite mezunuyum yaklaşık 7 yıldır çalışıyorum.. evliyim.. okul yıllarımda neşeli, güler yüzlü, hayat dolu bi kızdım ama zamanla özellikle iş hayatına atıldıktan sonra bu tam tersi oldu. içime kapanık somurtkan biri oldum çıktım. sanki bütün enerjim alınıp gitmiş. hiçbirşeyden zevk almamaya başladım, mutlu olamıyorum.. bu içime kapanıklığım çevremdeki insanlarıda etkiledi kendimi kapattım kimseyle görüşmek istemedim. arkadaşlarımda benden yavaş yavaş uzaklaştılar. artık durum öyle bi hal aldıki eşimle bile doğru dürüst muhabbet edemiyorum. arkadaş edinemiyorum. insanlara karşı güvensizlik oluştu gibi. kendime dışardan baktığımda sıkıcı çekilmez bi insan görüyorum ama değişmek içinde hiç bi çaba sarfedemiyroum. nasıl kurtulcam bu halden bilmiyorum...

işimi seviyordum.. ama evlilik nedeniyle şehir değiştirmek zorunda kaldım yine aynı işi yapıyorum ama çevreye ayak uyduramadım. alışamıyorum... alıştığım yetiştiğim çevreden çok farklı burası. kendimi yabancı hissediyorum burda. emanet gibiyim.. herşeyden soğudum bıktım..

erdemli33 .!.:

benim insanlarla iletişim kuramamakla ilgili sorunlarım var.. üniversite mezunuyum yaklaşık 7 yıldır çalışıyorum.. evliyim.. okul yıllarımda neşeli, güler yüzlü, hayat dolu bi kızdım ama zamanla özellikle iş hayatına atıldıktan sonra bu tam tersi oldu. içime kapanık somurtkan biri oldum çıktım. sanki bütün enerjim alınıp gitmiş. hiçbirşeyden zevk almamaya başladım, mutlu olamıyorum.. bu içime kapanıklığım çevremdeki insanlarıda etkiledi kendimi kapattım kimseyle görüşmek istemedim. arkadaşlarımda benden yavaş yavaş uzaklaştılar. artık durum öyle bi hal aldıki eşimle bile doğru dürüst muhabbet edemiyorum. arkadaş edinemiyorum. insanlara karşı güvensizlik oluştu gibi. kendime dışardan baktığımda sıkıcı çekilmez bi insan görüyorum ama değişmek içinde hiç bi çaba sarfedemiyroum. nasıl kurtulcam bu halden bilmiyorum...

Genişletmek için tıkla...

canim senin durumunda aynen benim kizimin gibi yer destirince insan biraz zor alisir cevreye ama kapanik durma iyi dil yoksa daha kotu oluyo insan cik gezin dolas tanidiyin arkadasin varsa caya kahveye gidin gelin acilirsin.

İnsanlara karşı güler yüzlü olmakla başlayabilirsin bence. Muhakkak gunluk sürekli karşılaştığın insanlar vardır onlara karşı en azından günaydın, iyi akşamlar gibi selâmlaşmalara dikkat etmelisin. Zamanla iki sözcük yerini nasılsınlara bırakır, sonra gerisi gelir zaten. Ama kesinlikle güler yüzlü ve enerjik davran hem böylelikle kendini de daha iyi hissedeceksin.

Belki insanların muhabbetleri seni sıkıyordur, bazen beni sıkıyor ilgilendikleri konular ve merakları, dedikoduları. Herkesin hoşlandığı şeylerden hoşlanmayabilirsin.

Bence birtakım kurslara katılmalısın, müzik olur, halkoyunu olur, nakış, dikiş, ebru olur. Halk-eğitimleri araştırın. Bu tür kurslarda hem üretim yaparsınız hem yeni şeyler öğrenirsiniz hem de farklı sohbetler yapacağınız arkadaşlar edinirsiniz. Belki eşiniz de katılmak ister size, çok daha hoş olur. Kurs şansınız yoksa kitap okuyun, kaliteli filmler izleyin, internetten farklı hobileri seçip evde onları yapmaya çalışın. Demek istediğim kafanız üretmekle, öğrenmekle meşgul olursa arkadaşlık durumlarını çok umursamazsınız.Umursamayınca daha kolay arkadaş edinirsiniz

Yine internetten yoga, plates gibi sporları takip edin yapın ya da merkezine gidip yapın... çok rahatlatıcı gevşetici hatta mutlu edici oluyor. Ama lütfen "gülümseyin" sebepsiz bile olsa beyin bunu gerçek sanıp mutluluk hormonu salgılıyor, insanlar da bu hormonu hissediyor unutmayın.

Sevgiler...