İntihar eşiğinde geldim

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
A

Alonedark0

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
6 Ağustos 2016
582
501
53
Herkede merhaba. Anlatacak kimsem olmadığı için buraya yazmak durumundayım. Önceki konularımdan bilenler vardır belki çok problemli yıkık dökük bir ailem var. Düşmandan beter annem ve 1 yıldır telefon haricinde canlı kanlı yüzünü 1 kez bile görmediğim umursamaz babam. Uzun uzadiya anlatmaycağım sorunlarımı çünkü artık bıktım. Son zamanlarda iyice kendimdrn geçtim. Ölümden deli gibi korkan ben intihar etmeyi düsünür hale geldim. Her seferindae Allah korusun diyip susturmaya çalışıyorum ama içimde öyle bi sızı var ki daha fazla dayanabileceğimi sanmıyorum. Artık hiçbirseyim yolunda gitmiyor. Arkaddaşlarımla aram bozuluyor kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki. Üniveriste sınavım var ona bile çalışmıyorum umrumda değil. Gelecekten beklentim umudum yok. Boş yere yaşıyormuşum gibi hissediyorum. Kimse tarafından sevilmemek çok fazla acıtıyor canımı. Kendimi kapkara bir boşlukta hissediyorum. Sürekli ağlayıp sızlamak istiyorum. Kaybolmuş gibiyim.Canım hicbirşey yapmak istemiyor. Kendime birşey yapmaktan korkuyorum. Ne yapacağım ben? Daha fazla dayanamayacağım sanırım.
 
Canim ablacim, elbette aile bireylerinin 5 para etmez olmasi cok kotu bir durum, insani psikolojik olarak cok kotu etkiliyor. Sevdgin teyzen, halan, amcan vb varsa onlari aile buyugu olarak benimseyebilirsin. Babasiyla gorusmeyen, babasinin birakip gittigi, bosandiktan sonra cocuklarini aramayan sormayan babalara sahip tonla arkadasim var maalesef, o konuda yalniz degilsin. Buna sebep insanlar intihar etseydi Turkiyede insan kalmazdi emin ol:KK51:

Isin psikolojik boyutunu Astoria Astoria ya birakiyorum.

Benim tavsiyem iyi bir okul kazan, yurda cik, bas git ordan. Yeni bir hayata basla. Universite ve yeni hayat motivasyonun olsun.
 
MissCherryBlossom .!.:
Canim ablacim, elbette aile bireylerinin 5 para etmez olmasi cok kotu bir durum, insani psikolojik olarak cok kotu etkiliyor. Sevdgin teyzen, halan, amcan vb varsa onlari aile buyugu olarak benimseyebilirsin. Babasiyla gorusmeyen, babasinin birakip gittigi, bosandiktan sonra cocuklarini aramayan sormayan babalara sahip tonla arkadasim var maalesef, o konuda yalniz degilsin. Buna sebep insanlar intihar etseydi Turkiyede insan kalmazdi emin ol:KK51:

Isin psikolojik boyutunu Astoria Astoria ya birakiyorum.

Benim tavsiyem iyi bir okul kazan, yurda cik, bas git ordan. Yeni bir hayata basla. Universite ve yeni hayat motivasyonun olsun.
Genişletmek için tıkla...

Haklısınız ama benim tek sorunum ailem değil. Zincirleme yani. Nedensizce hayattan zerre zevk almıyorum.
 
Alonedark0 .!.:
Herkede merhaba. Anlatacak kimsem olmadığı için buraya yazmak durumundayım. Önceki konularımdan bilenler vardır belki çok problemli yıkık dökük bir ailem var. Düşmandan beter annem ve 1 yıldır telefon haricinde canlı kanlı yüzünü 1 kez bile görmediğim umursamaz babam. Uzun uzadiya anlatmaycağım sorunlarımı çünkü artık bıktım. Son zamanlarda iyice kendimdrn geçtim. Ölümden deli gibi korkan ben intihar etmeyi düsünür hale geldim. Her seferindae Allah korusun diyip susturmaya çalışıyorum ama içimde öyle bi sızı var ki daha fazla dayanabileceğimi sanmıyorum. Artık hiçbirseyim yolunda gitmiyor. Arkaddaşlarımla aram bozuluyor kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki. Üniveriste sınavım var ona bile çalışmıyorum umrumda değil. Gelecekten beklentim umudum yok. Boş yere yaşıyormuşum gibi hissediyorum. Kimse tarafından sevilmemek çok fazla acıtıyor canımı. Kendimi kapkara bir boşlukta hissediyorum. Sürekli ağlayıp sızlamak istiyorum. Kaybolmuş gibiyim.Canım hicbirşey yapmak istemiyor. Kendime birşey yapmaktan korkuyorum. Ne yapacağım ben? Daha fazla dayanamayacağım sanırım.
Genişletmek için tıkla...
Herkesin hayatta mutsuz olduğu zor duurmda kötü olduuğu kötü hissettiği zamanlar olmuştur olurda önemli olan bunlar karşısında güçlü durmak dik durmayı başarmak kimse sevmiyor demişsiniz önce siz kendinizi sevin başkası sevmesede olur ki ztn anladağım kadarıyla hayatında çok başındasınız hemen ne bu karamsarlık böyle yaşayacağınız o kdr çok şey varki daha çok başındasınız bakarsımız hayanıza güzel insanlar girer sağlık olsun yeterki güzel düşünün pozitif olun mesleğinizi elinize alın inşallah güzel olur her şey
 
Ya bu sağlıklı bir durum değil. Herkesi ilaca teşvik ediyormuş gibi olmak istemem ama doktora gitmelisiniz.
Bir dönem saçma düşüncelerin içerisindeyken, kendini sağlıklı zanneden biri olarak söylüyorum.
 
Bu bir süreç seni aşağı çekmesine izin vermezsen geçecek :KK66: kulaklarını tıka gözlerini kapat sadece sınavına hazırlan .Boşver arakadaşlarını ,annenle ya da diğerleriyle yaşadığın sorunlarını .Sensin önemli olan sadece sen .Şu an içinde bulunduğun durumdan da seni çıkartabilecek Tek kahraman sensin .İstersen güzel bir başarı hikayesi yazabilirsin Sonra bizede sıralarsın :KK66: her şey çok kötü gidiyordu ama ben zorun içinde başardım ...Zaten kolayı herkes yapar :KK66:
Sorunlar bitmiyor sadece onları zamanla küçümsemeyi öğreniyorsun ,gülümseyip geçmeyi ve en güzeli eveeet nerde kalmıştık demeyi :)
 
Bayağı çökmüşsün,içe kapanıklığında var bayağı.
Hayat adil değil herkesi farklı yerden vuruyor,seni de en kötü yerden ailenden vurmuş.
Ama bu demek değil ki hayatı bırakıp intihar edesin.
Psikolojini sorunlarını az çok anlayabiliyorum,bende zamanında ailemin dağılmasına şahit oldum,neyse ki eşikten dönüldü.
Aynı senin gibi sürekli odama kapanıp ağlıyor,sınavı geleceğimi önemsemeyip şuursuzca hayattan uzaklaşıyordum,ailemden,abimden,sevgilimden..
Abimin desteğiyle atlattım bu problemi,sana destek olacak biri yoksa doktora gitmeni tavsiye ederim ilaç için değil,destek konuşmak seni rahatlatır kafanı boşaltırsın.
Farkındayım hiç geçmeyecek gibi hissediyorsun,yıkıksın,hayatının sonuna kadar böyle yaşayacağını düşünüyorsun.
Ama inan bana öyle değil,
Yaşamış biri olarak söylüyorum öyle değil,herşey geçiyor.
Sadece kendine biraz zamam ver. Kendine gel,silkelen.
Bunu sen yürekten istemelisin eğer kendin istemezsen kim gelirse gelsin düzelemezsin.
 
ne kadar zamandır bu hayattan zevk alamama ve intihar düşüncelerin var bilmiyorum ama 2 haftadan fazla süredir devam ediyorsa mutlaka bir uzmanla görüşmelisin. bir çoğumuz zor hayatlar yaşıyoruz ve bazen bizim bildiğimiz baş etme yöntemleri yeterli gelmiyor. işte o zamanlar bizler de senin gibi hissediyoruz. bu nedenle mutlaka bir ruh sağlığı uzmanıyla görüşmelisin gerek terapi ile gerek ilaç desteği ile sana destek olacaktır.
 
Allahü Teâlâ verdi bu canı bize ne zamana kadar yazılmışsa ömrümüzz ozamana kadar yaşayıp ve ölüp gideceğiz zaten kendi kendinin Katili olmak ve bunun hesabını nasıl vereceksiniz Rabbimize ? onun için hiç bir dert kalıcı değildir
İntihar ise asla çözüm değildir
Burası İmtihan Dünyası Allah'ım yardımcınız olsun kardeşim amin
 
En başta sen kendini seveceksin güzel kardeşim ...sen seversen kendini daha farklı bakmaya baslayacaksin hayata emin ol.

Ailen sorunlu tamam anlıyorum ... malesef herkes şanslı olmuyor aile konusunda.

Sen sınavına çalış yapman gereken tek şey o.
 
Alonedark0 .!.:
Herkede merhaba. Anlatacak kimsem olmadığı için buraya yazmak durumundayım. Önceki konularımdan bilenler vardır belki çok problemli yıkık dökük bir ailem var. Düşmandan beter annem ve 1 yıldır telefon haricinde canlı kanlı yüzünü 1 kez bile görmediğim umursamaz babam. Uzun uzadiya anlatmaycağım sorunlarımı çünkü artık bıktım. Son zamanlarda iyice kendimdrn geçtim. Ölümden deli gibi korkan ben intihar etmeyi düsünür hale geldim. Her seferindae Allah korusun diyip susturmaya çalışıyorum ama içimde öyle bi sızı var ki daha fazla dayanabileceğimi sanmıyorum. Artık hiçbirseyim yolunda gitmiyor. Arkaddaşlarımla aram bozuluyor kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki. Üniveriste sınavım var ona bile çalışmıyorum umrumda değil. Gelecekten beklentim umudum yok. Boş yere yaşıyormuşum gibi hissediyorum. Kimse tarafından sevilmemek çok fazla acıtıyor canımı. Kendimi kapkara bir boşlukta hissediyorum. Sürekli ağlayıp sızlamak istiyorum. Kaybolmuş gibiyim.Canım hicbirşey yapmak istemiyor. Kendime birşey yapmaktan korkuyorum. Ne yapacağım ben? Daha fazla dayanamayacağım sanırım.
Genişletmek için tıkla...
Hayir sakin aile bireylerin kötü olabilir fakat kendini toparlayip sabir etmelisin.iyi bi bolum kazanip universite okuman onlardan uzaklasmak icin güzel bi firsat derslerine calis umutlu ol ins hersey yoluna girecektir
 
o yaşlarda ben de senin gibi düşünüyordum şimdi 26 yaşındayım ve hiç abartısız ömrümün en güzel yılları üniversitede geçti, o kadar özlüyorum ki o yılları. yemek ye, odana geç, test çöz, anneni duymamaya çalış. seneye bir üniversiteye yerleştiğinde "ne aptalca şeyler düşünmüşüm" diyeceksin, bambaşka insanlarla tanışacaksın, özgürlüğün tadını çıkaracaksın, düşüncelerin, değerlerin değişecek, hiç uyumadan okula gideceksin, arkadaşlarınla sabahlayacaksın, yeri gelecek ağlayacaksın ama inşallah hep kahkahalarla güleceksin kim bilir ne güzellikler göreceksin. yaşayacağın güzel günlerin hatrına sabret, bulunduğun ruh halinden tek başına çıkamıyorsan da profesyonel yardım al lütfen:KK200:
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

Gezegen X
  • Kilitli
Babam, korkum, kabusum. Hayatımı yeniden inşa ediyorum hasta ruhum iyileşiyor.
8 9 10
Yorumlar
192
Görüntüleme
47K
Gezegen X
Gezegen X
Back
X