- 5 Şubat 2013
- 347
- 60
- 323
- Konu Sahibi prenses_0610
- #1
Bundan tam bir hafta önce sancılar içinde kızım gelsin diye uğraşıyordum. aslında gelmesi gereken tarih 15 aralıktı fakat kızım 36.haftasında gelmeye karar verdii..
İşte benim hikayem;
22 kasım günü sabah lekenmem oldu birden ama varla yok arası hemen doktora gittik hafta sonu olduğu için acil doktoru baktı ve rahim yumuşamış serum takalım pazartesiye kadar bişey olmaz açılma yok dedi.. serum taktılar. 23 kasım pazar günü gayet iyiydim evdeydim hiç birşeyim yoktu. Hatta misafir bile ağırladım. pazar gece yine lekelenmem oldu ama sancı yoktu..Gece dörtte hafif sancılar başladı ama sanki gaz sancısı gibi kesilmeyen bir sancı.. Sabahı bekledim.. Sabah kalktım duşumu aldım hazırlandım ve kendi doktoruma gittik. Muayene etti ve rahim açılmış ama 1 santim bile değil belki enfeksiyondandır deyip antibiyotik verip eve gönderdiler. Geldiğimde sancım yoktu.. Yattım uyudum evi topladım yemek yaptım herşey yolundaydı. akşam altıda eşim geldiğinde sancılarım artmaya başladı ama doktoruma güvendiğimden doğumun başladığını anlamadım.. Yemek masasından kalkıp salona giderken birden suyum geldi ve ne olduğunu anlamadım.. Ne yapacağımızı bilemedik eşimle.. O şokla masayı mutfağı filan topladım ve hastane yolunu tuttuk :) Sancılarım 10 dakikada bir vuruyodu ve gittikçe şiddetlenmişti artık. Nöbetçi doktor muayene etti ve açılmanın 7 santim olduğunu doğumun başlamadığını söyledi.. o kadar çok şaşırdım ki çünkü hiç aşırı sancım olmamıştı ve kızım çok az bir süre sonra gelicekti.. Hemen sancı odasına alındım.. Gerekli ilaçlar ve sonunda suni sancı denen şey verildi.. İşte ozaman başladı herşey.. Sancılarım birden arttı sıklaştı ve doğumhaneye alındım sonunda.. Zordu tabi kolay diyemem..Hayatımda yaşadığım en zor olaydı.. Ama sonu öyle güzel bitti ki… Saat 7:00’de gittiğim hastanede saat 21:20’de kızım 2830 kilogram olarak artık kucağımdaydı ve ben hiç bir şey anlamamıştım ne zaman başladı ne zaman bitti..
Şimdi minik kızım karşımda mışıl mışıl uyumakta..
Benim doğumum kolaydı çok şükür. Rabbim herkese böyle kolay doğumlar nasip etsin inşallah….
İşte benim hikayem;
22 kasım günü sabah lekenmem oldu birden ama varla yok arası hemen doktora gittik hafta sonu olduğu için acil doktoru baktı ve rahim yumuşamış serum takalım pazartesiye kadar bişey olmaz açılma yok dedi.. serum taktılar. 23 kasım pazar günü gayet iyiydim evdeydim hiç birşeyim yoktu. Hatta misafir bile ağırladım. pazar gece yine lekelenmem oldu ama sancı yoktu..Gece dörtte hafif sancılar başladı ama sanki gaz sancısı gibi kesilmeyen bir sancı.. Sabahı bekledim.. Sabah kalktım duşumu aldım hazırlandım ve kendi doktoruma gittik. Muayene etti ve rahim açılmış ama 1 santim bile değil belki enfeksiyondandır deyip antibiyotik verip eve gönderdiler. Geldiğimde sancım yoktu.. Yattım uyudum evi topladım yemek yaptım herşey yolundaydı. akşam altıda eşim geldiğinde sancılarım artmaya başladı ama doktoruma güvendiğimden doğumun başladığını anlamadım.. Yemek masasından kalkıp salona giderken birden suyum geldi ve ne olduğunu anlamadım.. Ne yapacağımızı bilemedik eşimle.. O şokla masayı mutfağı filan topladım ve hastane yolunu tuttuk :) Sancılarım 10 dakikada bir vuruyodu ve gittikçe şiddetlenmişti artık. Nöbetçi doktor muayene etti ve açılmanın 7 santim olduğunu doğumun başlamadığını söyledi.. o kadar çok şaşırdım ki çünkü hiç aşırı sancım olmamıştı ve kızım çok az bir süre sonra gelicekti.. Hemen sancı odasına alındım.. Gerekli ilaçlar ve sonunda suni sancı denen şey verildi.. İşte ozaman başladı herşey.. Sancılarım birden arttı sıklaştı ve doğumhaneye alındım sonunda.. Zordu tabi kolay diyemem..Hayatımda yaşadığım en zor olaydı.. Ama sonu öyle güzel bitti ki… Saat 7:00’de gittiğim hastanede saat 21:20’de kızım 2830 kilogram olarak artık kucağımdaydı ve ben hiç bir şey anlamamıştım ne zaman başladı ne zaman bitti..
Şimdi minik kızım karşımda mışıl mışıl uyumakta..
Benim doğumum kolaydı çok şükür. Rabbim herkese böyle kolay doğumlar nasip etsin inşallah….
