İstenilen her eşyam ya verilmiyor, ya da kırılıp öyle geri veriliyor!

aynı tip arkadaştan bi adet annemin de vardı. benden hiçbişeyimi isteyemezdi çekinirdi ama annemden isterdi kıyafetlerimi özel eşyalarımı. ayakkabım elbisem herşeyimi. annemde ben yokken gizlice vermiş bi kaç kez. afedersiniz kıyafetleri yıkamadan kirli kirli getirirmiş annemde ben anlamim die yıkarmış bi gün farkettim ipte gördüm elbiselerimi anne ben bunları giymedim neden yıkadın die söylemek zorunda kaldı. tabi kıyamet koptu nasıl verirsin bana sormadan die falan. sonra bi gün baktım benim epilatörü manikür setimi istiyo gelmiş koltuk altı rollonumu kullanıyo bi tepem attı. onlar kişiye özel şeyler nasıl kullanırsın dedim. senin için kaldırabilir ama ben başkasının kolunun altına sürdüğü şeyi kullanmam artık al hediyem olsun dedim. o kadar yüzsüz bi insan ki hala ister durur bişeyleri en son gelinlik ayakkabılarımı istedi. gece giymek için. yuh diyebiliyorum sana sadece vermicem tabi biliyosun di mi dedim. ben kendi eşyalarımı paylaşmayı hiç sevmem. kardeşimle bile. çünkü kendim bile kullanırken çok titizim başkasının hor kullanmasına tahammül edemem.

en kolayı ya vemiceksin yada veriyorsan sende onlardan isteyip aynı şekilde ya paramparça bozuk şekilde verceksin yada hiç vermiceksin
benimde eskiden böyle bir arkadaşım vardı verdiğim malın arkasından 1 yıl koştururdum sonrada verdiğim gibi bulmak ne mümkün aynı şeyi bende ona yaptım bir cd sini istedim verdi aylarca istedi vermedim ya bulamıyorum falan diye oyaladım sonrada çizikler içinde geri verdim yaa ne yaptın dediğinde anladınmı şimdi malın kıymetini dedim daha da hiçbirşey istemedi.

böyle insanlara söylemen gereken iki hece ha-yır...