- 16 Nisan 2018
- 7
- 2
- 1
- 35
- Konu Sahibi Elf_elf135
-
- #1
Günaydın Kk.
Haber izleyen biri değilim. Kötülüklerden kaçmanın bir yolu benim için. Ama internette gezerken ya haberi ya videoları muhakkak görüyorum. Son zamanlarda artan bu haberler bilinçaltımı canlandırdı.
Tahminen 8 yaşlarındayken cinsel istismara uğradım. Halamın oğlu tarafından. Oda 12-14 yaş arasıydı. Ev çok kalabalıktı. Biz odamda bütün çocuklar oyun oynuyorduk. O çocukları odadan çıkarttı, saklambaç tarzı bir şey oynuyorduk sanırım. Yatağımızın altı yüksekti. Rahatlıkla altına giriliyor yani. Beni altına soktu, kendine girdi. Külotlu çorabım ve kot eteğim vardı o gün. Sadece beni öptüğünü ve kalçama dokunduğunu hatırlıyorum. Tek görüntü bu zihnimde. Annem seslendi sanırım sonra, bana sordu naptınız odada tek diye. Ben hiç dedim. Bunların görüntüsü yok aklımda, sadece böyleymiş gibi hatırlıyorum.
Hayatım boyunca bunu hiçkimseye anlatmadım. Yıllarca yüz yüze baktık, hala bakıyoruz. Tekrarı olmadı, ama birkaç kuzenimde bu olayı bildiğine dair imalarda bulunmuştu o dönem. Hepimiz küçüğüz, ergenlik dönemlerinde merak giderdiler diye düşünüyorum. Ama bu bende kapanmayan bi yaraya yol açtı. Uykularımdan eder oldu, huzurum kalmadı. Zihnimden atamaz hale geldim.
Şuan 1 kızım var 2 yaşında. Dedeleri onu severken bile diken üstündeyim. Asla yapmayacak insanlar ama benim içimdeki acı bu süpheyi taze tutuyor. Yeni tanıştığım kadınlara bile güvenemiyorum. 5 dakika yalnız bırakamıyorum çocuğumu. Okula gideceği dönemi düşünüp strese giriyorum. Her duyduğum haberde ağlayıp onunda yaşadığını hayal ediyorum.
Bunun bir uzmanla halledilmesi gerektiğini biliyorum. Ama dediğim gibi bu benim tabum. Eşim dahi bilmiyor. Anlatamam, dillenirse üstünü kapatamam acımın. Acınmak da istemiyorum. Eşimin aileme bile bakışı değişir, nasıl farketmedilet nasıl yalnız bıraktılar diye.
Çok zordayım Kk. Peşimi hiçbir zaman bırakmayacak mı bu anı?
Haber izleyen biri değilim. Kötülüklerden kaçmanın bir yolu benim için. Ama internette gezerken ya haberi ya videoları muhakkak görüyorum. Son zamanlarda artan bu haberler bilinçaltımı canlandırdı.
Tahminen 8 yaşlarındayken cinsel istismara uğradım. Halamın oğlu tarafından. Oda 12-14 yaş arasıydı. Ev çok kalabalıktı. Biz odamda bütün çocuklar oyun oynuyorduk. O çocukları odadan çıkarttı, saklambaç tarzı bir şey oynuyorduk sanırım. Yatağımızın altı yüksekti. Rahatlıkla altına giriliyor yani. Beni altına soktu, kendine girdi. Külotlu çorabım ve kot eteğim vardı o gün. Sadece beni öptüğünü ve kalçama dokunduğunu hatırlıyorum. Tek görüntü bu zihnimde. Annem seslendi sanırım sonra, bana sordu naptınız odada tek diye. Ben hiç dedim. Bunların görüntüsü yok aklımda, sadece böyleymiş gibi hatırlıyorum.
Hayatım boyunca bunu hiçkimseye anlatmadım. Yıllarca yüz yüze baktık, hala bakıyoruz. Tekrarı olmadı, ama birkaç kuzenimde bu olayı bildiğine dair imalarda bulunmuştu o dönem. Hepimiz küçüğüz, ergenlik dönemlerinde merak giderdiler diye düşünüyorum. Ama bu bende kapanmayan bi yaraya yol açtı. Uykularımdan eder oldu, huzurum kalmadı. Zihnimden atamaz hale geldim.
Şuan 1 kızım var 2 yaşında. Dedeleri onu severken bile diken üstündeyim. Asla yapmayacak insanlar ama benim içimdeki acı bu süpheyi taze tutuyor. Yeni tanıştığım kadınlara bile güvenemiyorum. 5 dakika yalnız bırakamıyorum çocuğumu. Okula gideceği dönemi düşünüp strese giriyorum. Her duyduğum haberde ağlayıp onunda yaşadığını hayal ediyorum.
Bunun bir uzmanla halledilmesi gerektiğini biliyorum. Ama dediğim gibi bu benim tabum. Eşim dahi bilmiyor. Anlatamam, dillenirse üstünü kapatamam acımın. Acınmak da istemiyorum. Eşimin aileme bile bakışı değişir, nasıl farketmedilet nasıl yalnız bıraktılar diye.
Çok zordayım Kk. Peşimi hiçbir zaman bırakmayacak mı bu anı?