Büyüklerimiz söyler
Sana taş atana sen ekmek at..
Ben bunun yanlış olduğunu düşünüyorum. Şöyle ki mesela bana nasıl davranırlarsa bende aynen o şekilde davranıyorum. Hatta olumsuz bir davranışta bulunanlar olursa daha fazlasını alabiliyor benden. Birdaha da haddini aşmıyorlar.
Eğer büyüklerimizin dediği gibi taş atana ekmek atsak daha sonrasında bu sefer kayalar atmaya başlarlar. Bilmiyorum ben böyle düşünüyorum.
Ha tabiki bana iyi ve olumlu yönde yaklaşan bir insana da aynı şekilde davranırım gayet sıcaklanlı, eğer yardıma ihtiyacı olduğu bir konu olursa işimi bırakıp yanında olmaya çalışırım.
Siz ne düşünüyorsunuz veya insanlara yaklaşımlarınız nasıl oluyor?
Bir arkadaşım beni sert mizaclı olduğum ve biraz fazla doğrucu olduğum için beni uyarmıstı. Bu kadar doğrucu olma etrafında kimseyi bırakmıyorsun sonra yalnız kalırsın diye..
Şöyle ki insanlar benden kopmuyor aksine ben eğer hoşlanmadığım birşey sezersem veya bir hatası olduysa hayatımdan çıkarıyorum. Birini ya seviyorum ya hiç sevmiyorum. Eğer sevmediğim biriyse mesela aynı ortamda bulunmak zorunda olsamda aman insanlara karşı birşey hissettirmym dye hoslanmıs gibi yapmam neysem oyum.
Bana göre birşey kaybettirmedi bu görüşüm ve duruşum.
Sizler daha töleranslı mısınız insan ilişkilerinde?