Anlattığın herşey birebir yaşadıklarımla örtüşüyor.. O halde benim ne yaptığımı anlatmalıyım belki de...
Tam beş sene boyunca herşey onların istediği gibi oldu.. Sabahtan akşama kadar.. Önce profil vereyim; Kalabalıklar, kardeşlerin hepsi bekar.. Hepimiz aynı yaşlardayız.. Geldiğim etnik köken ve kültür farkı nedeniyle de çok sıkıntılı zamanlar yaşadığım bir aileydi.. Ben sadece doğum günlerinde değil, görüştüğüm her zaman yok sayıldım, var sayıldığım zamanlarda da kendi seviyelerine çekmek için enteresan durumlar yaşadım, alışık olmadığım.. Laf sokma, tartışma açma, orantısız eleştiri gibi.. Komik durumlar..
Bazı şeyleri değiştirmek istiyorsan, evlilikte konuyu bütün olarak ele almalısın.. Uzun olacak diye yazmak istemiyorum fazla.. Önce mesela şu bilinmeli "Eşinle aranda ki mesafe normal şartlarda nasıl? Annesi ile ilgili yada ailesiyle ilgili tartışmalar var mı? Tavrı nasıl oluyor, nasıl sonuçlanıyor"
Bunu bilmeden kendi örneklememle olay şöyle gelişti (Sadece doğum günü olayını anlatıyorum) Son sene doğum günü geldiğinde "Bu senede ailenle kutlayalım, gelecek sene akşam yemeğine çıkmayı düşünüyorum seninle" Yani mesajım şuydu, bu sene de seni arada bırakmıyorum, senin istediğin olsun, gelecek seneye ayağını şimdiden denk al... Buna kimse tepki veremez çünkü uzak tarih, öteki ihtimal vs. gibi seçenekler var... Doğum günü bittikten sonra bu sözü yineledim.. aylar sonra tekrar hatırlattım, "Söylemiştim ya, çok özel olsun diye şimdiden uğraşıyorum" diye.. hep taze tuttum... O gün yaklaşana kadar.. Yaklaşık bir hafta öncesinde "Biliyorsun o gün baş başa olacağız ama bir saatte olsa annenlere uğramak lazım, ne dersin pastayla gidelim mi? Keser, kutlaşır hemen çıkarız" gibi.. Artık ona söyleyecek bir şey kalmadı.. Yapması gerekeni yaptı.. Bana yansıtmadan aile kısmını o halletti..
Tabi evlilik konuları bütünüyle ele alınmalı ama çok uzun oldu bile yazdıklarım...
Hep şunu yazıyorum burada önemli olan kelimeler değil "Üslup ve tavır"..
Siz daha iyisini bilirsiniz..