kafam çok karışık

S

sunshine44

Üye
Kayıtlı Üye
4 Ağustos 2013
428
14
18
İzmir
merhaba kızlar,iki yıllık ilişkim var ilk sene çok sorunluydu erkek arkadaşım psikolojik bir rahatsızlık geçirmiş ilaç kullanıyomuş beni çok üzüyodu o yüzden senlik bişey yok diyodu sonra ilacı bıraktı hayatı normale dönmeye başladı ikinci yılımızda inanılmaz ilgi inanılmaz güzel sözler vs aşk adına herşey yani kavgalar yine arada oluyodu her ilişkide oldugu gibi biraz sinirli bi insan kendisi..20-25 gün önce yine fenalaşmış kardeşine insanlara zarar verip öldürdüğünü düşünüyomuş bundan çok korkuyomuş ayrıca dopamin fazlalığı varmış ben o kadar üzüldüm o kadar agladımki neden ben diye sızlanıp duruyodum doktoru düşünce bozuklugu tanısını koymuş fakat netten araştırdım dopamin fazlalıgına şizofren diyor çok korktum o kadar çaresiz durumdayımki ona gereken destegi veremedim çünkü böyle bişey başıma gelmedi napmam gerektigini bilemedim ilişkimizi mahvetti diye onu suçluyodum halbuki hiçbi suçu yoktu kim ister böyle bişeyi daha çok aglıyodum uzagız birbirimize bugün benim için bulundugum şehire geldi benim için süslenmiş güzel giyinmiş falan zaten görüntüde bişey yok kafam iyi degil dedi başladı sorunlarını anlatmaya gazetede cinayet haberleri okuyomuş kendi işlemiş gibi hissediyomuş korkuyomuş hemen hemen tüm gün anlattı niye destek vermedin beni çok yalnız bıraktın dedi ama ben hastalıgı çıkmadan ondan biraz sogumaya başlamıştım ilk sene yaptıkları ve bazı konuşmaları bana batıyodu hastalıgı çıkıncada daha çok mesafe girdi ve konuşmamız azaldı bende bunları aynen söyledim tamam ayrılalım dedi ama üzüldü bende dayanamadım koluna girdim çok sevindi elimi tuttu falan ama pek bişey hissetmedim gelecegimi geçirebilirmiyim hiç bilmiyorum ne yapmalıyım sizce
 
o kadar zor bir hastalık ki bunu yaşayan için
bunu yaşayanın ailesi için
bu bir aile hastalığıdır yakın çevreyi çok ama çok etkiler
ömür boyu ilaç kullanmayı gerektirir kişi kendini iyi hisseder ama sonradan yine nükseder
en zoru da bunu çevreye açıklayamamaktır
kanser olsanız kanserim dersiniz ama bu hastalığı insanlara açıklamak çok zordur
ALLAH yar ve yardımcısı olsun
 

amin çok sagolun korkusu sıkıntısı gerçekten büyük tahmin edebiliyorum ama elimden bişey gelmiyo ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım sizce
 
sunshine44 .!.:
amin teşekkür ederim Allah daha çok onun yardımcısı olsun nasıl geçiricez bu süreci ne yapmam gerekiyo hiçbişey bilmiyorum:/
Genişletmek için tıkla...

Hastalık ile ilgili çok iyi araştırma yapın hatta dr bile görüşebilirsiniz"ne yapılmalı"diye..sağlık deyince akan sular duruyor,yarın bizim başımıza gelmeyeceği ne malum??sırf bu yüzden de insan sevdiğinden ayrılabilirmi"risk açısından diyorum bunu"..zor onun içinde zor senin içinde.
 
Canım benim yaa çok üzüldüm, sevgiliniz gerçekten zor bir yaşam geçiriyor ve destek olacak birilerine ihtiyacı var. Ondan ayrılmakta kendinizce haklı sebepleriniz var böyle biriyle bir ömür nasıl geçer bilemiyorum sadece zor bir durum olduğunu seziyorum. İlişkiniz sağlıklı yürüyemez bu durumda ama onu bırakırsanızda suçluluk hissedeceksiniz ben bile ne yorum yapacağımıı şaşırdım Allah kolaylık versin :44:
 
Abim 37 yaşında ve sanırım 20 yaşından beri bu gibi sorunları var.Herkesin farklıdır mesela abimde asla saldırganlık aşırı sinir veya kendi yaşamışçasına haber değerlendirmek vs yok.Bu durumları yaşayan bilir üstte bir arkadaşımda yazmış bu durum kişinin etrafındaki tüm yakınlarını kapsar diye işte aynen öyle.Ailesi olarak biz durumunu biliyoruz elden fazla birsey gelmemesi çok zor.Dışarıdaki insanlara durumu anlatmak ayrı zor.Dopamin denen madde kötümserlik hormonu yani aslında hepimizde var ama bu hastalarda seratoninden (mutluluk hormonundan) fazla salgılanıyor ve kişi sürekli negatif düşüncelere giriyor.Hasta için çok ama çok zor bir durum.Maalesefki tamamen tedavi mümkün değil yalnızca ilaçlarla hafifliyor devamlı psikolog tedavisiyle hayat onlar için biraz daha yaşanılabilir kılınıyor.Sana gelince ne desem hiç bilemiyorum.Biz abimin evlenmesini hiç düşünemedik bile şu ana kadar mesela.Ha melek gibi bir insan hayatımda tanıdığım en dürüst insan ama evlilik bilemiyorum.Şu an için ne diyeceğimi bilemiyorum.Ama sevgi herseyin üstündedir eğer yanında olmayı uzun vadede istiyorsan ona destek ol.Ama bilemem dersen ilerde onun içinde çok daha zor olur çünkü inanamıyacağın şekilde bağlanıp çok acı çekebiliyorlar.
 

psikologa gitmeyi düşünüyorum evet bizimde ne olcagımız belli degil belki onun ahını alıp daha agır hastalık yaşıcam..tamamen geçebilir bişeymi bilmiyorum yoksa ömrümü onamı adamalıyım kafamda okadar çok şey dönüyoki
 

çok sagol canım benim şuan öyle kötüyümki bugün iyice doldum karşısında aglamamak için zor tuttum kendimi inşallah iyileşir çok dua ediyorum hayatımı fedamı etmeliyim ona yoksa nasıl yaşıcam bu suçlulukla düşünemiyorum
 
bence bir şeyler hissetmiyorsanız bitirmelisiniz çünkü bu şekilde devam etmeniz sizin içinde aileniz içinde çok zor sonuçta herkes bir kere dünyaya geliyor kendinizi soğuduğunuz birine sadece hasta diye vicdan yapıp adamak istediğinizden emin misiniz sonradan pişman olup alıştıktan sonra bırakırsanız daha çok acı çeker hastalığı olması kötü bir durum Allah kimsenin başına vermesin ama bu sizin üstlenmeniz gereken bir sorumluluk değil tedavisi olsa belki daha olumlu bakabilirdim ama çok zor bir durum.
 

çok geçmiş olsun abinize ve size sevgilimde çok dürüst kötü hiçbi niyeti yok neden onun başına geldi diye çok üzülüyorum benimle hep evlilik çocuk hayali kurardı bugün dediki evlilik fikri şuan çok uzak geliyo böyle bi durumda evlenemem gerçekten kötü yani anladım bunu ayrılmakta istemiyo ona destek olmamı bekliyo elimden çok bişey gelmiyo malesef hem diyorum nolcak hayatını feda et hemde daha çok gencim çok mutlu olurum ondan ayrılırsam diyorum bin türlü fikir dolaşıyo kafamda ama onu bu durumda bırakırsam çok çok üzülürüm çıkmazdayım
 

Düşüncenizin çizgisine yön vermek istemem ama ben olsam mutlu olamayacağım biriyle ömrümü bitiremezdim. Sonuçta bir kaç yıl değil ki bu koskoca bir ömür belki de. Ve hasta birine bakmak çok büyük bir sorumluluktur bu sorumluluklarla birlikte mutsuz bir yaşamda sizi bekleyecek. Vicdanınızın rahat olmaması bu durumda gayet normal ama bu sizin hayatınız başkasının değil. Ve siz kendi hayatınızda kendinizi mutlu etmek için yaşamalısınız başkaları için değil, benim düşüncem bu
 

şizofren oldugu kesin degil henüz degil yani doktor düşünce bozuklugu demiş gerçi birilerini öldürme korkusuyla yaşıyo buda şizofrenle hemen hemen aynı bi durum geçermi bilmiyorum bu hastalıklar çok zor bende bazen sizin gibi düşünüyorum sonra vicdanım başka bişey söylüyo Allah kimsenin başına vermesin
 

haklısınız belkide bi açıdan onu bende düşünüyorum ama şuan olay daha çok taze vicdanım daha ağır basıyo sadece Allahtan bi çıkış yolu istiyorum
 
sunshine44 .!.:
haklısınız belkide bi açıdan onu bende düşünüyorum ama şuan olay daha çok taze vicdanım daha ağır basıyo sadece Allahtan bi çıkış yolu istiyorum
Genişletmek için tıkla...

Size iki yol vermiş, siz ikisinden birini seçeceksiniz ya çıkışa gideceksiniz ya da sonsuza kadar kalacaksınız çok üzgünüm.. İyice düşünüp taşının en doğru kararı kendiniz vereeceksiniz zaten..
 

dogru söylüyosunuz bi zamandan sonra çok sıkılıp onu daha çok üzme ihtimalim var çok sabırlı biri olduğum biri söylenemez çünkü..inşallah iyileşir çok çok iyi olur çünkü çok hayat dolu iletişimi kuvvetli esprili bi insandı bugün çok kötüydü o halde görmeye dayanamadım ilaçların etkisi sanırım..
 

Allah yardımcısı olsun..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…