Kafamda cevapsız sorular

bofobof

Üye
Kayıtlı Üye
2 Temmuz 2016
363
240
18
Surundurmek için bosanmak istemiyordum hemde belki yasayacagimiz uzun zaman surecinde benim ve oglumun kıymetini anlayabileceği olgunluga erişebilir mi diye de aslında umudum ... herseyi göze aldım zaten , sevmiyorum onu ama onunla olan günleri ozlemiyorum değil ve de dava red edilip oğlum ve ben o ölmüş gibi iki kişilik mutlulugumuza devam edecek gibi düşünüyordum... Oglunun en ozel ani sunnetine ailesinin korkusundan gelmedi taki iki hafta sonra aniden çıkageldi ... oğlum babasını hissediyor bunu anladım ... İkisi birbirini bu kadar özlemişken kendisi içine sokarcasina severken nasıl bu hale senin yüzünden geldik dercesine öfkeden yumruklamak öldürmek istedim ... Hemde o anda ikisine birden sarılmak ... Bu süreç beni zorluyor ne zor imtihan Yarabbim
 
İnsan evladı için herşeyi yapar..
Hiçbirşey engel değildir..
Kandırmayın nolur kendinizi..
Mutluluk size bağlı..
Geçmişten kurtularak evladınızla önünüze bakarak ve mutlu olacağız diyerek..
 
Allah yardımcınız olsun
O yalnızca sızın değil onunda evladı demekki o uzaktan sevmeyle yasayabilecegini düşünmüş
Onceki Konularinizi bilmiyorum
 
Ben önümüzdeki hayata odaklandım zaten ama evladim olunca içim sizliyo parka gitmeyi çok seviyor oraya gidince annelik babalı bebek arabasıyla gelenleri görünce içim sizliyo , henüz 5 aylık ama trtdeki canım kardeşim çizgi filmi var ordaki aile mutlu olunca nasıl anlıyorsa bi mutlu oluşu gulumseyisi var ki hele birde dikkatli zeki bi cocuk simdiden yasitlarina gore farkli oldugunu soyledi pedagog ... içim kopuyor sen şimdiden anlıyorsun oğlum ilerde bunun vebalinden nasıl kalkisacak o baban diye hergün düşünüyorum...
 
Back
X