Merhaba ben yeni üye oldum.Burada vakit geçirmeyi seviyorum.Şimdi ben de anlatırsam rahatlayacağımı düşünüyorum.Kapıyı çarpıp uzaklaşmak istiyorum.10 yıldır tanı(yama)dığım adam eşim o kadar anlayışsız ki... Beni resmen çocuk bakıcısı olarak görüyor.Daha küçümen yavrum 1 yaşında Neredeyse eve hapsoldum iyi ki çalışıyorum ama harcamaya geldi mi adamda tık yok.Tatil planlarını bile arkadaşlarıyla yapar.Yazın beni annemlere gönderip tatile çıkmayı istiyormuşşş.Bir yere gideyim defalarca arar çocuğu bahane eder.Kendisi saatlerce gezer tozar keyif yapar bu kadın her gün 2 çocukla ne yapar eder yok.Ev işi,çamaşır,ütü,çocuklar...Yüzüne karşı şikayette bulunmam kolay kolay, güçlü görünmeliyim çünkü ama bunaldım daraldım.Bugün alışverişi burnumdan getirdi.Yok iki çocuklu kadın onu giyer miymiş,bunu takar mıymış?Kimde görmüşüm de özenmişim?Asla abartılı giyinmem ve makyaj yapmam.Son günlerde kendimi daha iyi hissetmek için biraz şık olmaya çalışyorum.Aynı yerde çalışıyoruz dili söylemese de gözüyle aynışeyleri hatırlatır sürekli.Yalnız gitmek istediğimde hafta sonunu bekle beraber bakarız diyordu.Bebeği 10 dakika taşıdı yoruldu beyim.Erkekler alışverişi pek sevmez biliyorum ama gezdiğimiz yerlerde hiçbir erkekte sıkılma belirtisi,eşine homurdanma filan görmedim.Benimki cins mi yoksa abartıyor muyum.Birçok sorun var da bugünlük patlama noktam bu oldu.Tahammülüm kalmadı Sona mı geliyoruz ne???