Karamsar olmak

Önceden güzel olduğumu düşünürdüm fakat son zamanlarda iyice çirkinleştiğimi özgüvenimin düştüğünü farkediyorum.Önceden hep alışveriş yapardım şu an hiçbir şey alasım gelmiyor.
Böyle düşünmenin bir sebebi de bir erkek tarafından reddedilmiş olmam.Kabul edeceğinden çok emindim ama fotoğrafımı görünce istemedi beni.

Bu ana kadar öyle pek peşimden koşan biri de olmadı.Başkalarından duyuyorum işte aracılarla birileriyle tanışıyorlar.Beni soran olmuyor.Ben de evleneceğim kişiyi beğenmek istiyorum ama karşıma öyle birileri çıkmıyor.Zaten çıksa da erkeklerle doğru düzgün iletişim kuramıyorum sessiz biriyim.Ben böyle davranınca da erkekler geri çekiliyor tabi.Yaşım 25 bu arada.

Sürekli birinin beni dinlemesine motive etmesine ihtiyaç duyuyorum.Kendimi eleştirip duruyorum.Herhangi bir şey yapmak için motivasyonum yok.Üniversite okudum 1 sene çalıştım ama şu an hedefimin olmadığını farkediyorum.Bunlarla ilgili zamanında psikoloğa gitmiştim baya para da ödedim ama anlık rahatlamanın ötesine geçmedi.
Ne yapacağım bilmiyorum

Senin öncelikle kimseden birşey beklememen gerekiyor

Birisi tarafından reddedilmek çok onur ve gurur kırıcı haklısınız,ama sırf bu yüzden hayattan soğumayın,bilemezsiniz ki yarının ne getireceğini.Siz doğru zamanda doğru kişinin karşınıza çıkacağına inanın gerisini evrene bırakın “neden olmuyor” diye düşünüp zorlamayın sonrası zaten kendiliğinden geliyor hemde hiç ummadığınız bir zamanda (2 kere başıma geldi bu tarz konularda).Hakkınızda hayırlısı

Birinin sizi reddetmesine neden takıldınız? Siz sokaktan geçen herkesi kabul eder misiniz? Aradığınız şeyler vardır, beğendiğiniz özellikler vardır, beklentileriniz vardır. Siz herkesi tercih etmeyeceğiniz gibi, herkes de sizi tercih etmek zorunda değil.

Sarışınsınızdır adam esmer seviyordur veya zayıfsınızdır o balık etli istiyordur vs vs. Mükemmel ve reddedilemez olduğunuzu düşünmüyorsanız reddedilebilmeyi kabul etmeniz lazım.

Hepimizin hayatı kolay mı? Benim de bazen işe gitmek, üzerime bir şeyler geçirebilmek için kendimi motive etmem gerekiyor sabahları. Herkesin zor dönemleri oluyor. Ama saklanmayı seçmiyoruz. Siz de sonsuza kadar kendinize acımayı seçebilirsiniz veya çıkıp zor da olsa gerçeklerle yüzleşebilirsiniz. Bu şekilde en azından ben denedim diyebilirsiniz.

sadece bırısı tarafından terk edıldı dıye bu denlı bunalım yasamanız aslında normal gorunmuyor cok buyuk tepkı verıyorsunuz bu denlı depresıf bakısla
ıse basvurursunuz olmaz sınavdan basarısız olabılırsınız takım calısmasında baskası kaptan olur bırını begenırsınız o sızı begenmez bunlar cok normal ve olagan seyler bu kadar normal bırseyde nasıl boyle buyuk uzuldunuz kı

akısına bırakın rahat olun bır salın ruhunuzu ya
sıkıntı yok ,sakin ...
olan kadar olmayan kader ya