• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kardeşimin yaptıkları..

Allah kolaylık versin. Ondan bende de var bir tane ama 30 yaş üzeri hali..1 senedir konuşmuyoruz. daha önce ben 20 yaşımdayken de 1 sene konuşmamıştık daha doğrusu o konuşmuyor ben de sallamıyorum. Kimi insan böyle, kinle besleniyor. Altında ne yatıyor bunun bilmiyorum ama kardeşiniz de olsa insana en büyük zararı ruhunda kin barındıran kişi veriyor
 
Ergen o. Ergenlik öyle birkaç ayda geçen birşey değil ki?
Aradan birkaç yıl geçsin, ikiniz de tam yetişkin olduğunuzda nasıl iyi anlaşıyor olduğunuza ikiniz de şaşıracaksınız.
Ayrıca, 16-17 yaşlarındaki erkek çocuğunun da ablasıyla ettiği kavgada ağlıyor olması biraz şımarık olduğunu gösterir, dolayısıyla, takma.
 
Ergen o. Ergenlik öyle birkaç ayda geçen birşey değil ki?
Aradan birkaç yıl geçsin, ikiniz de tam yetişkin olduğunuzda nasıl iyi anlaşıyor olduğunuza ikiniz de şaşıracaksınız.
Ayrıca, 16-17 yaşlarındaki erkek çocuğunun da ablasıyla ettiği kavgada ağlıyor olması biraz şımarık olduğunu gösterir, dolayısıyla, takma.
Evet babam çok şımartıyor.
İnşallah düzelir, çok üzülüyorum çünkü.
 
bizde Böyleyiz kardeşimle 4 yas var aramizdam kardesim kiz lise ogrencisi. ergenligine versem de kisiligi de cok iyi değil. ilerde de böyle olmasinsan korkuyorum bende.
 
Allah kolaylık versin. Ondan bende de var bir tane ama 30 yaş üzeri hali..1 senedir konuşmuyoruz. daha önce ben 20 yaşımdayken de 1 sene konuşmamıştık daha doğrusu o konuşmuyor ben de sallamıyorum. Kimi insan böyle, kinle besleniyor. Altında ne yatıyor bunun bilmiyorum ama kardeşiniz de olsa insana en büyük zararı ruhunda kin barındıran kişi veriyor
En korktuğum şey de bu ileride de konuşmamak.
 
Kardeşim erkek ve lise 2.sınıfta. 2 kardeşiz.
Geçen yıl ben onun bencilliklerine dayanamadım kavga etmeye başladık o da benim bir sevgilim olduğunu babama söyledi.
Mesajlarımı görmüş herhalde.
Bencillikleri de şöyle, mesela ben ona elimden gelen her şeyi yapıyorum maddi manevi o da hep kendini düşünürdü.
Sonra biz küstük 7 8 ay konuşmadık.
Bayramdan sonra tekrar bir şekilde barıştık.
Ben yine ona destek oldum her konuda ödevleri olsun, maddi konular olsun hep yardım ettim.
Geçen günlerde yine bencillik yaptı kavga ettik.
Ben de sinirlendim onun ödevine yardım etmiştim o ödevi balkondan dışarı attım.
Babam da uyuyordu uyandı odasından yanımıza geldi kardeşim ağlamaya başladı.
Babam da beni suçlu gördü, üstelik olayı bile dinlemedi.
Bu durum değişmiyor zaten bir olay oluyor sorgusuz sualsiz benim üstüme geliyor babam.
Babamla kardeşim çok iyi anlaşıyor, beraber maça gidiyorlar, hep birbiriyle zaman geçiriyorlar bu yüzden herhalde.
Biz gene küstük bu olaydan sonra.
Konuşmuyoruz.
Bu sabah gene tartıştık. Kavga ettik.
çok zoruma gidiyor. Resmen bana kin besliyor gözlerinden ses tonundan fark ediyorum.
İnsanlar nasıl bu kadar nankör olabilir anlamıyorum.
Mesela bir yerde karşılaşıyoruz, bana selam vermeyip yanımdakine verebiliyor.
Annemle babam çalışıyor. Bazen evde yemek olmuyor ben kendime yaparken ona da ayırıyorum, onu bile yemiyor.
Tüm bunlar normal mi?
ömür boyu küs olmaktan korkuyorum.
Acaba ergenlikten mi diyorum ama aylar sürüyor küsmemiz.
Bir kardeş ablasına nasıl kin duyabilir.
1 saattir ağlıyorum.
Dayanamıyorum artık.
İyi davranıyorum düzelmiyor sinirlerim bozuluyor bazen sert konuşuyorum bu yüzden gene düzelmiyor.
Ne yapacağım?
Üniversiteyi kazanıp biraz uzaklaşmak istiyorum.
Artık daha çok çalışacağım.
Çünkü artık bu duruma dayanamıyorum beni evde istemiyor gibi davranıyor.
Çok kötüyüm.
Ne olacak sonumuz böyle?
bence tartışmayın bazen susmak daha iyi cevaptır, en azından daha çabuk sakinleşir kardeşiniz, ergenlik etkilidir eminim.
 
benımde 16 yasında erkek kardesim var ama hiç böyle değiliz. herseyını anlatır arkadas gıbıyızdır beraber iddaa ortak bile oluruz.

kardesın babandan yüz buluyor senin onu anlamadıgını düşündüğü için kavga etme eğiliminde. birde kendini sorgula acaba sıkıntı kardesınde degılde sendemi
 
benımde 16 yasında erkek kardesim var ama hiç böyle değiliz. herseyını anlatır arkadas gıbıyızdır beraber iddaa ortak bile oluruz.

kardesın babandan yüz buluyor senin onu anlamadıgını düşündüğü için kavga etme eğiliminde. birde kendini sorgula acaba sıkıntı kardesınde degılde sendemi
Ben bunu da düşündüm.
Hep iyi davrandım alttan aldım ama bir yere kadar oluyor bu bir süre sonra insanın sinirleri bozuluyor.
kesinlikle iyilikten falan anlamıyor, çözemiyorum bir türlü.
 
Çok haklısınız ama çocuklarımdan biri değirinin ödevini balkondan aşağı atsaydı ben de kesinlikle kızardım.
En kutsal hak savunma hakkıdır elbette ama bu ona çok zarar vermiştir .Umursamamaktan başka bi çare gelmedi aklıma..
 
Çok haklısınız ama çocuklarımdan biri değirinin ödevini balkondan aşağı atsaydı ben de kesinlikle kızardım.
En kutsal hak savunma hakkıdır elbette ama bu ona çok zarar vermiştir .Umursamamaktan başka bi çare gelmedi aklıma..
Ödevini attığımdan bile daha haberi olmadan babam bana yöneldi hemen.
Diyorum ya ben haklı bile olsam benim üzerime geliyor.
Ben o konuda ödevini atmakla haksızdım, ama ben de sinir diye bir şey bırakmadı. Sağlıklı düşünemedim o an için.
 
Aynen buraya yazdiginiz gibi konusun bence tekrar tekrar bile olsa. Duzelebilir . Sessiz kaldikca hem araniz sogur hemde kendi kafasinda kurup kin guder. Her kustugunuzde konusup barismayi deneyin. Kardese gurur olmaz hele ergen yani
 
Neden ergen kardeşime maddi manevi her konuda yardım edeyim ki? Nerede bu ebeyenler? Ben de zaten post ergenlik dönemindeyim:110:

Ben böyle deyip güzelce kavgamı ediyordum, barışık zamanlarda da yine kardeş kardeş geçiniyorduk.
Sonra ben üniversiteye gittim zamanla hiç kavga etmez hale geldik. Ergenlik süreç, haftasonları dahil 2 sene gibi belli bir süresi yok. Süre bittikten sonra bir gün uyanıp pırıl pırıl bir insan haline gelecek değil yani, balkondan ödev atmanız çok abes, onun ispikçi olup bir de üstüne babaya ağlaması ayrıca abuk. Sallamayın kendisini rahat edin. Yaptığınız şeyleri sınırlandırın. O bencilse siz ne oluyorsunuz onu düşünün.
 
Aynen buraya yazdiginiz gibi konusun bence tekrar tekrar bile olsa. Duzelebilir . Sessiz kaldikca hem araniz sogur hemde kendi kafasinda kurup kin guder. Her kustugunuzde konusup barismayi deneyin. Kardese gurur olmaz hele ergen yani
Öyle kinli konuşuyor ki ben de yanına yaklaşıp konuşamıyorum.
Zaten korkumda aramıza zamanın soğukluk getirecek olması.
Ama bir kerede onun gelmesini istiyorum.
O yüzden biraz beklemek istiyorum.
Belki üniversiteyi kazanıp biraz uzaklaşırsam fark eder yokluğumu, sevgisini.
Eğer o zaman gene düzelmezse tekrar karşıma alıp konuşacağım.
 
Neden ergen kardeşime maddi manevi her konuda yardım edeyim ki? Nerede bu ebeyenler? Ben de zaten post ergenlik dönemindeyim:110:

Ben böyle deyip güzelce kavgamı ediyordum, barışık zamanlarda da yine kardeş kardeş geçiniyorduk.
Sonra ben üniversiteye gittim zamanla hiç kavga etmez hale geldik. Ergenlik süreç, haftasonları dahil 2 sene gibi belli bir süresi yok. Süre bittikten sonra bir gün uyanıp pırıl pırıl bir insan haline gelecek değil yani, balkondan ödev atmanız çok abes, onun ispikçi olup bir de üstüne babaya ağlaması ayrıca abuk. Sallamayın kendisini rahat edin. Yaptığınız şeyleri sınırlandırın. O bencilse siz ne oluyorsunuz onu düşünün.
Annem babam çalışıyor.
kardeşimi de ben büyüttüm sayılır. Bir sıkıntısı olunca bana geliyordu o yüzden. Ta ki biraz büyüyene kadar.
Babam çok şımartıyor her istediğini yapıyor.
Ben kendi hatalarımı görüyorum ama benim hata yapmama neden olan da o.
Bir yerden sonra insanda tahammül kalmıyor, sinirleri yıpranıyor.
İstemediği davranışları sergileyebiliyor, tüm bunları kabul ediyorum.
Ama her adım atmama rağmen kinini görünce üzülüyorum.
En iyisi zamana bırakmak sanırım.
 
Hepsi ergenlikten, kardeşim üniversite sınavına hazırlandığım dönem benim bir canavar olduğumu, benden nefret ettiğini, sırf benden kurtulmak için şehir dışına gitmemi istediğini söylüyor. Şimdi ise yakın zamanda ayrılacağız farklı şehirlerde yaşamaya başlayacağız, abla ben sensiz nasıl yapacağım gitmesen olmaz mı diyor. Ne zaman gideceğimin konusu açılsa gözleri doluyor. Dönem dönem olur öyle şeyler, sen de küçüksün daha o da. Zamanla düzelir hepsi üzme kendini...
 
Annem babam çalışıyor.
kardeşimi de ben büyüttüm sayılır. Bir sıkıntısı olunca bana geliyordu o yüzden. Ta ki biraz büyüyene kadar.
Babam çok şımartıyor her istediğini yapıyor.
Ben kendi hatalarımı görüyorum ama benim hata yapmama neden olan da o.
Bir yerden sonra insanda tahammül kalmıyor, sinirleri yıpranıyor.
İstemediği davranışları sergileyebiliyor, tüm bunları kabul ediyorum.
Ama her adım atmama rağmen kinini görünce üzülüyorum.
En iyisi zamana bırakmak sanırım.

Gerçek kin falan değil o.. Siz öyle olduğunu düşünürseniz, o da hayatı boyunca böyle devam ederse olur, iki ergenlik kavgasından kardeşler birbirine ölümcül düşman olmaz, uzuuun yıllar boyu birikir vs. belki o zaman. Daha ne yaşadınız ne gördünüz de kanlı bıçaklı olasınız yani, sinir bozucu olduğunu biliyorum yaşamadığım şeyler değil ama abla olarak daha yeni yeni kafasına dank eden şeyleri görüyorum gülüyorum sadece, ki ergenliğimizin üstünden 10 seneden fazla geçti düşünün yani. :)) Yapmak istemediğiniz bir şeyse babaya yollayın gitsin.
 
En korktuğum şey de bu ileride de konuşmamak.
kimi insanın yapısı bu ne yaparsanız yapın olmuyor, kardeş bile olsanız. Ben vazgeçtim artık, hayatta herşey onların istediği gibi olmak zorunda değil, bu tipte insanlar bunu kabullenemiyor. Lafım direkt kardeşinize değil, saygısızlık etmek istemem, bu yapıdaki insanlara lafım. İstedikleri bir şey olmadığı zaman ya da onların istemediği bir şey yapmaya çalıştığınız zaman sadece kavga edip küserek konuşmayarak isteklerini yaptırabileceklerine inanıyorlar. Belki bir süre idare ediliyor ama belli bir yaştan sonra olmuyor, kaldıramıyor insan. Dediğim gibi ben pes ettim, uğraşamayacağım bu yaştan sonra. Dilerim siz çözersiniz bu sorunu. Sakın kendinize kabahat aramayın ama, hatalı olan bu küsme durumuna neden olan kişi.
 
Hepsi ergenlikten, kardeşim üniversite sınavına hazırlandığım dönem benim bir canavar olduğumu, benden nefret ettiğini, sırf benden kurtulmak için şehir dışına gitmemi istediğini söylüyor. Şimdi ise yakın zamanda ayrılacağız farklı şehirlerde yaşamaya başlayacağız, abla ben sensiz nasıl yapacağım gitmesen olmaz mı diyor. Ne zaman gideceğimin konusu açılsa gözleri doluyor. Dönem dönem olur öyle şeyler, sen de küçüksün daha o da. Zamanla düzelir hepsi üzme kendini...
Ne güzel..
Gülümseyerek okudum yazdıklarınızı.
İnşallah sizinki gibi olur düzelir her şey..
 
Back
X