- Konu Sahibi ilkbaharsonbahar
-
- #1
mantıklı olan şu; sen ona bir kaç kez şans tanımışsın elinden geleni de yapıyorsun yuvan yıkılmasın çocuğun babasız büyümesin diye ama ben şunu anlamıyorum babasız büyümesi mi zor ailesinin mutsuz olduğunu bilip büyümesi mi çoçuklar belli bi zaman sonra annesinin halinden anlıyorlar brşeyleri. eşen seni aldatmış hemde tanıdığın biriyle aynı iş yerindede çalışıyorlar senin için rahat mı bence değil. o yüzden git ve o kadınla konuş gözünü korkut en basiti bi kadın adının çıkmasını istemeyecektir oturduğun yerden kurtaramazsın evliliğini. cesur ol yok hiç bişey değişmedi mi o zaman anlat herkese herşeyi ve cocuğunla huzurlu bi şekilde yaşa. Bunu söylemesi kolay bize göre ama aynı şeyleri yaşadı kuzenim o yüzden anlayabiliyorum seni.5 yıllık evliğim.2yaşında bebeğimiz var.bebeğimiz doğduktan sonra problemler başladı.ben oldukça agrasif bir insan haline geldim.bir kaç tartışmamızda eşimi evden kovduğum oldu.ve bazı maddi sebeplerden ben arada bir 15 gün 1ay ailemde kaldığım oldu.eşimin isteğiyle.fakat o da bu sırada kendi ailesinde kalıyordu annemlerde kalmak istemiyordu vs vs..bebeğimiz 1 yaşına geldiğinde ben eşimden şüphelenmeye başladım sürekli telefon görüşmeleri telefonları hep meşgul.arama kayıtlarına bakalım diyorum tamam diyor erteliyor.şifrelerinide değiştirmiş.ben bir şekilde şifreleri kırdım ve konuştuğu numarayı buldum 8 aydır nerdeyse hergün konuşulmuş en fazla 40 dk.ismini falan öğrendim.oturdum mantıklıca konuştum.beni aldatmadığını sadece o kişiyle telefonla konuştuğunu söyledi.ama o kişi evli olduğu için onun adını kimseye söylememi istedi.sanki biz evli değiliz.evden uzaklaştırdım.cok yalvardı bitik bir hale geldi.affettim eve geldi.bazı şartlarım vardı.sürekli annelerine gitmesini istemiyordum bizim daha cok vakit geçirmemizi istiyordum.buna haftasında uymadığı için bir hareketimle gitti.sonra ben bebeğimizin söylediği şeylerden cok etkilendim ve arkadaş olarak bile olsa eve geri gelmesini söyledim.çünkü bebeğimiz 'benim babam gitti' diyordu herkese.1 ay sonra geldi soğuguz birbirimize.sanki hala konuşmaları devam ediyor gibi geliyor.yakın arkadaşımla bu konuyu paylaştım.bayanın ismini verdiğimle şoka uğradığım bir oldu.bizim evimize gelen giden aile ahbaplarımız fakat soyisim farklı olduğu için benim aklıma bile gelmedi.demekki o yüzden ismini kimseye söylemememi istedi.şuan bi iyiyiz bir kötü.süprizler hazırlıyor ama aklı başka bir yerde gibi.ve bu kadına ben napayayım bilemedim.Allaha bıraktım bekliyorum..çocuğumun babasız büyümesinden cok korkuyorum...hala daha hiç yakıştıramadığım bir şeyi yaptı eşim..ve aynı işyerinde çalışıyorlar kızın sülalesini biliyorum.kendimde affedemiyorum ama cocuğum için katlanayayım diyorum tekrarlanırmı? ve sessizmi kalmalıyım..
benzer durum yaşayanlar cevap yazarsa sevinirim cunku bekara koca boşamak kolay oluyor.mantıklı çözümler bekliyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?