- Konu Sahibi blackswan1
- #1
Nereden başlasam onuda bilemiyorum.
Onu bir sosyal paylaşım sitesinde 6 yıl önce tanıdım bana attığı msj ile.Sanırım o benim erkek versiyonum.İnternette ve telefonda sabahlara kadar süren sohbetlerimiz 6 yıl boyunca devam etti tabiki arada benim yüzümden çok fazla kopukluklar oldu çünkü; başta fark edemediğim farkettikten sonrada benimde aklımın karıştığı duygularını öğrendim.Çocukluk arkadaşım olan kişiyle şuanda nişanlı olduğum kişiyle beraberliğim başlamıştı o akıl karışıklığını hissetmeden önce.Bu altı yıl içerisinde nişanlımla son zamanları saymazsak çok güzel bir beraberliğim vardı.Ama ben son bir kaç yıldır çok büyük bir kararsızlık yaşıyorum,nişanlımın kendisi ,ailesi ,yaşam tarzı bana oldukça uygun.Eksik olan heyecandan ve tabiki 6 yıl içerisinde olan sorunlarlada biraz yıpranan sevgimiz var.Aslında ben böle düşünüyorum çünkü nişanlımın benden bir gün vazgeçmediğini aklının karışmadığını adım gibi biliyorum.
Her ne olursa olsun çabuk kapılan bir kişiliğim yok insanları tartar dener öle inanırım.Ama yüzyüze görmediğim sadece internet ve telefon yoluyla iletişimde bulunduğum birisine bitmek bilmeyen bir merakım hoşlantım inancım acaba mutlu olurmuydum düşüncesi var.Ve o bana beni sadece yüz yüze gör tanı araştır demişti.Reddettim korktum çünkü zaten hayatmda biri varken onunla görüşmeyi kendime yakıştıramıyordum bu yüzden kaç kez sildim aramamasını söyledim ama yinede görüşmelerimiz devam etti.Ve o evlendi.Neden die sorduğumda bilmiyorum ve mutsuzum diyor evli olmasına rağmen benimle görüşmek için elinden geleni yapıyor ve ben sensizliği istemiyorum ben ayrılıcam ve beraber olalım dedi.Bir yanda gerçekten denemek istediğim mutlu olabileceğime inandığım ama yanyana gelmediğim yinede bilmediğim biri diğer yandan bildiğim yaşadığım beraber olduğum kişi utanıyorum,sıkılıyorum kararsızım mutsuzum bilemiyorum ne yapacağım tek düşündüğüm nişanlımı bırakırsam benim arkamdan ne yapar o kişi karısını bıraktığında o kız ne yapacak biz mutsuzluk üstüne mutlulukmu kurmaya calısıcaz cok karışığım
Onu bir sosyal paylaşım sitesinde 6 yıl önce tanıdım bana attığı msj ile.Sanırım o benim erkek versiyonum.İnternette ve telefonda sabahlara kadar süren sohbetlerimiz 6 yıl boyunca devam etti tabiki arada benim yüzümden çok fazla kopukluklar oldu çünkü; başta fark edemediğim farkettikten sonrada benimde aklımın karıştığı duygularını öğrendim.Çocukluk arkadaşım olan kişiyle şuanda nişanlı olduğum kişiyle beraberliğim başlamıştı o akıl karışıklığını hissetmeden önce.Bu altı yıl içerisinde nişanlımla son zamanları saymazsak çok güzel bir beraberliğim vardı.Ama ben son bir kaç yıldır çok büyük bir kararsızlık yaşıyorum,nişanlımın kendisi ,ailesi ,yaşam tarzı bana oldukça uygun.Eksik olan heyecandan ve tabiki 6 yıl içerisinde olan sorunlarlada biraz yıpranan sevgimiz var.Aslında ben böle düşünüyorum çünkü nişanlımın benden bir gün vazgeçmediğini aklının karışmadığını adım gibi biliyorum.
Her ne olursa olsun çabuk kapılan bir kişiliğim yok insanları tartar dener öle inanırım.Ama yüzyüze görmediğim sadece internet ve telefon yoluyla iletişimde bulunduğum birisine bitmek bilmeyen bir merakım hoşlantım inancım acaba mutlu olurmuydum düşüncesi var.Ve o bana beni sadece yüz yüze gör tanı araştır demişti.Reddettim korktum çünkü zaten hayatmda biri varken onunla görüşmeyi kendime yakıştıramıyordum bu yüzden kaç kez sildim aramamasını söyledim ama yinede görüşmelerimiz devam etti.Ve o evlendi.Neden die sorduğumda bilmiyorum ve mutsuzum diyor evli olmasına rağmen benimle görüşmek için elinden geleni yapıyor ve ben sensizliği istemiyorum ben ayrılıcam ve beraber olalım dedi.Bir yanda gerçekten denemek istediğim mutlu olabileceğime inandığım ama yanyana gelmediğim yinede bilmediğim biri diğer yandan bildiğim yaşadığım beraber olduğum kişi utanıyorum,sıkılıyorum kararsızım mutsuzum bilemiyorum ne yapacağım tek düşündüğüm nişanlımı bırakırsam benim arkamdan ne yapar o kişi karısını bıraktığında o kız ne yapacak biz mutsuzluk üstüne mutlulukmu kurmaya calısıcaz cok karışığım
