- Konu Sahibi FirtinaninKizcesi
-
- #1
Sanki beni ben yapanlar, canıma can katan duygular kalbim atmaya devam etse de yaşamıyor benimle. İçimde adını koymadığım bir boşluk var. Neyle dolduracağımı bilmediğim, acıdığında merhem süremediğim kalbimin hayata yenik kırıkları var yüreğimde.
Bazen canımı çok yakıyor can kırıklarım. Bazen de her öğrendiğim şeyin bir bedeli oldukları için daha güçlü kılıyor beni. öğrendiklerimin bedelini ödüyorum belki de.
. Kime elimi uzatsam, o el geri dönüp benim boğazımı sıkar oldu Eğer hayatı öğrenmek için bu kadar bedel ödemek gerekirse; ben istemiyorum yeter içimdekiler kendime. Çünkü ben uğruna kendimden vazgeçtiğim insanların benden geriye bıraktıkları kırıntılarımı topluyorum; kaybettiğim yollarda arıyorum içimdeki beni. Ama sonunda parçalanan ben oluyorum. Onlarsa kendi yırtıklarına yama yapıp benden aldıklarıyla bensiz devam ediyor hayatlarına.
Artık kimseye güvenmemek gerektiğini anladım. Hayatta kendimden başka dostum yok bunu biliyorum. Şimdi ise yalnız da ayağa kalkabiliyorum. Ama artık tüm sahnelerde yalnız ben varım. Benim için artık bir anlamı kalmadığında ellerimden onları hayatın boşluğuna savuruyorum. Çünkü biliyorum bir zamanlar kendileri için benim mutluluğumu hiçe sayanlar şimdi o küllere muhtaçlar. Ama asla yeniden doğamayacaklar.
kaybettik kaybettik ama neyi kazandık..
kazandıklarımız ne kızlar................
Bazen canımı çok yakıyor can kırıklarım. Bazen de her öğrendiğim şeyin bir bedeli oldukları için daha güçlü kılıyor beni. öğrendiklerimin bedelini ödüyorum belki de.
. Kime elimi uzatsam, o el geri dönüp benim boğazımı sıkar oldu Eğer hayatı öğrenmek için bu kadar bedel ödemek gerekirse; ben istemiyorum yeter içimdekiler kendime. Çünkü ben uğruna kendimden vazgeçtiğim insanların benden geriye bıraktıkları kırıntılarımı topluyorum; kaybettiğim yollarda arıyorum içimdeki beni. Ama sonunda parçalanan ben oluyorum. Onlarsa kendi yırtıklarına yama yapıp benden aldıklarıyla bensiz devam ediyor hayatlarına.
Artık kimseye güvenmemek gerektiğini anladım. Hayatta kendimden başka dostum yok bunu biliyorum. Şimdi ise yalnız da ayağa kalkabiliyorum. Ama artık tüm sahnelerde yalnız ben varım. Benim için artık bir anlamı kalmadığında ellerimden onları hayatın boşluğuna savuruyorum. Çünkü biliyorum bir zamanlar kendileri için benim mutluluğumu hiçe sayanlar şimdi o küllere muhtaçlar. Ama asla yeniden doğamayacaklar.
kaybettik kaybettik ama neyi kazandık..
kazandıklarımız ne kızlar................