Kaygı Bozukluğu

braindamage .!.:

Merhabalar,

Sizde kendimi gördüm desem yeridir, benim de sıkıntılı bir iş hayatım vardı ülser olmuştum stresten ne sigaram ne alkolüm ne zararlı abur cuburum vardı çok sağlıklı beslendiğim dönemde midem resmen içtiğim sudan bile uyutmaz ağrırdı. İşi bıraktıktan sonra bu sıkıntılarım yavaş yavaş çözüldü şuan hiç yok neredeyse ama insanda bu alışkanlık oluyor. Kafayı o ara işe takmayıp relax olsaydım hiçbirşey olmazdı sürekli hata çıkar mı diye diye bir işi 3 4 defa kontrol ediyordum ve hiçbirşey çıkmıyordu. İş sıkıntıları bitti ama şuan da kafayı takacak başka şeyler maalesef buluyorum, kötümserlik devam ediyor ama şunu yapmayı öğrendim artık ben; dünyada milyarlarca insan var ve herkes çok büyük sıkıntılarla baş etmeye çalışıyor. Kimin derdi büyük kimininki ondan daha büyük ama insan bir tek kendisi zordaymış gibi kafasında kuruyor. Ve bu en çok kendine zarar veriyor, o anı bile yaşayamıyor insan kötü düşünmekten nasıl geçtiğini anlamıyor onu da geçtim olayı çözmek yerine bu olay neden benim başıma geldi vs diye hayıflanırken ileriye gitmeyi geçtim sürekli geri gidiyorsun.

Zamanında psikiyatriste de gittim ben, çok ağır vaka değildim ama düzelmek istiyordum verdiği ilaçlar maalesef benim kötülüğümü ona katladı ve bıraktım kendim başa çıkmaya çalıştım bir sıkıntı geldiğinde artık diyorum ki bunu yaşayan tek değilsin herşey zaten olacağına varacak, sen kötü düşünürsen iyi olacaksa dahi olmayacak çünkü o enerjiye geçemiyorsun diyorum. Şuan çok şükür iyiyim, kendi başınıza atlatmaya inancınız var ise eğer dediğim yöntemi uygulayabilirsiniz(acı yarıştırmak gibi mi görünüyor bilmiyorum ama bence öyle değil, hayatın işleyişi bu herkesin gerçekten çok farklı sorunları var ve hep kötüyü düşünmek bunları çözme imkanımız varken çözemememizi sağlıyor maalesef). Bir de en önemlisi sizi anlamayan insanlarla sohbeti muhabbeti kesmek, çünkü insanın enerjisini emiyorlar. Çevredeki insanlar çok önemli, en ufak bir şeyde kafaya takacağınızı düşündüğünüz hiçbir sohbete girmeyin sizi anlamayan kimseye dert tasanızı anlatmayın derim..

Genişletmek için tıkla...

flowers35 .!.:

Yaaaa teşekkür ederim o kadar güzel anlatmışsınız ki inşallah ben de kendim aşabilirimEvet bunun farkındayım nefret etsem , hiç gitmek istemesemde işim var memurum,eşim anlayışlıdır çoğu konuda çoğu insana göre daha normal bir yaşantım var sürekli nankörlük yapıyorsun diyorum kendi kendime.

Ama beynimin bir tarafı bunu kabul etmiyor hayır diyor en kötü şeyler senin başına gelecek. Bir susturmayı başarabilsem hayatımda bir çok şey yoluna girecek gibi hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

braindamage .!.:

Eşinizin anlayışlı olması çok iyi, çünkü bir güven veriyor insana. Ben evli değilim ama o zamanlar ailem hep yanımdaydı, ben de sizin gibi düşünürdüm bak gecenin bir yarısı uykularından uyanıp senin derdinle uğraşıyorlar yazık değil mi onlara diye düşünüp onu bile dert ediyordum :)

Youtube'da İzzet Güllü diye bir psikolog var onun videoları bana iyi gelmişti. Genelde kötü düşüncede olduğum günlerde ben youtubedan video açıp hem dikkatimi dağıtırım hemde düşündüklerimin aslında var gerçekte var olmadığını algılayabilmek için yaparım bunu bence siz de deneyin mutlaka faydasını görürsünüz:)

Genişletmek için tıkla...

flowers35 .!.:

Herkese merhaba

Küçüklükten beri maalesef ki çok küçük olayları kafasına takan o bunu dedi şu bunu dediyi düşünüp günü haftayı kendisine zehir eden bir insanım.

Yavaş yavaş bu özelliğimi bırakmıştım daha doğrusu bırakmaya çalışıyordum iş hayatı beni tükenmişlik sendromuna soktu. Mobbingler izinsiz çalışmalar 3 kişinin yapacağı işi tek kişiye yüklemeler. Neyse dedim önemli değil oda geçecek o sırada evlendim ve tüp bebekle uğraşmaya başladım zor oldu baya bu süreç benim için.

Tüp bebekle uğraşırken doktorlar Ca olabilirsin dedi PET/CT ler bir sürü tarama testleriyle uğraştım. Çok şükür çıkmadı ve tekrar tüp bebeğe yöneldim ama bu sıradada benim psikolojim bitti. 3.transferimde pozitifi gördüm ama herkes inanırken ben asla olacağına inanmıyordum

Herşeyin en kötüsünü düşünüyorum hamilelikte iyice psikolojimi bozdu önceden sadece ya negatif çıkarsayı düşünüyordum, şimdi ya düşük olursa ya haata olursa ya erken doğum olursa ya gebelikte komplikasyon olursa diye diye hayatı kendime zehir ediyorum.

Riskli bir gebelik rahim anomalisinden dolayı. Bu düşünce beni bitiriyor kendi kendime sürekli savaş içindeyim bir tarafım abartma ne olacağı belli değil kendini boşa strese sokuyorsun derken öbür tarafım hayır her şey ters gidecek diye boğuyor sanki beni.

Öyle içimi boşaltmak istemiştim teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Vignette .!.:

Canım seninle aynı gün transfer olmuştuk hatırlıyor musun? Bak benim sonucum negatif oldu ve günlerdir ağrı ve acılar eşliğinde her gece acillik oluyorum. Evet yaşadığın şeyi kendi kendine aşamıyor olabilirsin ama kötü düşünüp kötüyü çağırma. Bak pozitifi gördün inşallah bebeğini sağlıkla kucağına alıcaksın. Eğer baş edemiyorsan destek almayı dene. Kullandığımız ilaçlar bizi ayrıca etkiliyor bunu da unutma hormon dengen alt üst.

Genişletmek için tıkla...

flowers35 .!.:

Ay hatırlamaz mıyım balım tabi ki hatırlıyorum çok üzülmüştüm negatif olduğunu öğrenince ağrıların niye devam ediyor peki doktorlar bir şey dedi ondan sonra konuşamadık pek.

İnşallah canım hayırlısı gerçekten hormonlar ve hamilelik benim kaygı bozukluğunu iyice tetikledi bakalım inşallah sağlıklı bir şekilde ilerler.

Dualarımdasın hep en kısa ve hayırlı zamanda kolaylıkla Rabbim sana da nasip edecek inşallah az daha sabır

Genişletmek için tıkla...