Kaygılar, korkular...

Laktozsuzsut

Guru
Kayıtlı Üye
26 Ağustos 2010
279
195
303
İstanbul
Merhaba, herkese iyi geceler
Şu anki sorunum baş edemediğim kaygılarım, korkularım... kısacası düşüncelerim. En mutlu olduğum anlarda bile beynime üşüşüp beni endişeye sürükleyen tadımı kaçıran kaygılar (sağlık sorunları, sevdiklerini kaybetme vb...)
Bu durum özellikle regl döneminde artıyor. Geçen sene işinin ehli bir dra gittim majör depresyon teşhisi koymuş reçeteden okudum ve oldukça da ağır bir ilaç vermiş yorumlarını okudum almadım kullanmadım. sorunum sadece kaygı bozukluğu beni endişelerimden arındıracak, negatif düşünceleri aklımdan atabileceğim yöntemlere ihtiyacım var yardımcı olur musunuz lütfen??
 
Bazilari doktor olurken ne hayal etti acaba insanlara boyle davranmalari icin mi yemin ediyolar yoksa
Ben de zaman zaman ayni duruma giriyorum butun gun evde kizimlayim cok kucuk ne yemek yer ne uykusu uyku esim de cok yogun calistigi icin bazen bunalimlara giriyorum bu donemlerde dua etmek beni cok rahatlatiyor meditasyon yoga falan deneyebilirsiniz
Korkularinizin sebepleriyle mantikli baglar kurmaya calisabilirsiniz ölüm mesela hepimizin korkusu ama hayatin gercegi bundan korkarak yasarsak hayatimizi kabusa cevirmekten baska bisey yapamayiz
 
Güven duygusunu kaybettik çünkü
Komşularımızı tanıdık sanıp aslında tanımadığımızı öğrendik
Küçücük çocuklara kasteden sapıkların çokluğunu duyduk
Serviste unutulan bebekleri duyduk
İletişim ağı genişledikçe aslında insanların ne kadar korkunç olabildiğini öğrendik
Anne olunca artıyor bu endişeler
 
Ben ilaçlarla düzelen biri oldugum için o konuda pek size katılmıyorum.
Gerekli ise bence ilaç kullanmalıydınız.
Bendede ameliyat kan iğne vs korkusu aşırı idi.
Eşimden boşancaktım neredeyse bu yüzden.
Ama ilaç tedavisi ile düzeldim.
 
Ben ilaçlarla düzelen biri oldugum için o konuda pek size katılmıyorum.
Gerekli ise bence ilaç kullanmalıydınız.
Bendede ameliyat kan iğne vs korkusu aşırı idi.
Eşimden boşancaktım neredeyse bu yüzden.
Ama ilaç tedavisi ile düzeldim.

Yanlış anladınız sanırım ilaç kullanmaktan korkmuyorum. Kaygı bozukluğu şikayetiyle gidip, majör depresyon teşhisi konulması tuhafıma gitmişti.
 
Merhaba arkadaşlar 27 yaşındayım bir kaç gündür içim içimi yiyor yordu beni artık çocuğum olacak ben gösteriş yapacam da nazar değecek sanki çok üzüleceğim duygusu var nasıl ata bilirim üstümde. 2 yıldır hamile kalkamıyorum işin tuafıda bu
 
Back
X