ben artık gerçekten çok bunaldım ve sıkıldım olan olaylardan.1,5 yıllık evliyiz.kaynanamlarla aynı binadayız.ilk başlarda daha ilk haftalarımız zırt pırt gelmek istediler.görümcemlerin çoçuklarını gönderiyolardı.beni çağırıyolar.temizlik yapıyorum elimde kova "neymiş temizliği yarıda bırakıp gidecekmişim oturmaya" vs.yok hiç gidip gelmiyosunuz.birde kendi ailelerinde hep kaynanamın sözü geçer.herşeyin en iyisini o bilir,o yapar.beni kabullenemedi.eşimle gezmemi,benim de fikirlerimin olmasını.bir olay sonrasında işi şakaya vurarak beni kıskandığını bile söyledi.koltuğun bir ucunda ben bir ucunda kaynanam oturuyodu eşim geldi yanımıza oturdu.dediği laf "benim yanımamı geldin eşinin yanınamı" ne gerek var bu lafa.bu tavırları herseyi o bilir havalarını hiç sevmiyorum.birde sürekli eşimle işlerini halletmek ister.oğlum ,oğlum deyip onuda piş pişlemeyi hiç ihmal etmez.onlara göre,benim ailemle gün yapmam yanlış,bayramda farklı ilde oturan dedelerimin yanına gitmem yanlış, eşimin bana onların yanında yardımcı olması yanlış..of çok farklıyız ya.eşimide evirip çevirip kendi laflarına getiriyolar.o da genelde onları haklı bulur.yok ben samimiyet kuramamışım ailesiyle,gidip gelmiyomuşum.neden evime misafir geldiğinde benim annemin haberi oluyomuşta onun ailesinin haberi olmuyomuş.birde ailesi ile aramda bir olay olmuştu yakın zamanda onda eşim beni haklı buldu.o olaydan sonra ben iyice kendimi çektim onlardan .yok neymiş o olaydan öncede yakın davranmıyomuşum.kendi ailesinin yaptığı olumsuzlular ne hikmetse hemen kapanır.benim normale dönmem beklenir.off çok sıkıldım şuçlanmaktan.eşim benim tarafımda ne zaman olucak