Kayinvalidem

Yesilkivircik · 2 Aralık 2021

Herkese merhaba benim bir derdim var ki yine ve anlatacak kimsem yok o yüzden görenler fikir versin yardımcı olmaya çalışsın söyle ki ben annesi babasi boşanmış bir çocuğum 10 yaşımdayken annem ve babam ayrıldı bana kiminle kalmak istiyorsun diye sordukları zaman babaannemle kalmak istediğimi söyledim annem ve babam 10 sene boyunca babaannemle yaşadılar ve beni o buyuttu gibiydi annemi babami sevmedigimden değil ama babaanneme cok düşkünüm ve onunla olmak istedim çocuk akli işte sonrasında annemden babamdan iyice uzaklaştım tüm ailem babaannem olmuştu yasim suan 24 ve bende yeni anne oldum şimdi yaptığımın ne kadar yanlis oldugunu farkına vardım 3 aylik bir bebeğim var ve çalışmak zorundayım maddi durumumuz kötülesti bebegim ek gidaya gectigi zaman kayinvalidem bakicak ben normalde kayinvalidemi cok severim oda beni çok sever 7 aydır aynı apartmanda oturuyoruz ama suan o kadar korkuyorum ki çocuğumu asla babaannesi vermek istemiyorum baksın istemiyorum cok seviyor biliyorum bakmak istiyor ama sanki yaşattığımi yasatacakmisim gibi hissediyorum sanki çalışırsam çocuğuma babaannesi bakarsa çocuğum onu sevecek beni sevmeyecekmis gibi hissediyorum eşim bu konuda cok anlayışlı davransa da bir zaman sonra tepki verecek diye düşünüyorum ve çalışmama gibi bir şansım da yok bakici tutacak durumumda yok ki eşim bunu kabul etmez ama ne yapacağımı bilmiyorum kendimi nasıl rahatlatıcam olurda çocuğum ona cok düşkün olursa benden daha cok severse diye ödüm kopuyor ise baslayinca suan ki gibi ilgilenemeyecegim farkındayım ve kayinvalidem de sanki kendi çocuğu gibi davranıyor annem annem diye seviyor o kadar zoruma gidiyor ki sorun bende galiba oyle oldugunu düşünüyorum bir çok insqn kayinvalidesine çocuğunu birakiyor ama ben geçmişim yüzünden cok kötüyim psikolojik olarak çökmüş durumdayım sirf bu yüzden acaba ayrılsam cocugumu alsam diye düşündüm yada kayinvalidemle kavga etsem küssem diye düşündüm ama gercek su ki bunlarin hic birini yapamam çünkü mecburum küsersek maddi olarak cokecegiz bir care gosterin kendimi nasıl düzeltebilirim

s_gofret · 3 Aralık 2021

Lohusa depresyonuna girmiş ve atlatamamış olabilir misiniz? Psikolojik destek mi alsanız?

Her şeyden önce çocukluğunuzla ilgili kendinizi suçlamanız çok yanlış. 10 yaşındaymışsınız ve anne babanızın da işine gelen bir seçim yapmışsınız. Gayet doğal bir seçim olmuş. Öyle yaşattığını yaşarsam düşüncesi gereksiz gerçekten.

Kayınvalidenizin annem diye sevmesine de takılmanız çok saçma. Ben de yeğenlerimi bazen annem canım kızım gibi seslenerek seviyorum. Rahatsız olunsa çok tuhafıma gider.

Yesilkivircik · 3 Aralık 2021

Ama korkum şu ki ona anne derse ne yaparım kendim birebir bunu yaşamış biri olarak cok korkuyorum

Melasel · 3 Aralık 2021

Yesilkivircik .!.:
Ama korkum şu ki ona anne derse ne yaparım kendim birebir bunu yaşamış biri olarak cok korkuyorum

Kayınvalidenizi kırmadan çocuğu annem annem diye sevmemesini söyleyin bence. Babannesi en nihayetinde niye annem annem diye seviyor torununu anlamadım açıkçası. Ben annane ya da babanne bakmasına karşıyım açıkçası. Çünkü çocukları ister istemez simartiyorlar ve sizin sözünüzü dinlememeye başlıyor çocuk bir yaştan sonra. Nasılsa babnne ya da annane alır, anne babadan istemesem de olur moduna giriyorlar. Ama bakıcı tutma durumunuz yokmuş, alın karşınıza konjsun korkularınızi. Ve destek de alın bu süreçte.

Cemoos · 3 Aralık 2021

Benim komşum torununa bakıyor.
Anne ve babasından çok anneanne ve dedesini gördü çocuk
Şuan kızımla yaşıt 15 yaşında.
Annesi 1 yaşında çalışmaya başlamış.
Şuan ergen oldu artık kendi kendine bakabiliuor çocuk yemekleri anneanne hazırlıyor
Ama ben anne ve babasıyla alakalı uzaklık falan hiç hissetmedim,görmedim.
Sürekli öyle olmuyor merak etmeyin.
Beni de çoğunlukla anneanem büyüttü.kna çok düşkünüm ama annemin yeri ayrı.sevgisi çok ayrı.bence kendinizi rahatlatın.
Sonuçta her akşam çocuğunuzun yanında olacaksınız.cocuhunuz sizi hiç görmeden büyümeyecek o yüzden anne figürü olarak babaannesi görmez merak etmeyin.

Namutenahii · 3 Aralık 2021

Türkiyede torununa bakan o kadar çok anneanne, babaanne var ki ..
Sizin çocukluğunuzdaki gibi bir durum çok çok nadirdir, inanın.
O yüzden güvenerek bırakabilirsin diye düşünüyorum.
Fakat şu cümlede anlattığınıza değinmeden edemicem,
"kayinvalidem de sanki kendi çocuğu gibi davranıyor annem annem diye seviyor"
Bence annem annem diye sevmesi doğru değil.
Yani benim sizin gibi bir geçmişim olmamasına rağmen, çocuğuma benden başkasının annem demesini istemezdim, kayınvalidem de olsa kendi annem de olsa. Bu konuda kayınvalidenizle samimiyet durumunuza göre tatlı bir dille konuşabilirsiniz bence. Annem annem değil de başka bir sevgi sözcüğü size mı çok yakışır acaba gibisinden :)

gebito · 3 Aralık 2021

Yesilkivircik .!.:
Herkese merhaba benim bir derdim var ki yine ve anlatacak kimsem yok o yüzden görenler fikir versin yardımcı olmaya çalışsın söyle ki ben annesi babasi boşanmış bir çocuğum 10 yaşımdayken annem ve babam ayrıldı bana kiminle kalmak istiyorsun diye sordukları zaman babaannemle kalmak istediğimi söyledim annem ve babam 10 sene boyunca babaannemle yaşadılar ve beni o buyuttu gibiydi annemi babami sevmedigimden değil ama babaanneme cok düşkünüm ve onunla olmak istedim çocuk akli işte sonrasında annemden babamdan iyice uzaklaştım tüm ailem babaannem olmuştu yasim suan 24 ve bende yeni anne oldum şimdi yaptığımın ne kadar yanlis oldugunu farkına vardım 3 aylik bir bebeğim var ve çalışmak zorundayım maddi durumumuz kötülesti bebegim ek gidaya gectigi zaman kayinvalidem bakicak ben normalde kayinvalidemi cok severim oda beni çok sever 7 aydır aynı apartmanda oturuyoruz ama suan o kadar korkuyorum ki çocuğumu asla babaannesi vermek istemiyorum baksın istemiyorum cok seviyor biliyorum bakmak istiyor ama sanki yaşattığımi yasatacakmisim gibi hissediyorum sanki çalışırsam çocuğuma babaannesi bakarsa çocuğum onu sevecek beni sevmeyecekmis gibi hissediyorum eşim bu konuda cok anlayışlı davransa da bir zaman sonra tepki verecek diye düşünüyorum ve çalışmama gibi bir şansım da yok bakici tutacak durumumda yok ki eşim bunu kabul etmez ama ne yapacağımı bilmiyorum kendimi nasıl rahatlatıcam olurda çocuğum ona cok düşkün olursa benden daha cok severse diye ödüm kopuyor ise baslayinca suan ki gibi ilgilenemeyecegim farkındayım ve kayinvalidem de sanki kendi çocuğu gibi davranıyor annem annem diye seviyor o kadar zoruma gidiyor ki sorun bende galiba oyle oldugunu düşünüyorum bir çok insqn kayinvalidesine çocuğunu birakiyor ama ben geçmişim yüzünden cok kötüyim psikolojik olarak çökmüş durumdayım sirf bu yüzden acaba ayrılsam cocugumu alsam diye düşündüm yada kayinvalidemle kavga etsem küssem diye düşündüm ama gercek su ki bunlarin hic birini yapamam çünkü mecburum küsersek maddi olarak cokecegiz bir care gosterin kendimi nasıl düzeltebilirim

Bence cok samimi duygulara sahipsiniz. Kayin validenizi de sevdiginizi soyluyorsunuz. Bir gun alin karsiniza konusun. Endiselerinizi en icten cumlelerinizle anlatin. Onu sevdiginizi ancak kendi cocuklugunuzda yasadiklarinizdan dolayi korkulariniz oldugunu, bu korkulari ikiniz birlikte calisarak asabileceginizi soyleyin. Siz samimi olduktan sonra herkes size hak verecektir, kendi yasanmisliklariniz var, korkulariniz normal.

Umutlar · 3 Aralık 2021

Yesilkivircik .!.:
Herkese merhaba benim bir derdim var ki yine ve anlatacak kimsem yok o yüzden görenler fikir versin yardımcı olmaya çalışsın söyle ki ben annesi babasi boşanmış bir çocuğum 10 yaşımdayken annem ve babam ayrıldı bana kiminle kalmak istiyorsun diye sordukları zaman babaannemle kalmak istediğimi söyledim annem ve babam 10 sene boyunca babaannemle yaşadılar ve beni o buyuttu gibiydi annemi babami sevmedigimden değil ama babaanneme cok düşkünüm ve onunla olmak istedim çocuk akli işte sonrasında annemden babamdan iyice uzaklaştım tüm ailem babaannem olmuştu yasim suan 24 ve bende yeni anne oldum şimdi yaptığımın ne kadar yanlis oldugunu farkına vardım 3 aylik bir bebeğim var ve çalışmak zorundayım maddi durumumuz kötülesti bebegim ek gidaya gectigi zaman kayinvalidem bakicak ben normalde kayinvalidemi cok severim oda beni çok sever 7 aydır aynı apartmanda oturuyoruz ama suan o kadar korkuyorum ki çocuğumu asla babaannesi vermek istemiyorum baksın istemiyorum cok seviyor biliyorum bakmak istiyor ama sanki yaşattığımi yasatacakmisim gibi hissediyorum sanki çalışırsam çocuğuma babaannesi bakarsa çocuğum onu sevecek beni sevmeyecekmis gibi hissediyorum eşim bu konuda cok anlayışlı davransa da bir zaman sonra tepki verecek diye düşünüyorum ve çalışmama gibi bir şansım da yok bakici tutacak durumumda yok ki eşim bunu kabul etmez ama ne yapacağımı bilmiyorum kendimi nasıl rahatlatıcam olurda çocuğum ona cok düşkün olursa benden daha cok severse diye ödüm kopuyor ise baslayinca suan ki gibi ilgilenemeyecegim farkındayım ve kayinvalidem de sanki kendi çocuğu gibi davranıyor annem annem diye seviyor o kadar zoruma gidiyor ki sorun bende galiba oyle oldugunu düşünüyorum bir çok insqn kayinvalidesine çocuğunu birakiyor ama ben geçmişim yüzünden cok kötüyim psikolojik olarak çökmüş durumdayım sirf bu yüzden acaba ayrılsam cocugumu alsam diye düşündüm yada kayinvalidemle kavga etsem küssem diye düşündüm ama gercek su ki bunlarin hic birini yapamam çünkü mecburum küsersek maddi olarak cokecegiz bir care gosterin kendimi nasıl düzeltebilirim

Asla bu düşünceni kinamadan kendi fikrimi sunmak istiyorum zamanında ayni seyi yasamissin ve bu olay sende hep kalmış ama böyle bir düşünceye girme çocuğuna kaynanan bakaabilir sonuçta gece gündüz Isde kalmiyorsun isden ciktikdan sonra geldiginde cocuguna sefkatini ilgini verrsn izin gunleri sen ve eşin cocugunuzla vakit gecirrsin

Atomiks · 3 Aralık 2021

Yesilkivircik .!.:
Herkese merhaba benim bir derdim var ki yine ve anlatacak kimsem yok o yüzden görenler fikir versin yardımcı olmaya çalışsın söyle ki ben annesi babasi boşanmış bir çocuğum 10 yaşımdayken annem ve babam ayrıldı bana kiminle kalmak istiyorsun diye sordukları zaman babaannemle kalmak istediğimi söyledim annem ve babam 10 sene boyunca babaannemle yaşadılar ve beni o buyuttu gibiydi annemi babami sevmedigimden değil ama babaanneme cok düşkünüm ve onunla olmak istedim çocuk akli işte sonrasında annemden babamdan iyice uzaklaştım tüm ailem babaannem olmuştu yasim suan 24 ve bende yeni anne oldum şimdi yaptığımın ne kadar yanlis oldugunu farkına vardım 3 aylik bir bebeğim var ve çalışmak zorundayım maddi durumumuz kötülesti bebegim ek gidaya gectigi zaman kayinvalidem bakicak ben normalde kayinvalidemi cok severim oda beni çok sever 7 aydır aynı apartmanda oturuyoruz ama suan o kadar korkuyorum ki çocuğumu asla babaannesi vermek istemiyorum baksın istemiyorum cok seviyor biliyorum bakmak istiyor ama sanki yaşattığımi yasatacakmisim gibi hissediyorum sanki çalışırsam çocuğuma babaannesi bakarsa çocuğum onu sevecek beni sevmeyecekmis gibi hissediyorum eşim bu konuda cok anlayışlı davransa da bir zaman sonra tepki verecek diye düşünüyorum ve çalışmama gibi bir şansım da yok bakici tutacak durumumda yok ki eşim bunu kabul etmez ama ne yapacağımı bilmiyorum kendimi nasıl rahatlatıcam olurda çocuğum ona cok düşkün olursa benden daha cok severse diye ödüm kopuyor ise baslayinca suan ki gibi ilgilenemeyecegim farkındayım ve kayinvalidem de sanki kendi çocuğu gibi davranıyor annem annem diye seviyor o kadar zoruma gidiyor ki sorun bende galiba oyle oldugunu düşünüyorum bir çok insqn kayinvalidesine çocuğunu birakiyor ama ben geçmişim yüzünden cok kötüyim psikolojik olarak çökmüş durumdayım sirf bu yüzden acaba ayrılsam cocugumu alsam diye düşündüm yada kayinvalidemle kavga etsem küssem diye düşündüm ama gercek su ki bunlarin hic birini yapamam çünkü mecburum küsersek maddi olarak cokecegiz bir care gosterin kendimi nasıl düzeltebilirim

Duş al sakinleş kafanı rahatlat gözlerini kapat ve git içinde hala bekleyen 10 yaşındaki çocuğa sarıl. Senin suçun değil de. Kendini affet o çocuğu affet sıkıca sarıl ona ve serbest bırak onu. Bebeğini bol bol emzir kokla göğsünde yatır akşam mutlaka gelince yıka onunla uyu göğsünde yatır. Sen annesin güçlü ol sakın bunları aklından geçirme. O senin evladın parçan. Öyle annem diye sevmeyle başkasını senden çok sevmez. Endişelenme. Çocukken aklın Bali değilken yaptığından kendini sorumlu tutma. Çocuktun ve yalnız bırakılmıştın. Ama çocuğun senden daha şanslı çift kat sevilecek diye düşün. Hem annesi hem ninesi

yagmurdansonra · 6 Aralık 2021

Sabredin biraz çocuğunuz daha çok küçük en azinda guvenilir bir yerde oldugu icin kendinizi rahatlatmalisiniz.

bebeklinick · 6 Aralık 2021

Yesilkivircik .!.:
Herkese merhaba benim bir derdim var ki yine ve anlatacak kimsem yok o yüzden görenler fikir versin yardımcı olmaya çalışsın söyle ki ben annesi babasi boşanmış bir çocuğum 10 yaşımdayken annem ve babam ayrıldı bana kiminle kalmak istiyorsun diye sordukları zaman babaannemle kalmak istediğimi söyledim annem ve babam 10 sene boyunca babaannemle yaşadılar ve beni o buyuttu gibiydi annemi babami sevmedigimden değil ama babaanneme cok düşkünüm ve onunla olmak istedim çocuk akli işte sonrasında annemden babamdan iyice uzaklaştım tüm ailem babaannem olmuştu yasim suan 24 ve bende yeni anne oldum şimdi yaptığımın ne kadar yanlis oldugunu farkına vardım 3 aylik bir bebeğim var ve çalışmak zorundayım maddi durumumuz kötülesti bebegim ek gidaya gectigi zaman kayinvalidem bakicak ben normalde kayinvalidemi cok severim oda beni çok sever 7 aydır aynı apartmanda oturuyoruz ama suan o kadar korkuyorum ki çocuğumu asla babaannesi vermek istemiyorum baksın istemiyorum cok seviyor biliyorum bakmak istiyor ama sanki yaşattığımi yasatacakmisim gibi hissediyorum sanki çalışırsam çocuğuma babaannesi bakarsa çocuğum onu sevecek beni sevmeyecekmis gibi hissediyorum eşim bu konuda cok anlayışlı davransa da bir zaman sonra tepki verecek diye düşünüyorum ve çalışmama gibi bir şansım da yok bakici tutacak durumumda yok ki eşim bunu kabul etmez ama ne yapacağımı bilmiyorum kendimi nasıl rahatlatıcam olurda çocuğum ona cok düşkün olursa benden daha cok severse diye ödüm kopuyor ise baslayinca suan ki gibi ilgilenemeyecegim farkındayım ve kayinvalidem de sanki kendi çocuğu gibi davranıyor annem annem diye seviyor o kadar zoruma gidiyor ki sorun bende galiba oyle oldugunu düşünüyorum bir çok insqn kayinvalidesine çocuğunu birakiyor ama ben geçmişim yüzünden cok kötüyim psikolojik olarak çökmüş durumdayım sirf bu yüzden acaba ayrılsam cocugumu alsam diye düşündüm yada kayinvalidemle kavga etsem küssem diye düşündüm ama gercek su ki bunlarin hic birini yapamam çünkü mecburum küsersek maddi olarak cokecegiz bir care gosterin kendimi nasıl düzeltebilirim

Çıkarcı bı yaklasiminiz var ...
Mecburum... Kusersek maddi olarak cokeriz ...
Yani hiç iyi niyetten değil de...
O yüzden yardımcı olmak istemiyorum

SORGULAYAN KADIN · 8 Aralık 2021

Kızlar benim kv zamanında eşim ev alırken 2 bin tl yardım yapmış. Ama herkese 20 bin tl verdim, benim sayemde ev sahibi olduklar falan diyormuş. O zamanın parasıyla 20 bin tl de ev fiyatının nerdeyse 5te 1i. Bu kadar abartı, bu kadar yalan, bu kadar kendini övme derdi nedir anlayamıyorum. Eşim boşver ben onun söylediği hiçbir şeyi takmıyorum diyor ama ben bilendikçe bileniyorum. Zaten konuşmuyorum ama durduk yere kendi kendime kadına söylenip duruyorum. Hırsımı bir türlü alamıyorum. Kendimi rahatlatmak için ne yapabilirim. Nolur yardım edin.

Kayinvalidem

Ayrıntılı Düzenleme

Yesilkivircik

Yeni Üye

s_gofret

Popüler Üye

Yesilkivircik

Yeni Üye

Melasel

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Cemoos

Fırın sıcak,kürek düzgün 💋

Namutenahii

"Direnenler yaşar"

gebito

Nirvana

Umutlar

Üye

Atomiks

Aktif Üye

yagmurdansonra

Aktif Üye

bebeklinick

100x gelmişimdir bu dünyaya bence, uslanmam çünkü

SORGULAYAN KADIN

Yeni Üye

Benzer Konular