kenar süsü olsanız siz ne yapardınız?

Öyle bir aşk düşününki imkansızı imkanlı kılmış,ekonomik sıkıntılara katlanmış,kültür farkı tanımamış,evladını yitirmiş(bebeğimiz öldü)kısaca şu hayatın bütün pisiliğine karşı dayanmış.....Birgün geliyor ve o can nefes dediğiniz insanın sizden yavaş yavaş uzaklaştığını farkediyorsunuz..Sılanın şarkısında dediği gibi "kenar süsü oldum hayatında yani olmasamda olurdu."Tam anlamıyla böyle hissediyorsunuz.ben onsuz nefes alamazken o öyleki 10 gün ailemde kalsam umrunda değil....ayrılmak istemiyorum..yardım edin..napmalıyım.....anneme gidiyorum 2 günde özleyip arıyorum..hiç aramasam içinde sevgi varsa beni ararmı?acaba benim sevgimden emin olduğu içinmi bu kadar rahat....

Belki de öyle bir dönemdeki tüm bu yaşadığınız sıkıntılar eşinizi çok yordu ve belki de artık takati kalmadı... Tabiki siz de yaşadınız bunları ama herkesin her şeye verceeği tepki farklı...Bence eşinizle konuşun... eminim bu acılara birlikte göğüs germişseniz bunu da atlatacaksınız kolayca ,) Allahım kolaylık versin

bu bence dönemsel bişey,
bizde kendimizi çok zorlu yollardan geçtiğimiz zaman yorgun bitkin isteksiz hissetmezmiyiz hatta aldığımız nefes bile gözümüzde değildir,
eşinizde böyle yorulmuştur bi süre kendi haline bırakın bakalım ama ilginizi cilvenizi eksik etmeyin.unutmayın öldürmeyen acı güçlendirir
herkesin zaman zaman kaldıramıyıcağı şeyler olur destek istemez düşünmek ister sadece.Erkeklerle kadınlar aynı değil kadınlar çoğu zaman eşlerinden hayat arkadaşlarından destek alarak iyi olur ama erkekler bunu güçsüzlük gibi algılar tek başına üstesinden gelmeye çalışır.mümkün olduğunca evinizi yatağınızı ayırmamaya çalışın ama baskıda yapmayın neden böyle diye bırakın biraz kendini toplarsın kendini dinlesin çok sevdiğim bi söz var '' ve zaman usulca fısıldadı,bana bırak'' paylaşmak istedim