Cok tesekkur ederım ne guzel yazmışşınız. Inanın cok yıprattım kndımı.. Esımın akrabasının esı dengesz tavrları var bır cok yakın sevıyor samımı bır bakıyorum konuştuklarını cevırıyor guven problemı var sanırım anlamsz bır sekılde kendı kendıne tavır degıstırıyor. Gorusmesem ne olur cokta ıyı olur zatn nıye zorluyosam kendımı. Takmamaya calışmalıyımmbu işin tek bir kuralı var takmamak.beceremem , yapım böyle deme , zorla kendini.
sen ve ailenin dışında ki insanlara çok önem verme.zaten herkesi memnun, mutlu etmen imkansız,, eee. o zaman ne diye takıyorsun.bir başla yavaştan umursamamaya, devamı gelecek.canın istemediğin kişilerle görüşmek istemiyorsan görüşme, ay yanlış anlar yine de zaman ayırıyım falan deme, kısacası politik ol ve lütfen kendini düşün, kimseye değmez inan
Sormayın. Kendıme yakıştıramıyorum önemsız ınsanları küstümü nıye bole yptı diye dusundurenlerı hayatımdan cıkarmktan nıye korkuyorum yaBende herseyi kafasina takan biriyim malesef ve bu huyumdan nefret ediyorum.kendimden cok herkesi düşünmekten yorulduğumu hissediyorum.keske bende boyle olmasa m diye cok dua etmisimdir.
Korkmak degilde bana gore baska birsey bu adını koyamiyorum inanin.hayatimda olmasa da olurlar tabi pek de guzel olurlar.Ama diyor um ya baska bu bizim icimizde bu sorun kendimizle alakaliSormayın. Kendıme yakıştıramıyorum önemsız ınsanları küstümü nıye bole yptı diye dusundurenlerı hayatımdan cıkarmktan nıye korkuyorum ya
önemsediğiniz için o kişiyi ,korkuyorsunuz. ama o kişi sizi önemsemiyor, yoksa niye normal davranmasın.enerjinizi emen, laf sokan, surat asan , bigünü bigününe tutmayan insanları hayatınızdan çıkarın,bak nasıl rahatlayacaksınız.Sormayın. Kendıme yakıştıramıyorum önemsız ınsanları küstümü nıye bole yptı diye dusundurenlerı hayatımdan cıkarmktan nıye korkuyorum ya
Insanların düşüncelerı onların tavırları.. Enerjımız gıdıyor deger mı? DegmezKorkmak degilde bana gore baska birsey bu adını koyamiyorum inanin.hayatimda olmasa da olurlar tabi pek de guzel olurlar.Ama diyor um ya baska bu bizim icimizde bu sorun kendimizle alakali
Kesınlıkle bu sebepten uykusz bırakmıcm kendımı bu dusunceler gelirse onların degersz benım için olmasada olur ınsanlar oldugunu hatırlatıcm kndıme:)önemsediğiniz için o kişiyi ,korkuyorsunuz. ama o kişi sizi önemsemiyor, yoksa niye normal davranmasın.enerjinizi emen, laf sokan, surat asan , bigünü bigününe tutmayan insanları hayatınızdan çıkarın,bak nasıl rahatlayacaksınız.
akrabaysa akraba ya ne sallıyorsunuz, yok o sizi sallamıyor,ee daha ne .görüşmeyin olsun bitsin ya. sayfalarca yazsak nafile,iş sizde bitiyor, hayır demeyi, görüşmemeyi uygulamaya geçirin ,bakın nasıl rahat edeceksiniz
En guzeli en azından kafa rahat oluyor .. Yok kararlıyım daha fazla izin vermıcmKimse için kendini yıpratma. Kural bu. Ben hic akrabamin olmadığı bir şehirdeyim 2 arkadaşım var. Herkesle tel de konuşuyorum, esimle geziyorum.
Su saate kadar kıtap okudum ne dusunce ne vesvese kaldı uyucam:):) tavsıye ederım .Bende çoğu şeyi kafama takan biriyim en ufak şeyleri bile büyütüp büyütüp kuruyorum kafamda sonrada sorun ediyorum kendi kendime :) guluyorum artık bu huyuma yapmamaya çalışıyorum ama ih ihh olmuyor yipraniyor insan çok zor oluyo bilirim senide iyi anlıyorum kendime bi çare bulabilirsem sana tavsiye veririmama şimdilik kendimde aynı senin gibiyim
Aslında yakın arkadaslarinizla daha sık gorusseniz belki bir nebze rahatlarsiniz. Yada mesela spor yapın. Cok iyi geliyor inanin. Dua etmek çok iyi geliyor. Anladigim kadarıyla aile icinde de bir problem yok. Eşinle daha fazla vakit geçir mesela. Aktivite yapin birlikteMerhaba ;
Kendi kendımı elestırıp nedenler soruyordum sonra dedım ki her konuda fıkırlerını aldıgım sızlerle paylasayım..
28 yasında öğretmenim. Esım , esımın ailesi ve kendı ailem bır butunuz . Herkes bırbırını dusunur ufak tefek sorunlar her zaman tatlıya baglanır . Dusunceli zarif insanlar hepsı.. Hayatıma baktıgımdada hıcbır problemım yok. Baki kalacak tek acım annemın yokluğu.. 2yıldır dogal yolla hamıle kalamıyorum bunuda hıc kafaya takmamaya calışıyorum. Bu kısa özet sonrasında sorunm; yalnızlık hissı yakın üç arkadasım vr ayda bır mutlka gorusuruz. Calıştıgım kurumda da yasıtım yok kı zaten dersler vok yogun cıkıp bı soluklanmderse gır eve gıt. Esımın akrabasının eşi var ona ısınamıyorum cok kaba bıri .. Yalnızlık duygum bır yana kafamın içindekı dusuncelerden yoruldum. Önemsz degersiz onca ınsanı dert edıp takıyorum. Ortada bırseyde yok evımın ailemın dısındakı ınsanlar için cok fazla yıpratıyorum kendımısızlerdede bu durum oluyormu
Bende çoğu şeyi kafama takan biriyim en ufak şeyleri bile büyütüp büyütüp kuruyorum kafamda sonrada sorun ediyorum kendi kendime :) guluyorum artık bu huyuma yapmamaya çalışıyorum ama ih ihh olmuyor yipraniyor insan çok zor oluyo bilirim senide iyi anlıyorum kendime bi çare bulabilirsem sana tavsiye veririmama şimdilik kendimde aynı senin gibiyim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?