merhaba, seninki de dert mi demeyin! Çok şükür öyle büyük sorunlarım yok şu ara, ama hep aklımın bir köşesinde uzun bir zamandır değişmeye ihtiyacım olduğu konusu var. Bu öyle saç, fiziksel görünüm vs.anlamında değişiklik değil. Örneğin hayata karşı bakış açısı... İşi gücü, çocuğu olan, kariyer sahibi, çevresi tarafından sevilen biriyim ama kendime dışardan baktığımda sanki biraz fazla düşünceliyim, yardımseverim, mütevaziyim bilmiyorum ama bunlar benim biraz sömürülmeme neden oluyor gibi... Çocuk olduğundan beri özellikle kendime ait bir saatim bile yok gün içinde, anneme bile bıraksam hep onu yorduğumu düşünürüm içim rahat etmez, sürekli insanlara yük olmaktan korkarım ve bunları da düşünmek beni artık yıpratıyor. Etrafıma bakıyorum, insanlar rahat ve bu rahatlık yüzlerine yansımış, kendilerinden daima eminler ve benim daha özgüvenli olmam gerekirken onlarda özgüven, hava civa tavan yapmış! Belki yetiştirilme tarzından kaynaklıdır, ben biraz kanaatkar ve mütevazi yetiştirildim. Eskiden bir şeyler istediğimde ailem bunlarla yetin, şükret haline derdi, şimdi eşim aynı şeyi söylüyor. Millet her şeyi hak ediyor benim hiçbir şey istemeye hakkım yok gibi hissediyorum. Peki onlar benden çok mu üstün? Kesinlikle hayır. Bende olmayan ne?
Eminim benim gibi hissettiğiniz zamanlar olmuştur. Fikirlerinize ihtiyacım var, değişmek, değiştirmek istiyorum bir şeyleri... Umarım kendimi ifade edebilmişimdir.
Eminim benim gibi hissettiğiniz zamanlar olmuştur. Fikirlerinize ihtiyacım var, değişmek, değiştirmek istiyorum bir şeyleri... Umarım kendimi ifade edebilmişimdir.
ama artık yoruluyorum..
