Merhaba ben 17 yasıdayım universtiye hazırlanan lise ogrencisiyim
sorun su
benim bir kuzenim var yani aslnda tam kuzen degil annemin teyzesinin oglu ama kuzen sayılır heralde
annemin bir suru teyzesi var ve cocukları yasca 4 yada 5 yas buyukler benden ama cocuklugum onlarla gecti yani ama aynı sehirde yasamadıgımız icin yazları gorusuyorduk ama bu bahsettigim kuzenimle yaklık 4 -5 yıl once (adamakıllı) tanıstık varlıgını biiyordum elbette hatta kucuklıgını hatırlıyorum ama oyle cok bir arada bulunmadık ama ablasını cok severim kardesim gibidir
ilk baslarda konusmaya bile cekinirdim ama simdi oyle degil normal arkadas gibiyiz
ve ben onu ilk gordugum andan beri yani yanlıs hatırlamıyosam garip duygular besledigimi anladım kucuktum o zaman 12 13 yaslarında o da benden 3 yas falan buyuk
ama kendimden utanıyorum bu nasıl olabilir diye bunu yapmamalıydım yani asık degilim tabi ki aska da inanmam hoslanı gibi bisey ama daha degisik simdiki gecnlerin onune gelenden hoslandıkları gibi degil ki ben cok sıpsevdi bir insanım ama olmus 5 yıl ben hala bir seyler hissediyorum bunu hissetmekten vazgecmek isteyip istemedigime emin degilim ama kendimden utandıgım kesin
cok garip onu tatillerde gorebiliyorum bir tek
ve genelde hep birlikte aynı evde kalıyoruz dısarıdan gorenler icin tam kardeslik ortamı ama salak ben icin hic de degil
bir de soyle bir durum var tatilden dondugumde yani onun oturdugu sehirden dondugumde onu unuturmus gibi oluyorum bi daha gorene kadar duygularım o kadar siddetlenmiyor
ama her gordugumde ne biliyim degisik duygular...
yani sanki onun baskasıyla olması cok sacmaymıs gibi geliyor kendime ait mi hissediyorum napıyorum
ote yandan bizim birlikte olmamız sacma otesi ki bunu dedigime bile utanıyorum ama bunu bir tek buraya yazabilirim
artık icimde kalmasıdan sıkıldım
utanıyorum
sorun su
benim bir kuzenim var yani aslnda tam kuzen degil annemin teyzesinin oglu ama kuzen sayılır heralde
annemin bir suru teyzesi var ve cocukları yasca 4 yada 5 yas buyukler benden ama cocuklugum onlarla gecti yani ama aynı sehirde yasamadıgımız icin yazları gorusuyorduk ama bu bahsettigim kuzenimle yaklık 4 -5 yıl once (adamakıllı) tanıstık varlıgını biiyordum elbette hatta kucuklıgını hatırlıyorum ama oyle cok bir arada bulunmadık ama ablasını cok severim kardesim gibidir
ilk baslarda konusmaya bile cekinirdim ama simdi oyle degil normal arkadas gibiyiz
ve ben onu ilk gordugum andan beri yani yanlıs hatırlamıyosam garip duygular besledigimi anladım kucuktum o zaman 12 13 yaslarında o da benden 3 yas falan buyuk
ama kendimden utanıyorum bu nasıl olabilir diye bunu yapmamalıydım yani asık degilim tabi ki aska da inanmam hoslanı gibi bisey ama daha degisik simdiki gecnlerin onune gelenden hoslandıkları gibi degil ki ben cok sıpsevdi bir insanım ama olmus 5 yıl ben hala bir seyler hissediyorum bunu hissetmekten vazgecmek isteyip istemedigime emin degilim ama kendimden utandıgım kesin
cok garip onu tatillerde gorebiliyorum bir tek
ve genelde hep birlikte aynı evde kalıyoruz dısarıdan gorenler icin tam kardeslik ortamı ama salak ben icin hic de degil
bir de soyle bir durum var tatilden dondugumde yani onun oturdugu sehirden dondugumde onu unuturmus gibi oluyorum bi daha gorene kadar duygularım o kadar siddetlenmiyor
ama her gordugumde ne biliyim degisik duygular...
yani sanki onun baskasıyla olması cok sacmaymıs gibi geliyor kendime ait mi hissediyorum napıyorum
ote yandan bizim birlikte olmamız sacma otesi ki bunu dedigime bile utanıyorum ama bunu bir tek buraya yazabilirim
artık icimde kalmasıdan sıkıldım
utanıyorum
Bu yaslarda Normal hoslanabilirsin birilerinden... Utanmani gerektircek birsey degil...Benim bir kiz arkadasim kuzeniyle(teyzesinin ogluyla)evli suanda.
Herşeyin hayırlısı..
