Kendimden vazgeçmişim ben meğer

Miyora · 30 Ocak 2014

merhabalar...
benim bir sıkıntım var kızlar. 21 olacağım bu sene kısmetse. ama hiç 21 yaşında gibi değilim. bildiğiniz ruhsuz gibiyim.. ders çalışmıyorum, okula gitmiyorum, daha 2. sınıf olmama rağmen okulumun uzayacağı garanti.. kilolarım var çok fazlaa.. ama tamam hadi sosyal yaşantımı etkilesin kilo niye derslerimi etkiliyor..niye evden çıkmak istemiyorum, niye sürekli hayaller kurup birini bile gerçekleştirmiyorum..aslında çok deli dolu eğlenceliyimdir ama vazgeçtim sanki kendimden...zaten fazla kiloluysan senin sevmen bile yasak o konuya girmiyorum bile.. diyet günlüğüm var zayıflamaya çalışıyorum ama 1 ileri 2 geri orda da bir şey olmuyor. mesela diyorum ki yazın çalışayım evde oturmayım ne bileyim eylülde ingilizce kursuna yazılıyım vs vs. düşünüyorum ama düşüncede kalıyor. sorumluluklarımın bilincinde değilim sanki. biz 3 kız kardeşiz ben en büyüğüm. yani benim çalışıp, hırslı olmam gerekirken inanın çok pasif kalıyorum.. maddi olarak bir sıkıntıda değiliz şükür, yalnız da değilim çok çok yakın 2 arkadaşım 3-4 de normal arkadaşım var.. ayy bilmiyorum işte yardım edin nasıl kurtulabilirim bu halden eskiden böyle değildim ben...uzun oldu kusura bakmayın okuyanlar hakkınızı helal edin...

menekse_87 · 30 Ocak 2014

insanın kendi elindedir bazı şeyler ve herşeyden önce güçlü olmayı bilmek lazım...Kendini sev şımart kilo dediğin nedir ki? Kimisi almak ister kimisi vermek...
Kendini bi boşluğa bırakmışsın ve bunun en azından farkındasın
Bence silkelen aynaya baktığında sağ salim olduğuna şükret
Kendinle barışık ol zaten gerisi çorap söküğü gibi geliyor...
Sen önce kendini sevicen,
Sen kendini sevmezsen başkası seni sever mi sence bi düşün bakalım?
Zaten çirkin kadın yoktur biliyoruz artık dimi sadece aradaki fark bakımmmm :49:

Neslihan90 · 30 Ocak 2014

Dokunuruz size depresyon tanısı koyduysa ki belirtilerde bunu gösteriyor keske verdigi p.. Adlı ilacı kullansaydınız. Cunku depresyon oturduğunuz yerden geçecek bir rahatsızlık degil. Kimyasal dediğiniz seyler onu tedavi ediyor. Kısa bir sure kullanıp bırakıyorsunuz zaten. Ayrıca p.. Adlı ilaç kilo aldırmaz ve tam tersine zayiflatir. Kullanan cok kişide bu gözüküyor.

misscoffee · 30 Ocak 2014

Aramızda 1 yaş varmış. 22 yaşındayım bende. Seninle aynı şeyleri hissettiğim bir dönemdem geçtim. Psikoloğada gittim. Ama yazdığı ilacı alıp, aynı gün çöpe attım bende. Aynanın karşısına geçip kendimle konuştum, kendimi ikna ettim tüm bunların geçeceğine. Geçti de.
1 yılımı aldı belki, belki 1 buçuk. Ama geçti.
Bunun için önce kendine değer vermen gerekiyor, insan kendini sevmezse hiçbirşeyi sevmiyor. Kendini değersiz hissederse herşeyi daha değerli görmeye başlıyor. Buda zamanla mahvediyor ruh halini.
Benim sorunum biraz daha farklıydı ama seninki daha kolay çözülebilir gibi geldi bana. Çünkü anladığım kadarıyla kendine tek sorun ettiğin "kiloların" diğer olan ne varsa, bu sorun ettiğin şey yüzünden oluyor.
Kilo versen herşey düzelecek, kendine güvenin gelecek gibi.
Bunu yapmak içinde bir adım atmalısın. Kararlı bir adım.
Bu forumun diyet kısmında kilo verenlerin fotoğrafları yada diyet yapan hanımların dayanışması sana ilham verecektir diye düşünüyorum.

zeyy88 · 30 Ocak 2014

senin geçtiğin dönemden bende geçtim ve o bahsettiğin ilacı kullanarak atlattım..çokta kiloluydum lisedeyken hemde..70 kiloydum boyumda baya kısaydı ozamanlar..hiç arkadaşımda yoktu hiç bir şey beceremiyorum hayatta diye düşünüyodum..ama senin gibi kendimi bırakmadım...nasıl düzeldiğimden bahsedicem ama bu durum topik açmakla insanları dinlemekle düzelicek bir şey değil..herşey senin kendi elinde sen istemezsen biz ne söylesekte düzelmez hiç birşey..
nasıl düzeldiğime gelince öncelikle senin o önemsemeyip attığın ilacı tam 1 sene kullandım..farketmeden o ilaç sayesinde baya kilo vermeye başladım sonrasında bizimde çok şükür maddi durumumuz olduğu için yaz tatilinde bazı basket tenis gibi kurslara gittim ve şaka maka 52 kiloya düştüm..bulunduğum şehirde imkan olsa yüzmeye giderdim kış şartları için güzel bir seçenek eğer istanbulda isen..
sadece bunlar değil..ne olursa olsun yazı yazmaya başladım..aklımdan geçen herşeyi yazdığım defterlerim vardı..yazıp yazıp bir kaç ay sonra okuyunca amaaann ne saçmalamışım diyip yırtıp atıyordum..bu sayede duygularımla yüzleşebildiğimi düşünüyorum..o şişman ve kendine acır durumdayken üzerine bir de aşıktım..1-2 senemi aldı bu süreç ama kendi kendime bu işin içinden çıktım..başka çıkış yolun yok kızım dedim otur çalış dedim derslerime çalıştım çok iyi bir üniversite kazandım millet şok oldu yakıştıramadı bana nasıl becerdi nasıl kazandı diye..şimdide çok şükür güzel bir işim var...
sonuç olarak herşey kendi elinde..sen nasıl istersen hayatın o yönde ilerler...

demet_60 · 30 Ocak 2014

prozac uzun dönemlik kullanımlarda etkisini göstermektedir.. üniversite yıllarımda derslerin yoğunluğu nedeniyle kendimden vazgeçmiştim tüm başarım düşmüş okulu uzatmam garantiydi psikoloğa gittim ve uyuşmak istemediğimi söylemedim prozac kullandım cok memnundum.. eski halimden çok daha iyiydim başarımı tamamen yükseltip sosyal bir insan olmuştum alttan aldığım dersi finalde 100le verdim..ayrıca prozac kilo vermemi de sağlamıştı göbekli bir bayanken artık çevremdekiler zayıflığımdan şikayetçi olmaya başlamışlardı

Miyora · 30 Ocak 2014

menekse_87 .!.:
insanın kendi elindedir bazı şeyler ve herşeyden önce güçlü olmayı bilmek lazım...Kendini sev şımart kilo dediğin nedir ki? Kimisi almak ister kimisi vermek...
Kendini bi boşluğa bırakmışsın ve bunun en azından farkındasın
Bence silkelen aynaya baktığında sağ salim olduğuna şükret
Kendinle barışık ol zaten gerisi çorap söküğü gibi geliyor...
Sen önce kendini sevicen,
Sen kendini sevmezsen başkası seni sever mi sence bi düşün bakalım?
Zaten çirkin kadın yoktur biliyoruz artık dimi sadece aradaki fark bakımmmm

haklısın ama işte nerden başlayacağımı bilemiyorum aslında.. sanırım şu kilolardan başlasam iyi olacak..:)

Neslihan90 .!.:
Dokunuruz size depresyon tanısı koyduysa ki belirtilerde bunu gösteriyor keske verdigi p.. Adlı ilacı kullansaydınız. Cunku depresyon oturduğunuz yerden geçecek bir rahatsızlık degil. Kimyasal dediğiniz seyler onu tedavi ediyor. Kısa bir sure kullanıp bırakıyorsunuz zaten. Ayrıca p.. Adlı ilaç kilo aldırmaz ve tam tersine zayiflatir. Kullanan cok kişide bu gözüküyor.

Evet birçok kişi bırakma demiş ilacı. acaba bir daha mı gitsem doktora dediğiniz gibi işe yarıyordur belki de...

misscoffee .!.:
Aramızda 1 yaş varmış. 22 yaşındayım bende. Seninle aynı şeyleri hissettiğim bir dönemdem geçtim. Psikoloğada gittim. Ama yazdığı ilacı alıp, aynı gün çöpe attım bende. Aynanın karşısına geçip kendimle konuştum, kendimi ikna ettim tüm bunların geçeceğine. Geçti de.
1 yılımı aldı belki, belki 1 buçuk. Ama geçti.
Bunun için önce kendine değer vermen gerekiyor, insan kendini sevmezse hiçbirşeyi sevmiyor. Kendini değersiz hissederse herşeyi daha değerli görmeye başlıyor. Buda zamanla mahvediyor ruh halini.
Benim sorunum biraz daha farklıydı ama seninki daha kolay çözülebilir gibi geldi bana. Çünkü anladığım kadarıyla kendine tek sorun ettiğin "kiloların" diğer olan ne varsa, bu sorun ettiğin şey yüzünden oluyor.
Kilo versen herşey düzelecek, kendine güvenin gelecek gibi.
Bunu yapmak içinde bir adım atmalısın. Kararlı bir adım.
Bu forumun diyet kısmında kilo verenlerin fotoğrafları yada diyet yapan hanımların dayanışması sana ilham verecektir diye düşünüyorum.

haklısın sanırım ilk olarak kilo vermeliyim...eskiden böyle değildim dedim ya o sıralar çok daha zayıftım...ve bir an önce kendimi sevmeyi öğrenmeliyim, teşekkür ederim cevabın için :)

zeyy88 .!.:
senin geçtiğin dönemden bende geçtim ve o bahsettiğin ilacı kullanarak atlattım..çokta kiloluydum lisedeyken hemde..70 kiloydum boyumda baya kısaydı ozamanlar..hiç arkadaşımda yoktu hiç bir şey beceremiyorum hayatta diye düşünüyodum..ama senin gibi kendimi bırakmadım...nasıl düzeldiğimden bahsedicem ama bu durum topik açmakla insanları dinlemekle düzelicek bir şey değil..herşey senin kendi elinde sen istemezsen biz ne söylesekte düzelmez hiç birşey..
nasıl düzeldiğime gelince öncelikle senin o önemsemeyip attığın ilacı tam 1 sene kullandım..farketmeden o ilaç sayesinde baya kilo vermeye başladım sonrasında bizimde çok şükür maddi durumumuz olduğu için yaz tatilinde bazı basket tenis gibi kurslara gittim ve şaka maka 52 kiloya düştüm..bulunduğum şehirde imkan olsa yüzmeye giderdim kış şartları için güzel bir seçenek eğer istanbulda isen..
sadece bunlar değil..ne olursa olsun yazı yazmaya başladım..aklımdan geçen herşeyi yazdığım defterlerim vardı..yazıp yazıp bir kaç ay sonra okuyunca amaaann ne saçmalamışım diyip yırtıp atıyordum..bu sayede duygularımla yüzleşebildiğimi düşünüyorum..o şişman ve kendine acır durumdayken üzerine bir de aşıktım..1-2 senemi aldı bu süreç ama kendi kendime bu işin içinden çıktım..başka çıkış yolun yok kızım dedim otur çalış dedim derslerime çalıştım çok iyi bir üniversite kazandım millet şok oldu yakıştıramadı bana nasıl becerdi nasıl kazandı diye..şimdide çok şükür güzel bir işim var...
sonuç olarak herşey kendi elinde..sen nasıl istersen hayatın o yönde ilerler...

doktora tekrar gitmeye karar verdim ve bu sefer verdiği ilacı sonuna kadar kullanacağım hem belli mi olur birkaç kilo da hap sayesinde veririm belki .. ''kendime acımak'' eevet sanırım benim kendim hakkındaki düşüncem bu. yani bu olmadğımı biliyorum şimdiki halimi kabullenemiyorum ama bir şey de yapmıyorum. artık yapacağım, iyi ki yazmışım buraya.. güç veriyor yorumlar insana..:)

demet_60 .!.:
prozac uzun dönemlik kullanımlarda etkisini göstermektedir.. üniversite yıllarımda derslerin yoğunluğu nedeniyle kendimden vazgeçmiştim tüm başarım düşmüş okulu uzatmam garantiydi psikoloğa gittim ve uyuşmak istemediğimi söylemedim prozac kullandım cok memnundum.. eski halimden çok daha iyiydim başarımı tamamen yükseltip sosyal bir insan olmuştum alttan aldığım dersi finalde 100le verdim..ayrıca prozac kilo vermemi de sağlamıştı göbekli bir bayanken artık çevremdekiler zayıflığımdan şikayetçi olmaya başlamışlardı

teşekkür ederim cevabın için, dediğin gibi ilaca tekrardan başlayacağım..:) aah çevredekiler... kilo alırsın yeme derler, zayıflarsın çöp oldun derler, çalışmazsın şunu derler, yaparsın bunu derler.. o çevredekiler bir sesini kesseler ya. onların yüüzünden kendi sesimi duyamıyorum...

cevaplarınız için hepinizie çok teşekkür ederim...:)

Neslihan90 · 30 Ocak 2014

Sevgili arkadasım bir psikiyatr degilim uzmanlığım da yok. Ama bu konular hakkında bilgim var bu çerçevede sana söyleyeceğim sey su. Doktor sana depresyon demişse oylesindir. Cunku bu çok yaygın bir rahatsızlık oldu artık. Bende yasadım.
Eger tedavi etmezsen bunu bu daha da ilerler ve önünü bir yerden sonra alamazsın Allah korusun. Nasıl ki nezle olunca ilaç kullanıp yok ediyorsak gribin önüne gecmeyince zatürre ye çevirebiliyorsa bu da oyle bir hastalık.
Ilacını kullan. Altı ay kullandım ben. Hersey değişti.

Miyora · 30 Ocak 2014

Neslihan90 .!.:
Sevgili arkadasım bir psikiyatr degilim uzmanlığım da yok. Ama bu konular hakkında bilgim var bu çerçevede sana söyleyeceğim sey su. Doktor sana depresyon demişse oylesindir. Cunku bu çok yaygın bir rahatsızlık oldu artık. Bende yasadım.
Eger tedavi etmezsen bunu bu daha da ilerler ve önünü bir yerden sonra alamazsın Allah korusun. Nasıl ki nezle olunca ilaç kullanıp yok ediyorsak gribin önüne gecmeyince zatürre ye çevirebiliyorsa bu da oyle bir hastalık.
Ilacını kullan. Altı ay kullandım ben. Hersey değişti.

haklısın tekrar doktora gidip şu ilacı yazdırayım ben. belki de önceden verilen ilacı kullansaydım şimdiye daha iyiydim...:)

linatrn · 30 Ocak 2014

canim benim hepimiz nerdeyse bu donemlerden gectik yeri geldi ilaclarda kullandik ama bence cozum,ilaclar fln degil onlar sadece daha cok uyutuyorlar yaz tatilinde hem eglenceli hem cok hareketli bir is buldum kendime ne kadar yiyorsam bi o kadar hareket ediyordum dolayisyla kilolarda gitti yavas yavas.bununla birlikte dusunup kafaya takmamak cok onemli insan boyle seyleri dusundukce kendini daha cok olumsuzluga surukluyor ve diger arkadaslarda soylemis gunluk tutardim keinlikle insana cok ii geliyor.kimseye soylemedigin her seyini ona rahatlikla anlatirsin:)bence kisa bi sure sonra atlatirsin!BE HAPPY :21:

kafein_ · 30 Ocak 2014

beni anlatmissin sanki.ayni yastayiz ve bende aynen boyle hissediyorum.alttan derslerim okulumun uzayacak olmasi bi turlu toparlayamiyorum.hicbiseye hevesim kalmadi.hicbi amacim yok sanki.ne ders calismak ne baska bisey yapmak istiyorum.uyusmus gibiyim ayni sekilde ama icim huzursuz.zaten calissamda karsiligini alamadigimi dusunuyorum.iyice umutsuzluga surukleniyorum.ustelik ozel okulda okuyorum biraz bursum var ama belli bi miktar oduyoruz yinede.aileme daha fazla yuk olmak istemiyorum.bu donem duzelticem diye basliyorum her donem ama sonu yine husran.cok yoruldum artik.umarim eski enerjimize kavusuruz.

Miyora · 31 Ocak 2014

linatrn .!.:
canim benim hepimiz nerdeyse bu donemlerden gectik yeri geldi ilaclarda kullandik ama bence cozum,ilaclar fln degil onlar sadece daha cok uyutuyorlar yaz tatilinde hem eglenceli hem cok hareketli bir is buldum kendime ne kadar yiyorsam bi o kadar hareket ediyordum dolayisyla kilolarda gitti yavas yavas.bununla birlikte dusunup kafaya takmamak cok onemli insan boyle seyleri dusundukce kendini daha cok olumsuzluga surukluyor ve diger arkadaslarda soylemis gunluk tutardim keinlikle insana cok ii geliyor.kimseye soylemedigin her seyini ona rahatlikla anlatirsin:)bence kisa bi sure sonra atlatirsin!BE HAPPY

günlük tutmayı istiyorum da kardeşlerim okuyacağı için pek gizli kalmıyor malesef :) kırmızıyla işaretlediğim yer...düşünmekten beynim patlayacak işlevsizlikten öleceğim bir ortam yok yani :/ çok teşekkür ederim ilgilenip cevap verdiğin için.. :16:

kafein_ .!.:
beni anlatmissin sanki.ayni yastayiz ve bende aynen boyle hissediyorum.alttan derslerim okulumun uzayacak olmasi bi turlu toparlayamiyorum.hicbiseye hevesim kalmadi.hicbi amacim yok sanki.ne ders calismak ne baska bisey yapmak istiyorum.uyusmus gibiyim ayni sekilde ama icim huzursuz.zaten calissamda karsiligini alamadigimi dusunuyorum.iyice umutsuzluga surukleniyorum.ustelik ozel okulda okuyorum biraz bursum var ama belli bi miktar oduyoruz yinede.aileme daha fazla yuk olmak istemiyorum.bu donem duzelticem diye basliyorum her donem ama sonu yine husran.cok yoruldum artik.umarim eski enerjimize kavusuruz.

oo depresyon arkadaşı buldum kendime:) valla canım burdaki birkaç arkadaş günlük tut, içini boşalt satırlara dedi onu uygulayacağım inşallah. sen de tutmaya başlasan?:)

kafein_ · 31 Ocak 2014

Miyora .!.:
günlük tutmayı istiyorum da kardeşlerim okuyacağı için pek gizli kalmıyor malesef :) kırmızıyla işaretlediğim yer...düşünmekten beynim patlayacak işlevsizlikten öleceğim bir ortam yok yani :/ çok teşekkür ederim ilgilenip cevap verdiğin için..

oo depresyon arkadaşı buldum kendime:) valla canım burdaki birkaç arkadaş günlük tut, içini boşalt satırlara dedi onu uygulayacağım inşallah. sen de tutmaya başlasan?:)

gunluk yazmaktan hoslanmiyorum malesef.bos gunlerimi yazmak icimi daha cok sikiyo.ders calismadigim icin vicdanim rahatsiz bunu yazmak beni daha cok rahatsiz ediyo.hicbisey dusunmemeye calisiyorum. gun icinde surekli biseylerle ugrastigimda iyi oluyorum ev isleri falan.dusunup bunalima girmiyorum en azindan.birde gunde bir saat tempolu yuruyerek daha once 8 kilo verdim.sende yapabilirsin hoc zor degil.ne olursa olsun hergun yaptim bunu 3 ay boyunca.aslinda cok azimliyimdir ama bazi seylerin karsiligini gorememek beni yoruyo.

Miyora · 31 Ocak 2014

kafein_ .!.:
gunluk yazmaktan hoslanmiyorum malesef.bos gunlerimi yazmak icimi daha cok sikiyo.ders calismadigim icin vicdanim rahatsiz bunu yazmak beni daha cok rahatsiz ediyo.hicbisey dusunmemeye calisiyorum. gun icinde surekli biseylerle ugrastigimda iyi oluyorum ev isleri falan.dusunup bunalima girmiyorum en azindan.birde gunde bir saat tempolu yuruyerek daha once 8 kilo verdim.sende yapabilirsin hoc zor degil.ne olursa olsun hergun yaptim bunu 3 ay boyunca.aslinda cok azimliyimdir ama bazi seylerin karsiligini gorememek beni yoruyo.

bölümün çok mu zor ki :/ ne okuyorsun merak ettim? sen karşılık bulamamaktan muzdaribsin, ben çalışmamaktan..bakalım çabalıyorum diyet için:)

scarfaceislove · 31 Ocak 2014

Miyora .!.:
merhabalar...
benim bir sıkıntım var kızlar. 21 olacağım bu sene kısmetse. ama hiç 21 yaşında gibi değilim. bildiğiniz ruhsuz gibiyim.. ders çalışmıyorum, okula gitmiyorum, daha 2. sınıf olmama rağmen okulumun uzayacağı garanti.. kilolarım var çok fazlaa.. ama tamam hadi sosyal yaşantımı etkilesin kilo niye derslerimi etkiliyor..niye evden çıkmak istemiyorum, niye sürekli hayaller kurup birini bile gerçekleştirmiyorum..aslında çok deli dolu eğlenceliyimdir ama vazgeçtim sanki kendimden...zaten fazla kiloluysan senin sevmen bile yasak o konuya girmiyorum bile.. diyet günlüğüm var zayıflamaya çalışıyorum ama 1 ileri 2 geri orda da bir şey olmuyor. mesela diyorum ki yazın çalışayım evde oturmayım ne bileyim eylülde ingilizce kursuna yazılıyım vs vs. düşünüyorum ama düşüncede kalıyor. sorumluluklarımın bilincinde değilim sanki. biz 3 kız kardeşiz ben en büyüğüm. yani benim çalışıp, hırslı olmam gerekirken inanın çok pasif kalıyorum.. maddi olarak bir sıkıntıda değiliz şükür, yalnız da değilim çok çok yakın 2 arkadaşım 3-4 de normal arkadaşım var.. bi de 1 yıl içinde 15 senelik arkadasımla arkadaşımlığımı bitirdim bu da beni aynı depresyona sürükledi..doktora gittim iki kere birinde adını hatırlamadığım bir hap, diğerinde prozac verdi ikisini de 2 hafta kullanmadan attım..kimyasallık bir işim olduğumu da düşünmüyorum.. ayy bilmiyorum işte yardım edin nasıl kurtulabilirim bu halden eskiden böyle değildim ben...uzun oldu kusura bakmayın okuyanlar hakkınızı helal edin...

Öncelikle şunu bil; insanız biz, evrenin en değerli varlıklarıyız. Özeliz.

Kilolu olabilirsin ama bu seni depresyona itmemeli. Hem kiloluların yüzzleri çok güzel oluyor

Bir de kendine bir ajanda al. Önümüzdeki bir sene boyunca neler yapmak istediğini, hangi tarihlerde yapmak istediğini yaz o ajandaya. Yavaş yavaş uygula. Ayrıca sen bir ablasın. Sen 21 yaşındaysan onlar ergenlik çağındadır. Ergenlere böyle mi örnek olacaksın? cıkcıkcık :) Asıl onların böyle seyler düsünmesi ve senin de onlara öğüt vermen lazım.

Belli ki sen kendini yeterince sevmiyorsun. Çok sev kendini !

Pozitif düşün, dua et. Pozitif olsun

kafein_ · 31 Ocak 2014

Miyora .!.:
bölümün çok mu zor ki :/ ne okuyorsun merak ettim? sen karşılık bulamamaktan muzdaribsin, ben çalışmamaktan..bakalım çabalıyorum diyet için:)

bolumumu ozel mesajla atiyim canim.iyice desifre ediyorum kendimi.forumda yakinlarimin konualarini bile okuyorum beni takip etsinler istemem.aslinda cok calistigim soylenemez ama calistigim derslerde de karsiligini alamiyorum hevesim kiriliyo.aslinda hayatimda hemen hersey yoluna girdi.sikintim sadece derslerim.insallah duzelir canim dua edelim birbirimize :)

Miyora · 31 Ocak 2014

scarfaceislove .!.:
Öncelikle şunu bil; insanız biz, evrenin en değerli varlıklarıyız. Özeliz.

Kilolu olabilirsin ama bu seni depresyona itmemeli. Hem kiloluların yüzzleri çok güzel oluyor

Bir de kendine bir ajanda al. Önümüzdeki bir sene boyunca neler yapmak istediğini, hangi tarihlerde yapmak istediğini yaz o ajandaya. Yavaş yavaş uygula. Ayrıca sen bir ablasın. Sen 21 yaşındaysan onlar ergenlik çağındadır. Ergenlere böyle mi örnek olacaksın? cıkcıkcık :) Asıl onların böyle seyler düsünmesi ve senin de onlara öğüt vermen lazım.

Belli ki sen kendini yeterince sevmiyorsun. Çok sev kendini !

Pozitif düşün, dua et. Pozitif olsun

ayy ne güzel bir mesaj böyle, açıp açıp okunası :16:

haklısın işte bu yüzden daha da üzülüyorum, kardeşlerime benim örnek olmam gerekirken ahh ahh. neyse olumsuz olmak yok...günlük tutacağım zaten, oraya isteklerimi, dileklerimi de yazarım artık..:) çook teşekkür ederim bu güzel mesaj için. :16:

scarfaceislove · 31 Ocak 2014

Miyora .!.:
ayy ne güzel bir mesaj böyle, açıp açıp okunası haklısın işte bu yüzden daha da üzülüyorum, kardeşlerime benim örnek olmam gerekirken ahh ahh. neyse olumsuz olmak yok...günlük tutacağım zaten, oraya isteklerimi, dileklerimi de yazarım artık..:) çook teşekkür ederim bu güzel mesaj için.

Sorunlarından çok bunalan insanlar bazen tanımadığı insanlarla dertleşmek isterler.
Öyle bi durumda olursan yaz canım bana

Ayrıca inşallah "bu yaz senin yazın olur" :131:

zeytinagaci · 31 Ocak 2014

Miyora .!.:
merhabalar...
benim bir sıkıntım var kızlar. 21 olacağım bu sene kısmetse. ama hiç 21 yaşında gibi değilim. bildiğiniz ruhsuz gibiyim.. ders çalışmıyorum, okula gitmiyorum, daha 2. sınıf olmama rağmen okulumun uzayacağı garanti.. kilolarım var çok fazlaa.. ama tamam hadi sosyal yaşantımı etkilesin kilo niye derslerimi etkiliyor..niye evden çıkmak istemiyorum, niye sürekli hayaller kurup birini bile gerçekleştirmiyorum..aslında çok deli dolu eğlenceliyimdir ama vazgeçtim sanki kendimden...zaten fazla kiloluysan senin sevmen bile yasak o konuya girmiyorum bile.. diyet günlüğüm var zayıflamaya çalışıyorum ama 1 ileri 2 geri orda da bir şey olmuyor. mesela diyorum ki yazın çalışayım evde oturmayım ne bileyim eylülde ingilizce kursuna yazılıyım vs vs. düşünüyorum ama düşüncede kalıyor. sorumluluklarımın bilincinde değilim sanki. biz 3 kız kardeşiz ben en büyüğüm. yani benim çalışıp, hırslı olmam gerekirken inanın çok pasif kalıyorum.. maddi olarak bir sıkıntıda değiliz şükür, yalnız da değilim çok çok yakın 2 arkadaşım 3-4 de normal arkadaşım var.. bi de 1 yıl içinde 15 senelik arkadasımla arkadaşımlığımı bitirdim bu da beni aynı depresyona sürükledi..doktora gittim iki kere birinde adını hatırlamadığım bir hap, diğerinde prozac verdi ikisini de 2 hafta kullanmadan attım..kimyasallık bir işim olduğumu da düşünmüyorum.. ayy bilmiyorum işte yardım edin nasıl kurtulabilirim bu halden eskiden böyle değildim ben...uzun oldu kusura bakmayın okuyanlar hakkınızı helal edin...

bence tam olarak da kimyasallara ihtiyacınız var.
nasıl fiziksel bir ağrınız olduğunda onu yok saymak daha da ilerlemesine yol açarsa ruhsal durumlarımız da öyle.
ilaçlarınızı kullanın.

tolcan · 31 Ocak 2014

Bu dönem gerçekten geçici önce bundan emin ol :) bende aynı şeyleri yaşadım yarı dönemde okulu bıraktım geldim sonra geri döndüm şımarıklıktı biraz ama ben de sorumluluklarımı farkında değildim ve kendime çok kızıyordum. Sonra psikoloğa gittim bana bi hikaye anlattı kendini bir fanus gibi hisset ve içine doldurduğun şeylerin sırasını öyle bi ayarlamalısın ki mutlu olabilesin dedi. Ben şimdi iyi ki yarım dönem bırakıp gelmişim ki bir şeyleri farkına varabildim diyorum. Sende hata yapabilirsin önemli olan bunu farketmek ve kendini toplamak. Ayrıca kilo konusuna gelince tabiki kilo başta sağlığın için sıkıntılı bişey ama o kadar çok kilolu olupta hem harika ilişkiler yaşayıp evlenip yuva sahibi olan var. Sen kendine güven, önce sen kendini sev ki başkaları seni sevebilsin :)

Kendimden vazgeçmişim ben meğer

ilovebackhand

Herkes değerini kendi belirler...

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

ilovebackhand

Aktif Üye

ilovebackhand

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

13.09.2015

ilovebackhand

13.09.2015

ilovebackhand

Bir "Ela" anası...

13.09.2015

ilovebackhand

Bir "Ela" anası...

Popüler Üye

Kadere inanırım~

Benzer Konular