- Konu Sahibi yagmurkacagii
-
- #1
madem ezik hissediyorsunuz geliştirin kendınızı açıkögretımden universite okuyun zor degil... ayrıca nişanlınız sizi seçmiş etrafında kendi meslek grubundan birinide tercih edebilirdi bence gurur duyun kendınızle...
maleseff biz insanlar olarak azla yetinmeyi bilmeyiz..
Oysaki işsiz insanlara göre ne şanslısın.. Farkındamısınn?
Nişanlın senin lise mezunu ve sekreter olduğunu bilerek nişanlanmadımı?
Bence sizin kendi kendinize kuruntunuz.. şükretmeyi bilin derimm ..
Şükretmeyi biliyorum elbette. Kendi içimde hesaplaşmalarım ve bu psikolojiden kurtulamıyorum.
özgüven problemi yasıyor olabilirsiniz..
Ayrıca mutlu olacaksanız işinizden ayrılın..
Nişanlınız sizi seviyor ve değer veriyorsa baska bi sorun yok bence
sosyalleşin,kitap okuyun .. Kendinizi geliştirinnnmutluluklarr
gerçekten böyledir değil mi? o beni seviyor ve hiç sorun yapmıyor. sadece beni uyarıyor aslında evlendiğimizde daha rahat olman için kamuda çalışman şart bu benim değil senin için önemli kpss ye hazırlan diyor. ama tabii tembelim sanırım ben. sanki evlenince kafam daha rahat olacakmış da düzelecekmiş her şey gibi hissediyorum :26:
Selam herkese. Hayırlı kandiller öncelikle. Ben KK yı takip ediyordum sürekli ve beni çok strese sokan bir durumu sizinle paylaşmak istiyorum. Nişanlıyım ve nişanlım askerde. Geldiğinde düğün yapmayı planlıyoruz ama ertelenedebilir. Gerçi orası aynı bir muamma neyse ben esas sıkıntıma geleyim. Lise mezunuyum bi firmada sekreter olarak çalışıyorum yaklaşık 4 senedir. Nişanlım mühendis. Yaşımın verdiği bir durum diye tahmin ederek artık burada çalışmak istemiyorum çünkü hem ön muhasebe hem çay kahve servisi hem temizlik artık ağırıma gitmeye başladı. Zaten maaşımın da çevreye bakarak az olduğu kanısındayım. Yıl dolmadan zam yapılmıyor burada öyle bir sistemi var. Diğer yandan maddi sıkıntılarım var. İşten çıksam hemen iş bulabilir miyim bilmiyorum falan.. Ve kendimi çok değersiz hissediyorum. Öz güvenim kayboldu. Nişanlımın karşısında ezik hissediyorum mesleğimin olmamasından dolayı. Onun çevresinde hep mühendis ya da meslek sahibi insanlar var ve onların eşleri, nişanlıları da aynı şekilde. Beni tanıştırmak istiyor onlarla ve ben de ne iş yapıyorsun kısmına gelince gerileceğimi biliyorum. Bunu nişanlıma söyleyemiyorum. Aslına bakarsanız gerek maddi sıkıntılarım gerek başka problemler olsun paylaşamıyorum onunla. Nedeni kendimi ezik hissetmem sanırım. Arkadaşlarım kızıyor neden anlatmıyorsun diye ama yapamıyorum. Zaten duygusal biriyim yapı olarak ve hemen gözyaşlarım akmaya hazır. Nişanlım ise hiçbir şekilde bana bu meslek ya da yaptığım iş olaylarını sorun edip beni kıracak bir tavır sergilemedi hiçbir zaman. Fakat ben bunu çok kafama takıyorum. İşten ayrılmak istiyorum ayrılamıyorum. Kendi çabamda bişiler yapayım diyorum cesaretim yok. Nasıl olacak bilmiyorum. Sadece bir çıkış kapısı istiyorum Rabbimden..
O kadar benziyoruz ki iş konusunda... Bende sonradan dank edince Aöf'ye başladım 4. sınıfım. Evlenince işten ayrılmayı istedim bir ara, ama hemen iş bulamam diye düşünerek vazgeçtim. İşten çıkamaman birazda senelerdir aynı yerde çalışıyor olmandan kaynaklanıyor bende de aynı durum var çünkü. Bir çok programda kendimi geliştirdim ama henüz mezun olmadığım (ve bölümümün işimle alakası olmadığı) için sanırım kendime güvenim yok. Alışkanlıkta oluyor bir dönemden sonra, eziyet gibi gelse de çıkamıyorsun falan. Benzer durumlarda olduğumuz için bir tavsiyem de yok
Tabikiiii cnmmm..
Neden sorun yapıyosunn kiii..
Tadını cıkar nisanlılık döneminin
kpss giriyorum 2seferdir,bende tembelim
ne zamana kadar gidecek böyle bilmiyorum. çok şükür elim ayağım sağlam ama zoruma gidiyor işte. şimdi herkes küçümsüyorsun diyecek ama işi özü öyle değil işte
Aöf okuyorum zaten. Türk dili edebiyatı 3. sınıf. Ama geç kalmış hissediyorum kendimi. Nişanlandıktan sonra ayyuka çıktı bu durum..
Selam herkese. Hayırlı kandiller öncelikle. Ben KK yı takip ediyordum sürekli ve beni çok strese sokan bir durumu sizinle paylaşmak istiyorum. Nişanlıyım ve nişanlım askerde. Geldiğinde düğün yapmayı planlıyoruz ama ertelenedebilir. Gerçi orası aynı bir muamma neyse ben esas sıkıntıma geleyim. Lise mezunuyum bi firmada sekreter olarak çalışıyorum yaklaşık 4 senedir. Nişanlım mühendis. Yaşımın verdiği bir durum diye tahmin ederek artık burada çalışmak istemiyorum çünkü hem ön muhasebe hem çay kahve servisi hem temizlik artık ağırıma gitmeye başladı. Zaten maaşımın da çevreye bakarak az olduğu kanısındayım. Yıl dolmadan zam yapılmıyor burada öyle bir sistemi var. Diğer yandan maddi sıkıntılarım var. İşten çıksam hemen iş bulabilir miyim bilmiyorum falan.. Ve kendimi çok değersiz hissediyorum. Öz güvenim kayboldu. Nişanlımın karşısında ezik hissediyorum mesleğimin olmamasından dolayı. Onun çevresinde hep mühendis ya da meslek sahibi insanlar var ve onların eşleri, nişanlıları da aynı şekilde. Beni tanıştırmak istiyor onlarla ve ben de ne iş yapıyorsun kısmına gelince gerileceğimi biliyorum. Bunu nişanlıma söyleyemiyorum. Aslına bakarsanız gerek maddi sıkıntılarım gerek başka problemler olsun paylaşamıyorum onunla. Nedeni kendimi ezik hissetmem sanırım. Arkadaşlarım kızıyor neden anlatmıyorsun diye ama yapamıyorum. Zaten duygusal biriyim yapı olarak ve hemen gözyaşlarım akmaya hazır. Nişanlım ise hiçbir şekilde bana bu meslek ya da yaptığım iş olaylarını sorun edip beni kıracak bir tavır sergilemedi hiçbir zaman. Fakat ben bunu çok kafama takıyorum. İşten ayrılmak istiyorum ayrılamıyorum. Kendi çabamda bişiler yapayım diyorum cesaretim yok. Nasıl olacak bilmiyorum. Sadece bir çıkış kapısı istiyorum Rabbimden..
Vallahi adam dert etmemis mesleginizi, sizi severken mesleginizi biliyordu, gozu kor degildi herhalde.
Herif dert edinmiyorsa birakin, siz hic dert edinmeyin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?