- 13 Haziran 2018
- 1.069
- 527
- 123
Kızlar merhaba,
Her akşam burayı okuyorum neredeyse tek aktivitem bu son zamanlarda diyebilirim. Ve gördüm ki ben çok güçsüzüm,çok tecrübesizim,çok saçma davranmışım. Zamanında gururumu ayaklar altına almışım. Üstüne bir de çocukça o kadar çok şey yapmışım ki gerçekten rezil olmuşum.
Beni dışardan hep akıllı, mantıklı ,güçlü ,gururlu görürlerdi. Artık insanların da bana saygısı bitti öyle hissediyorum ailem de dahil.
Kendimden nefret ediyorum. Aşık rolü yapan biri tarafından manipüle edilerek aşık oldum. Hayatımda tamam dediğim ilk ilişkiydi fakat çok çekingendim bir de güvenemedim ona çünkü sağlam adam değil diye duyumlarım vardı. Kendime engel olamadım tam bir aptal aşıktım. Çok hata yaptım başka başka hesaplardan aptal rolü yaparken iyice aptala döndüm. Muhtemelen o bile başta beni düşünmedi. Ama sonradan düşündüyse ki en son bir ihtimal düşündü (çünkü çok saçmaladım öyle böyle değil anlatsam burda da rezil olurum).
En azından benim kendime saygım,sevgim kalsaydı.
Güçlü insanları okudukça iyice dibe girdim. Ben hariç kimse hata yapmamış ,yapmaz gibi geliyor artık. Kendimden utanıyorum. Tecrübesizlik dışında aptal gibi davrandım ben, ölmeyi istedim aylarca içten içe.
İnsanların gözünde eski yulin yok benim de. E napalım diyecekseniz demeyin lütfen yapacak şey yok. İçimi dökmek istedim. bir süre sonra kağıtlara yazmak da yetmiyor.
Her şeyi anlatmak isterdim daha da uzun ama silinmiyor burada herkese açık. O sebeple böyle parça parça anlamsız oldu.
Sizin oldu mu kendinize saygınızı yitirdiğiniz? Sonra toparlayabildiniz mi ? Asla bir daha kendime saygımı toparlayamayacağım gibi geliyor.
Her akşam burayı okuyorum neredeyse tek aktivitem bu son zamanlarda diyebilirim. Ve gördüm ki ben çok güçsüzüm,çok tecrübesizim,çok saçma davranmışım. Zamanında gururumu ayaklar altına almışım. Üstüne bir de çocukça o kadar çok şey yapmışım ki gerçekten rezil olmuşum.
Beni dışardan hep akıllı, mantıklı ,güçlü ,gururlu görürlerdi. Artık insanların da bana saygısı bitti öyle hissediyorum ailem de dahil.
Kendimden nefret ediyorum. Aşık rolü yapan biri tarafından manipüle edilerek aşık oldum. Hayatımda tamam dediğim ilk ilişkiydi fakat çok çekingendim bir de güvenemedim ona çünkü sağlam adam değil diye duyumlarım vardı. Kendime engel olamadım tam bir aptal aşıktım. Çok hata yaptım başka başka hesaplardan aptal rolü yaparken iyice aptala döndüm. Muhtemelen o bile başta beni düşünmedi. Ama sonradan düşündüyse ki en son bir ihtimal düşündü (çünkü çok saçmaladım öyle böyle değil anlatsam burda da rezil olurum).
En azından benim kendime saygım,sevgim kalsaydı.
Güçlü insanları okudukça iyice dibe girdim. Ben hariç kimse hata yapmamış ,yapmaz gibi geliyor artık. Kendimden utanıyorum. Tecrübesizlik dışında aptal gibi davrandım ben, ölmeyi istedim aylarca içten içe.
İnsanların gözünde eski yulin yok benim de. E napalım diyecekseniz demeyin lütfen yapacak şey yok. İçimi dökmek istedim. bir süre sonra kağıtlara yazmak da yetmiyor.
Her şeyi anlatmak isterdim daha da uzun ama silinmiyor burada herkese açık. O sebeple böyle parça parça anlamsız oldu.
Sizin oldu mu kendinize saygınızı yitirdiğiniz? Sonra toparlayabildiniz mi ? Asla bir daha kendime saygımı toparlayamayacağım gibi geliyor.
Son düzenleme:
teşekkürler yanıt için :)
