bu söylediğini onlara da söylesen olmazmı...
yani ben stajyer değilim neden hep ben gidiyorum diye...
sen emir kulu imajı çizmişsin onlara kendini....onlarda seni kullanıyor....açıkça söylemezsen daha çok kullanılırsın....iş hayatında duygusallığa yer yok derler...sen adaletsizlik varsa bunu belirtmelisin...iş başka duygular dostluklar küslükler kırılmalar başka...işyerinde bunlara yer yoktur...herkes haddini ve yerini bilmeli..
Merhaba arkadaşlar belki çok saçma bir konu olacak ama kimse ile konuşamıyorum bu konuyu.Evliyim ve 1,5 yaşında bir kızım var.Problemim ailemle ilgili değil işimle evlenmeden ve çocuğum olana kadar 9 yıl boyunca çalıştım.Çalışma şartlarım kademe kademe yükselerek oldu.Çalıştığım işyeri oturtuğum yere uzak olduğundan ve cocuğum olacağı bahanesiyle 7 aylık hamileyken işten çıkarttılar.Şimdi evime yakın bir iş buldum 5 aydır burada çalışıyorum ama gelin görünki önceki işimden daha alt kademede çalışıyorum sanki.İş pozisyonum aynı ön muhasebeciyim.Daha önceki iş yerimde tektim.Burada benim haricim 2 bayan var.İşlerini hafiflettim ( kendim öyle düşünüyorum) ama onlar bana stajyer muamelesi yapıyor.Yok banka defterleri yazılacak git, yok dekont alınacak git.Kendileri de gidebilir boş oturuyorlar yeri geliyor bakıyorum sürekli telefonlarında oyun oynuyorlar ve çok rahatlar kendimi çok kötü hissediyorum.Biliyorum bazılarınız diyecek niye memnun değilsen niye çalışıyorsun diye ama çalışmaya ihtiyacım var; ama mutsuz çalışmak çok kötüymüş.( Bu arada firmada stajyeler var önce bana telefon ediyorlar işin varmı ister sen git ister ....... stajyer gitsin diye ).Ben stajyer değilimki ben onlardan fazla bu meslekte çalışmış biriyim.Neden bu hayat bu kadar adaletsiz.
Sen kendinin farkındasın bu güzel, eksik olan şey kendini onlara da göstermek. İş anlamında değil, psikolojik anlamda.
Ezik durma kimsenin karşısında, örneğin; sana verdikleri bir işi onlardan önce sen onlara ver, nabza göre şerbetlerini verirsin. Kendine güven ve bunu karşındaki insanlara hissettir.
Kıdem farkı her yerde vardır
Ama madem kendine bu kadar güveniyosun müsaade etme
benim de şu şu işim var şu an gidemem de üst değillerse.
Merhaba arkadaşlar belki çok saçma bir konu olacak ama kimse ile konuşamıyorum bu konuyu.Evliyim ve 1,5 yaşında bir kızım var.Problemim ailemle ilgili değil işimle evlenmeden ve çocuğum olana kadar 9 yıl boyunca çalıştım.Çalışma şartlarım kademe kademe yükselerek oldu.Çalıştığım işyeri oturtuğum yere uzak olduğundan ve cocuğum olacağı bahanesiyle 7 aylık hamileyken işten çıkarttılar.Şimdi evime yakın bir iş buldum 5 aydır burada çalışıyorum ama gelin görünki önceki işimden daha alt kademede çalışıyorum sanki.İş pozisyonum aynı ön muhasebeciyim.Daha önceki iş yerimde tektim.Burada benim haricim 2 bayan var.İşlerini hafiflettim ( kendim öyle düşünüyorum) ama onlar bana stajyer muamelesi yapıyor.Yok banka defterleri yazılacak git, yok dekont alınacak git.Kendileri de gidebilir boş oturuyorlar yeri geliyor bakıyorum sürekli telefonlarında oyun oynuyorlar ve çok rahatlar kendimi çok kötü hissediyorum.Biliyorum bazılarınız diyecek niye memnun değilsen niye çalışıyorsun diye ama çalışmaya ihtiyacım var; ama mutsuz çalışmak çok kötüymüş.( Bu arada firmada stajyeler var önce bana telefon ediyorlar işin varmı ister sen git ister ....... stajyer gitsin diye ).Ben stajyer değilimki ben onlardan fazla bu meslekte çalışmış biriyim.Neden bu hayat bu kadar adaletsiz.
Konum olarak üst gibi duruyorlar bende önce bu işte çalıştıkları için belli sıfatlar verilmiş.Gelgörki işi burada öğrenmeye çalışmaktan başka ileri gidememişler.Bazen kendimle gurur duyuyorum gelip benden akıl alıyorlar ama bazende böyle stajyer muamelesi yapıyorlar belli bir tutumları yok yani
Canım işte eksiğimi burada çok güzel belirtmişsin ama o kadar ağızları güzel laf yapıyorki ben ikisiylede başa çıkamam
İşyerine her son giren bu durumu yeni biri işe girinceye kadar yaşar.Yani çalılşmak zorundan isen bir süre daha katlanabilirsin bence.Hayat biraz yorucu galiba ,yorulmuşsunuz siz.Yoksa o kadar da zor bir durum değil.Tabiki insanın gücüne gider ama ekmek parası işte, bir yandan başka iş görüşmeleri de yapın madem.Ama şu anda bu konuda adım atmayın, cin olmadan adam çarpmak gibi olur.Çünkü orada daha yenisiniz.Daha ağır şeyler olursa da çıkarsınız.Ne yapalım yani sğlaık olsun..Merhaba arkadaşlar belki çok saçma bir konu olacak ama kimse ile konuşamıyorum bu konuyu.Evliyim ve 1,5 yaşında bir kızım var.Problemim ailemle ilgili değil işimle evlenmeden ve çocuğum olana kadar 9 yıl boyunca çalıştım.Çalışma şartlarım kademe kademe yükselerek oldu.Çalıştığım işyeri oturtuğum yere uzak olduğundan ve cocuğum olacağı bahanesiyle 7 aylık hamileyken işten çıkarttılar.Şimdi evime yakın bir iş buldum 5 aydır burada çalışıyorum ama gelin görünki önceki işimden daha alt kademede çalışıyorum sanki.İş pozisyonum aynı ön muhasebeciyim.Daha önceki iş yerimde tektim.Burada benim haricim 2 bayan var.İşlerini hafiflettim ( kendim öyle düşünüyorum) ama onlar bana stajyer muamelesi yapıyor.Yok banka defterleri yazılacak git, yok dekont alınacak git.Kendileri de gidebilir boş oturuyorlar yeri geliyor bakıyorum sürekli telefonlarında oyun oynuyorlar ve çok rahatlar kendimi çok kötü hissediyorum.Biliyorum bazılarınız diyecek niye memnun değilsen niye çalışıyorsun diye ama çalışmaya ihtiyacım var; ama mutsuz çalışmak çok kötüymüş.( Bu arada firmada stajyeler var önce bana telefon ediyorlar işin varmı ister sen git ister ....... stajyer gitsin diye ).Ben stajyer değilimki ben onlardan fazla bu meslekte çalışmış biriyim.Neden bu hayat bu kadar adaletsiz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?