Manyağa bağladım resmen eski evime bağlanmışım galiba burası çok yabancı geliyor halbuki orası mahalle arası alt kat bir evdi aşırı duygusalım eşim birşey lazım mı diye aradığında bile ağlıyorumBir anda hamilelik, ortam değişikliliği, iş falan derken iyice kafan karışmış ve hamileliğin etkisiyle de biraz fazla etkilenmişsin. Zamanla geçer merak etme.
Hamilelikten canim bende ayni depresyon halindeyim evimde durmak istemiyorum yeni tasindim bende gecer ins hormonlar malesef etkiliyirÇok kötü hissediyorum kendimi. Evliyim çok şükür eşimi çok seviyorum evlenip eşimin memleketine gittim oraya alışmam zor oldu ama sonradan çok sevdim. Çalışıyorum memurum. Eşimin şehrinden kendi işime gidip geliyordum sıkıntı olmuyordu ama kurumda huzursuzdum sakindi, huzuru yoktu. Tayinimi eşimden önce bile çok aldırmaya çalıştım olmadı. Eşimden sonrada ailemin yanına aldırmaya çalıştık bebek planlıyorduk annemde yalnızdı en azından torunuma bakarım diyordu bizede mantıklı geldi hali haızrdaki işimide istemiyordum nasılsa. Zaman öyle böyle geçti baktım tayinim çıkmıyor bizde bebek planını gerçekleştirelim dedik o da aylarca olmadı derken hamile olduğumu öğrendiğim gün tayinim çıktı. Eşimde kendi işinin başka şubesine geçti. Şuana kadar herşey istediğim gibi oldu yani. Sorun ne derseniz o zamanlar istediğim şey şuan beni deli gibi ağlatıyor saçma bir ruh halindeyim başaramama korkusu mu oluştu bilmiyorum gideceğim kurum öncekinden yoğun ve eski evimi çok özlüyorum farkında olmadan çok alışmışım. İlk evlendiğimdeki gibiyim şuan alışmakta çok zorlanıyorum halbuki bu mahallede doğup büyüdüm. Hamilelikten mi neden oluyor bunlar herşeye duygulanıp ağlıyorum nolcam ben şuan bile içimden ağlamak geliyor bana akıl verin geçer mi alışır mıyım çok mutsuzum
Göstermemeye çalışıyorum onunda işi stresli aklım bide onda kalıyor benim yüzümden düzeni bozuldu diye bide ona ağlıyorumCanım eşine belli etmemeye çalış. Dediğim gibi zamanla geçecek bir şey. Boşuna seni bir de düşünmesin.
Hiç böyle hayal etmemiştim bu evi tutarken bile çok aradım buraya ısındım penceremde adalar manzarasıyla uyanıyorum ama yok ordaki evi hatırlayıp zırlıyorum düşün bahçe duvarına bakıyordu hepi topuHamilelikten canim bende ayni depresyon halindeyim evimde durmak istemiyorum yeni tasindim bende gecer ins hormonlar malesef etkiliyir
Bebeği planlıyorduk ve çok istiyordum olmayacağını kabullendiğimde birdenbire olması sarstı galiba birde eski komşum kocanı büyük şehire ne cesaretle götürüyosun ben olsam yapmazdım falan diye yorumlar yaptı psikoloji de malum iyice çöktüm kocaeliden istanbula geldikDüzenin tamamen değişmiş, daha bu düzene adapte olamamışken bir de bebek gibi tüm hayatı altüst edecek yepyeni bir sisteme gececeğin için aslında içten içe bu endişen ve stresin sebebi. Bunların hepsi geçecek ve büyüyen ailen ile birlikte eskisinden çok daha iyi olacaksın. Tüm düşüncelerin sebebinin bu olduğunun bilincinde ol ve kendini devamlı pozitif yönde telkin et. Rahatlarsın.
Elbette alışınca göreceğim sanırım şuan alışkanlıkların zorluğu varBazı insanlar değişimden korkarlar. Ama bambaşka güzellikleri vardır farketmeye çalışın..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?