Merhaba arkadaşlar beni çoğunuz biliyor bir türlü ayrılmayan sonra hamile kalan masum kız çoğunuz beni yanlış anlıyor ama ben yinede derdimi bura yazmak istedim ne diyecegnizide az çok biliyorum psikolojik olarak bitik bı durumdayim çoğunuz hikayemi biliyor ben baştan basliycam anlatmaya
Ben kaçarak evlendim 2 yıl önce 3 ay eşimin ailesinin evinde kaldık keşke hiç kalmasaydik çünkü benliğimi kendime olan saygımı eşimin bana olan iligisini herşeyi kaybettim çünkü her gün kavga etim eşimin ailesiyle ben hiç bağıran biri değilken orda sürekli bağırdım ve nedeni de benim açık olmam sonra bir gün gene bagristik ve eşim işten gelince anlatım böyle bı durum var diye oda ben sizin hemen kavganizimi cekicem diye tüm açık kıyafetlerimi yırtı makyaj malzemelerimi atı ve bana dediki bir daha bu konudan kavga etme bende dedim beni böyle beğendin şimdi niye değiştiriyorsun neyse sonra öyle kavgayla 3 ay geçti aynı evin içinde evi tutuk ve onlara yakın bir yerde dip dibe oturuyoruz ilk şiddeti evimize tasindigmiz gün yaptı bı tokatla başladı sonra bir yere gidicegmiz zaman ben önceki kadar olmasa da güzel giyinip susleniyordum ama her seferinde yine bı kavga ve esimle bagirs oluyordu arabaya binicez onların evinin onunde araba bizim sesimizi duyuverseler balkona çıkarlar beni azarlamaya baslarlardi sonra bende kizarsam suç olurdu eşim hiç bir şey demezdi onlara bana kızar beni değiştirmeye çalışıyordu her seferinde şiddet uygulayarak bende korkar susardim aile evinede donemiyorsun yüzün yok böyle böyle psikolojim bozuldu ve kendimi sevmemeye kendimi değersiz görmeye başladım bundan 1 yıl önce gene bı kavgada annemgilin evine gitim orda yapamadım döndüğümde evime gene doldurmuşlar ve beni zorla kapatı o günden beri beni yanında gezdirmek istemiyor çarşıya çıkıyoruz seni annemgile birakiyim ben gezicem diyor ben nedeninide biliyor yanına yakistirmiyor çünkü eski sevdiği kadın yok karsisinda sürekli asagalanan sesini çıkarmayan o güçlü kadın yok sesini çıkarsa dayak çıkarmasa kendini korunuyor oluyor en son sesimi cikardigimda kolumu kırdı şikayetçi olamadin diyebilirsiniz oldum ama özür diledi bir daha olmuycam diye bende dedim her halde düzeldi ama duzelmemis beni aldattı ve ben öğrenince çektim gitim boşanma davası açtım ve hamile olduğumu öğrendim ona söyledim böyle böyle ve tekrar çocuk için deniyelim dedik şu anda 29 haftalık gebeyim ve derdimi anlatiyorum başımda hemen dırdır etme diye dövüyor kendimi o kadar kotu hisediyorumki dışarı çıkmak istiyorum ama sanki herkes bana bakıyor çok çirkin gibi hisediyorum keşke diyorum bazenleri hiç kapanmasaydim ben nasıl kendimi sevicem nasıl tekrar kendime olan güvenim kazanicam ayaklarımın üzerinde durucam hiç bilmiyorum benim çocuk doğmadan önce kendimi toplamk istiyorum sürekli kendini kullanılmış hisindende nefret ediyorum bu adamdan boşanmam lazım kurtulmam lazım biliyorum ama psikolojimi duzeltmeden baba evine donemiyorum bende bı hastalık ve takıntı haline dönüştü bu hastalıktan kurtulmam gerek nasıl yapicam bilmiyorum bana yardım edermisiniz
Ben kaçarak evlendim 2 yıl önce 3 ay eşimin ailesinin evinde kaldık keşke hiç kalmasaydik çünkü benliğimi kendime olan saygımı eşimin bana olan iligisini herşeyi kaybettim çünkü her gün kavga etim eşimin ailesiyle ben hiç bağıran biri değilken orda sürekli bağırdım ve nedeni de benim açık olmam sonra bir gün gene bagristik ve eşim işten gelince anlatım böyle bı durum var diye oda ben sizin hemen kavganizimi cekicem diye tüm açık kıyafetlerimi yırtı makyaj malzemelerimi atı ve bana dediki bir daha bu konudan kavga etme bende dedim beni böyle beğendin şimdi niye değiştiriyorsun neyse sonra öyle kavgayla 3 ay geçti aynı evin içinde evi tutuk ve onlara yakın bir yerde dip dibe oturuyoruz ilk şiddeti evimize tasindigmiz gün yaptı bı tokatla başladı sonra bir yere gidicegmiz zaman ben önceki kadar olmasa da güzel giyinip susleniyordum ama her seferinde yine bı kavga ve esimle bagirs oluyordu arabaya binicez onların evinin onunde araba bizim sesimizi duyuverseler balkona çıkarlar beni azarlamaya baslarlardi sonra bende kizarsam suç olurdu eşim hiç bir şey demezdi onlara bana kızar beni değiştirmeye çalışıyordu her seferinde şiddet uygulayarak bende korkar susardim aile evinede donemiyorsun yüzün yok böyle böyle psikolojim bozuldu ve kendimi sevmemeye kendimi değersiz görmeye başladım bundan 1 yıl önce gene bı kavgada annemgilin evine gitim orda yapamadım döndüğümde evime gene doldurmuşlar ve beni zorla kapatı o günden beri beni yanında gezdirmek istemiyor çarşıya çıkıyoruz seni annemgile birakiyim ben gezicem diyor ben nedeninide biliyor yanına yakistirmiyor çünkü eski sevdiği kadın yok karsisinda sürekli asagalanan sesini çıkarmayan o güçlü kadın yok sesini çıkarsa dayak çıkarmasa kendini korunuyor oluyor en son sesimi cikardigimda kolumu kırdı şikayetçi olamadin diyebilirsiniz oldum ama özür diledi bir daha olmuycam diye bende dedim her halde düzeldi ama duzelmemis beni aldattı ve ben öğrenince çektim gitim boşanma davası açtım ve hamile olduğumu öğrendim ona söyledim böyle böyle ve tekrar çocuk için deniyelim dedik şu anda 29 haftalık gebeyim ve derdimi anlatiyorum başımda hemen dırdır etme diye dövüyor kendimi o kadar kotu hisediyorumki dışarı çıkmak istiyorum ama sanki herkes bana bakıyor çok çirkin gibi hisediyorum keşke diyorum bazenleri hiç kapanmasaydim ben nasıl kendimi sevicem nasıl tekrar kendime olan güvenim kazanicam ayaklarımın üzerinde durucam hiç bilmiyorum benim çocuk doğmadan önce kendimi toplamk istiyorum sürekli kendini kullanılmış hisindende nefret ediyorum bu adamdan boşanmam lazım kurtulmam lazım biliyorum ama psikolojimi duzeltmeden baba evine donemiyorum bende bı hastalık ve takıntı haline dönüştü bu hastalıktan kurtulmam gerek nasıl yapicam bilmiyorum bana yardım edermisiniz