Kendimi tanıyamıyorum artık !

kelebe_k

Kafa Nereye Ben Oraya :)
Kayıtlı Üye
1 Nisan 2010
2.277
227
163
Eskişehir
kızlar bu durumlara geleceğim aklıma bile gelmezdi..resmen kişilik deformu yaşıyorum..yeni doğum yapmış olmam, sabahlara kadar uykusuz onların bakımıyla ilgilenmem,sabah yavrularımı bırakıp işe gitmek zorunda olmam,iş stresi yorgunluk uykusuzluk ,son günlerde evliliğimde yaşadığım sorunlar beni bu noktalara kadar getirdi..

çok sinirli gergin bir insan oldum..herşey batıyor artık..ve çevremdeki herkesi kırıyorum..herşeye bir cevap veriyorum.herşey tersime gidiyor..kendime güvenimi kaybettim iyice...artık kendimi beceriksiz başarısız hırçın çirkef biri gibi görmeye başlıyorum yavaş yavaş..ve bu düşünce beni iyice dibe götürüyor..iyi bir psikolg araştırıp gitmem gerekecek galiba..ama sadece psikologun çözebileceği bir durum da değil bu..bana ne kadar faydalı olur bilmiyorum..

karakterim bozuldu artık..patlayacak bomba gibi geziyorum etrafta..ben ne yapacağım nasıl düzeleceğim bilemiyorum..
çırpındıkça batıyormuşum gibi geliyor..
 
Yaşadıklarınız kolay şeyler değildi. Ruh halinizin kötü olması da bazı şeylerin hızlı büyümesine sebep oldu belki de. Hiçbir sorun olmasa bile iki tane bebeğin hayatınıza katılması sizi sarsmış olabilir.
İşin iyi tarafı kendinizin ve davranışlarınızın farkındasınız. İyi bir tedaviyle bu sorun çözülecektir merak etmeyin.
Hayatınızdaki güzel şeyleri düşünün. sağlıklı bebekleriniz var. ya onlara birşey olsaydı.
Sorunlarınız yerine gelmeyecek şeyler değil neyse ki.
 
Kesinlikle bu durumda olan sadece sen değilsin...

Bu psikoloji gerçekten çok farklı, ben kızım doğduğunda senden daha beterdim inan ki seninkiler ikiz, herşeyi iki kat yaşıyorsun ve haklısın...

Psikologla falan atlatmadım ama gidersende senin açından faydası olur...

Sadece zaman ve sabır bir süre sonra herşey yerine oturuyor, hayatın düzenini alıyor, bu sıkıntılarınız doğumdan sonraki yaşama alışmakla alakalı ise bu süreç böyle canım...

Ama başka sebeplerde var ise altında birşey diyemem, umarım herşeyi rahat ve kolay atlatırsın.
 
Canım evde bir yardımcın olsa en azından evdeki yükün azalırdı.nebilim annen kayınvaliden eşin.ben oğlum doğduğunda allah razı olsun eşimden sadece emzirirdim.gerisiyle o ilgilenirdi.hiçbir gece kalkmadığını bilmem.oğlum 10 aylık ve hala da öyle.bence eşin yardım etmiyosa oturup konuşimalısın.seninkiler ikiz bide yorgunluğu tempoyu iki kat yaşıyorsun.allah sabır ve kolaylık versi,n.ama sakın kendini bırakma bu hep böyle devam etmeyecek.herşey yoluna girecek.
 

Sanırım diğer konularını okumadınız. Eşiyle ilgili de problemler yaşıyor. Yani sorun sadece doğum sonrası sendromundan ibaret değil
 

Tabi ki tek başına psikolog yeterli olmaz, sen ondan aldığın desteği içinde pekiştirmelisin ama yardım alman şart. Bu tempoda devam edersen depresyona girmen an meselesi.

İlk işin randevu alıp, psikologa gitmek olmalı. Sana sorunlarını nasıl çözeceğin konusunda yardımı olacaktır mutlaka.
 
anlattıklarının hepsini ben şuan yaşıyorum çok kötüyüm benim bitane sende iki allah kolaylık versin eşim hiç bi şekilde yardımcı olmaz öper sever 10dk sonra kucaklarda gezeriz. kendime hiçbişekilde bakamıyorum bakmayı bırak wcye zor gidiyorum kucakçı benimki. eşimle çok sorun yaşıyoruz hatta ayrılmayı bile düşünüyorum an geliyo o kadar bıktımki çok vurdumduymaz kızım ağlar yerinden kaldırayım demez kafayı yiyorum nefret ettim yaşamaktan. ölmeyi bile düşünüyorum
 
bu durum geçici canım yeni doğum yaptığın için duygusal bir dönemdesin
eşinle sorununu da okudum daha sakin olmaya çalış
psikiyatra gitmekde iyi bir fikir.daha çabuk toparlanırsın
 
Canım emzirirken kullanabileceğin antidepresan bişeyler vardır bitkisel falan.
Zor bir süreçten geçiyorsun, eşinle olan sorun çözülebilse bence diğerleri hallolacak.
 
olumlu taraflarınızı düşün ama en önce eşinle aranı düzeltmeye çalış. şu an yasadıkların belli hiç kolay değil ama geçmeyecek birşeyde değil hayatım
 
hem calisip hem bebek bakmak cok zor bu durumda bu halde olmanizda cok normal esiniz size yardimci olsun
en azindan ev islerini ona yaptirin
ne diycegimi bilemiyorum gercekten cok zor allah yardimciniz olsun
 
daha önceki konunuzda da sormuştum cevap vermediniz,neden hemen çalışmaya başladınız ikiz çocuklarla.ne kadar özel de olsa işyeriniz sizin doğum izniniz olması lazım.ne sebeple 40. günden çalışmaya başladınız
 
ben lohusalık sendromunu 7-8 ayda atlattım..

herkes geçecek diyor ama geçmiyor değil mi?

keşke eşler bu konuda bilgilendirilse...

bu sinirlilik senin elinde değil ki...


ama geçecek...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…