Kendimizi daha az yıpratmanın formülünü buldum.BOŞVER

Navizade

Navizade

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
14 Ağustos 2014
587
317
73
44
Ne bu ya üzül üzül nereye kadar ,hep bir endişe sıkıntı içinde geçiyor ömür.
Ben yapı gereği lafa gelemiyodum biri bir ders söz söylese imada bulunsa çat verirdim cevabını,karşıdaki bazen dumur olur bazende tefe koyardı beni çünkü ayarsızdım şeftir,büyüğümdür ,eşimdir farketmezdi benim için tantanada tantana .:KK11:
Brim sorumlumuz senelik izne ayrıldığında oda da 6 kişiyiz döndü bana hafif tedirgin;
"Napcaz kardeş kardeş geçinicez beni mahcup etmeyin"dedi benim için ne kötü bi imaj oluşmuş o an anladım:KK53::KK53:
Bide fazla duyarlı davranıyodum saf salak gibi herşe üzülürdüm herkese koşup deva olmaya çalışırdım en son odaya yeni gelen bi kıza işi öğrettim geçici personel olmasın dedim kız bi sene sonra "ne den şu dolapların kapağı açık kalmış kim açtı "diye benim olduğumu bile bile fırça çekti O da resmen
AMA ARTAK BUNUN GİBİ BİR SÜRÜ AŞIRI UÇ DUYGULARA SON FORMÜL BASİT BOŞVERRR
YAT KULAĞININ ÜSTÜNE KOY VER GİTSİN:cool::cool:
 
Benimde boşvermeye başlamam lazım sanırım bazen :) bazen küçük şeyler bile kafamda kocaman olup çıkıyor uykularım kaçıyor düşünmekten başka bi şey yapamaz oluyorum :)
 
ben boşvermekten bıktım
boşvermiyorum ya..derdim neyse çat çat isyan ede ede söyliycem da bundan sonra
aaaaaaaaaa =)
 
sıkıntı kişilerle ilgiliyse laftan anlayan biriyse tartışıyorum.ama malesef kendini mala bağlayan birisiyse duymamazlıktan gelmek en iyisi çünkü kendini yıpratmakla kalıyon bide adın çaçoroza çıkıyor
 
Navizade .!.:
konu kısaca şu tatlım duyguları aşırı uç noktalarda yaşadığımı farketip artık bişeyleri boşvermeye başladım,kulak arkası yapmak gibi
Genişletmek için tıkla...

Bosvermek iyidir insani genclestirir. Gereksiz seyleri takmak, beyne bosuna yuk zaten.

Ha birde affetmek, yok saymak; hayatimdaki herkesi affettim artik onlari beynimde bir yuk gibi tasimiyorum. Gitsinler baskalarinin beyinlerine yuk olsunlar simdi. :KK53:
 
bende herşeyi kafaya takan pireyi deve yapan biriydim. biriydim taki kışın geçirdiğim hastalığa kadar. kayın valide elti vs. laflarına çok takılıp geceleri düşünmekten hasta olunca anladımki boşvermek gerekiyor bazı şeyleri. şimdimi herşeye he hı deyip geçiyorum hiç umrumda değiller. eltim selam vermiş, arkamdan konuşmuş, beni düşman bellemiş, çokta tınnnn diyorum güzel bir duyguymuş umursamamak boş vermek, karşıdaki çatlıyor şimdide...
 
Navizade .!.:
Ne bu ya üzül üzül nereye kadar ,hep bir endişe sıkıntı içinde geçiyor ömür.
Ben yapı gereği lafa gelemiyodum biri bir ders söz söylese imada bulunsa çat verirdim cevabını,karşıdaki bazen dumur olur bazende tefe koyardı beni çünkü ayarsızdım şeftir,büyüğümdür ,eşimdir farketmezdi benim için tantanada tantana .:KK11:
Brim sorumlumuz senelik izne ayrıldığında oda da 6 kişiyiz döndü bana hafif tedirgin;
"Napcaz kardeş kardeş geçinicez beni mahcup etmeyin"dedi benim için ne kötü bi imaj oluşmuş o an anladım:KK53::KK53:
Bide fazla duyarlı davranıyodum saf salak gibi herşe üzülürdüm herkese koşup deva olmaya çalışırdım en son odaya yeni gelen bi kıza işi öğrettim geçici personel olmasın dedim kız bi sene sonra "ne den şu dolapların kapağı açık kalmış kim açtı "diye benim olduğumu bile bile fırça çekti O da resmen
AMA ARTAK BUNUN GİBİ BİR SÜRÜ AŞIRI UÇ DUYGULARA SON FORMÜL BASİT BOŞVERRR
YAT KULAĞININ ÜSTÜNE KOY VER GİTSİN:cool::cool:
Genişletmek için tıkla...
mrb
 
eskiden her seyi anlayisla karsilama calisan biriydim,
baktim beni dusunen yok, sabir sabir nereye kadar... kafagoz yara yara konusan biri oldum, sizin gibi adim cikti cacarona : ))
simdi bosvermeye calisiyorum ancak elimde degil... yakin cevrem maalesef cok yoruyor beni.

bu arada diger seyleri kafaya takmak, ya da hayatimda yeri olmayan insanlarin soylediklerini bosvermek kolay.
hatta abartanlari varsa bosvermeye bile ugrasmiyorum direkt silip atiyorum, onlar da farkinda o yuzden gorusmek icin israr etmiyorlar artik.

ama tumuyle bosveren biri olabilsem keske.
mesafeli, cacaron, kati biri olmak mecburi iliskilerimde beni yormaya basladi.
 
athenenoctua .!.:
eskiden her seyi anlayisla karsilama calisan biriydim,
baktim beni dusunen yok, sabir sabir nereye kadar... kafagoz yara yara konusan biri oldum, sizin gibi adim cikti cacarona : ))
simdi bosvermeye calisiyorum ancak elimde degil... yakin cevrem maalesef cok yoruyor beni.

bu arada diger seyleri kafaya takmak, ya da hayatimda yeri olmayan insanlarin soylediklerini bosvermek kolay.
hatta abartanlari varsa bosvermeye bile ugrasmiyorum direkt silip atiyorum, onlar da farkinda o yuzden gorusmek icin israr etmiyorlar artik.

ama tumuyle bosveren biri olabilsem keske.
mesafeli, cacaron, kati biri olmak mecburi iliskilerimde beni yormaya basladi.
Genişletmek için tıkla...
o kadar iyi anlıyorum ki seni..:KK60:
 
Boşverebilmeyi o kadar çok isterdimki, azcık gamsız olmayı...İnciğe boncuya kafa takan biri olarak en çok istediiğim şeylerden biridir herhalde.:KK48:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X