kendine güvenememe ve kaybetme korkusu...

  • Konu Sahibi Konu Sahibi t24
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

t24

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
9 Ağustos 2011
718
6
33
arkadaşlar sanırsam ben kendime güvenmiyorum.ailem,sevdiğim insan ve arkadaşlarım. onları kaybetmekten korkuyorum.Bilmiyorumda sebebini kafam çok karıştı gerçekten.Bazen vesveselere kapılıyorum.Aman şöyle olcak aman böyle olacak.Kıskançlıkta var biraz,yalnız kalma korkusuda olabilir belki de.Bir de aynı zamanda kendimi çok beceriksiz ve işe yaramaz görüyorum annem bana hep sen birşey beceremezsin yapamazsın derdi belkide ondan kaynaklanıyor.hem güvenememe hemde kaybetme korkusu ne yapabilirim?
 
Benim annem deaynıydı hala da aynı.Açıkça söylemiyor ama ben hissediyorum.Sen takma onu kendini geliştirmeye bak
 
başka arkadaşlardanda yorum almak isterim.Benim durumumda olan yada arasıra böyle olanlar varsa nasıl yenebiliyorlar yazarlarsa çok sevinirim.bende de zaten sürekli olmuyo arada bir oluyor.böyle boş zamanlarda birşeyle uğraşmadığım zaman aklıma geliyor birden.Sadece sizinle konuşmak istedim burdaki yorumlarla kendime moral bulmak istedm.Çoğu kişi burdakilerin yardımını alıyor gördüğüm kadarıyla.Gerçekten güzel moral verenler var.
 
başka arkadaşlardanda yorum almak isterim.Benim durumumda olan yada arasıra böyle olanlar varsa nasıl yenebiliyorlar yazarlarsa çok sevinirim.bende de zaten sürekli olmuyo arada bir oluyor.böyle boş zamanlarda birşeyle uğraşmadığım zaman aklıma geliyor birden.Sadece sizinle konuşmak istedim burdaki yorumlarla kendime moral bulmak istedm.Çoğu kişi burdakilerin yardımını alıyor gördüğüm kadarıyla.Gerçekten güzel moral verenler var.
canim benim annemde hic beynemezdi beni snei kim alicak is yapamzsin onu yapamazsin filand erdi vallaha iyi biri ile evlendim su an oyle becerikliyimki gerci annem hale byenemiyor ama :))bu bence snei svemeidginden filan degil annme hep snei baskalari ovsun derdi cocugum oldu cocuga bakamazsin diye laf etti ama 15 gunluk cocukla aylardir yanlizim ve ben baktim superde oldu oglum ama su kendine guvenmeme o biraz sendne kaynakli birazda yanlis anlama ama dis gorunusunu beyenmemeden oyle insnalar varki ne ozguvenler tasiyor tabi oda yanlis ama eger sen kendine guvenmezsen ezik olursun bunuda yapma her zaman konusurken insanlarin gozunun icine bak gul eylen herkesin korkualri var mesela beni su an en cok korkutan her gece ruyamda oglum yok oluyor bir uyaniyorum cocuk yanimda yani herkeste olur o sen bence kendine bir mesgale bul boyle seyelri dert etme yasin kac bilemem ama ben 30 olmusum zaman cok cabuk akip geciyor
 
canim benim annemde hic beynemezdi beni snei kim alicak is yapamzsin onu yapamazsin filand erdi vallaha iyi biri ile evlendim su an oyle becerikliyimki gerci annem hale byenemiyor ama :))bu bence snei svemeidginden filan degil annme hep snei baskalari ovsun derdi cocugum oldu cocuga bakamazsin diye laf etti ama 15 gunluk cocukla aylardir yanlizim ve ben baktim superde oldu oglum ama su kendine guvenmeme o biraz sendne kaynakli birazda yanlis anlama ama dis gorunusunu beyenmemeden oyle insnalar varki ne ozguvenler tasiyor tabi oda yanlis ama eger sen kendine guvenmezsen ezik olursun bunuda yapma her zaman konusurken insanlarin gozunun icine bak gul eylen herkesin korkualri var mesela beni su an en cok korkutan her gece ruyamda oglum yok oluyor bir uyaniyorum cocuk yanimda yani herkeste olur o sen bence kendine bir mesgale bul boyle seyelri dert etme yasin kac bilemem ama ben 30 olmusum zaman cok cabuk akip geciyor

yazdıklarınız hoşuma gitti ben 22 yaşındayım üniversite 2 ye gidiyorum.Belkide dedikleriniz doğru.Bendede hep şöyle olur erkek arkadaşım var aman birşey olur mu aman hep devam edermiyim onu çok seviyorum belkide bundan korkuyorum hep ama demekki herkesin başına geliyormuş.insan birilerine çok değer verince eşi olsun,sevgilisi,annesi,babası,çocuğu olsun hep kaybetmekten korkar.Belkide bu durumu böyle görmemek lazım ama iyi moral oldunuz teşekkürler :)durmadan aklımıza getirmeyelim en iyisi çözüm yolu bu galiba.
 
bendede bir zamanlar erkek arkadasımı kaybetme korkusu vardı nedeni ondan kaynaklanmıyordu kendimemi güvenmiyordum bilmiyorum..ama o sıra cevremden cok uzaktım arkadaslarımla görüşmüyordum eskisi gibi hayatımda tek ailemin dısında tabikide erkek arkadasım vardı..bu yüzdendi heralde..ama sonra kendime gelmem gerektiğini anladım fazla yalnız kalıpta düşünmemeye çalıstım konustum sürekli arkadaslarımla..ama bundan önce kendi kendime hobiler edinmek istedim baska seylerle uğrasmak istedim ama onda basarılı olamadım cünkü yine susunca aklıma geliyordu..en iyisi atlatana kadar sürekli konusmak konusurken cok düşünülmüyo sonucta :)
 
Back
X