Kendini mutluluğa ve aşka layık görememek

Sheldon_Cooper

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
1 Eylül 2018
1.192
858
26
Merhaba. Kafam çok dolu. Ama illa ki buradaki hemen hemen herkes benzer bir tecrübe yaşamış veya yaşatmıştır diye tahmin ediyorum.
Yaklaşık 2 aydır biriyle çıkıyordum, her şey çok güzeldi. Karşı taraf çok kibar bir beyefendiydi, hiçbir saygısızlık hiçbir kötülük yapmadı. İkimiz de kavgadan ve kaostan hoşlanmadığımız için bir sorunumuz olduğunda konuşarak rahatlıkla çözebiliyorduk. Güzel bir bağ kurmuştuk.
Sonra benim duygularım giderek soğumaya başladı. Çünkü her ne kadar böyle bir bağımız olsa da aramızda bir uyum hissedemedim. Hobilerimiz, zevklerimiz, bakış açılarımız çok farklıydı. En basitinden burada da konu açmıştım o çok duygusal ve romantik ruhluydu bense daha çok eğlence ve geyik odaklı bir hanzoydum :) Bunun gibi daha pek çok şey.. Çok fazla görüşme şansımız da olmuyordu açıkçası bu yüzden ona karşı olan hoşlantı duygum azalarak bitti.
Bu soğukluğum ilişkimize ve davranışlarıma da yansımaya başlayınca ben de ayrılmayı düşünmeye başladım. Çok kafa patlattım.
Bir yanım "Şımarıklık ediyorsun, aranızda böyle güzel bir iletişim varken ve karşı taraf sana karşı bu kadar iyiyken, bu kadar da severken ilişki bitirmek çok saçma. Ondan sonra hayatına bir daha iyi biri de girmez çünkü artık hak etmiyor olursun." Diyor,
Bir yanımsa "O duygular bir kere soğuduysa artık karşı tarafı oyalamanın mantığı yok, devam ettirmek bencillik olur çünkü o da bu iyilikle kendisine karşı aynı duyguları hissedebilen birini hak ediyor." Diyordu.
İkinci sesi dinledim ve hislerimi onunla aynen paylaştım. Ortak bir kararla ayrıldık. Sağ olsun hiç zorlaştırmadı, aksine kolaylaştırdı. Kavga gürültü olmayan çok sakin ve nahif, kısa bir ayrılık konuşmasıyla bitti.

Bu ayrılık daha yeni oldu ve ben kendimi çok kötü hissediyorum. Geri dönmek istiyorum gibi bir şey değil bu. Kendimi mutluluğa layık göremiyorum sanki. Keşke hislerimi seçebilseydim de hiç soğumasaydım hiç bitmeseydi hoşlantım. Bunun olması için her şeyimi verirdim ama maalesef kontrol edemediğim hislerim yüzünden ayrıldım. İlla ki benzer deneyimler yaşayanlar olmuştur. İçimi dökmek istedim belki teselli cümlesi kuranlar olur bir umut :)

Daha önce sebepsiz yere terk de edildim, flört aşamasındayken başka bir kızın gelip bana "biz birbirimizi seviyoruz siz kesin konuşmayı" dediği de oldu. Hiçbiri bu kadar kötü hissettirmemişti. Sorunun ve ayrılığın siz kaynaklı olması ne kadar büyük bir yükmüş..
 
Merhaba. Kafam çok dolu. Ama illa ki buradaki hemen hemen herkes benzer bir tecrübe yaşamış veya yaşatmıştır diye tahmin ediyorum.
Yaklaşık 2 aydır biriyle çıkıyordum, her şey çok güzeldi. Karşı taraf çok kibar bir beyefendiydi, hiçbir saygısızlık hiçbir kötülük yapmadı. İkimiz de kavgadan ve kaostan hoşlanmadığımız için bir sorunumuz olduğunda konuşarak rahatlıkla çözebiliyorduk. Güzel bir bağ kurmuştuk.
Sonra benim duygularım giderek soğumaya başladı. Çünkü her ne kadar böyle bir bağımız olsa da aramızda bir uyum hissedemedim. Hobilerimiz, zevklerimiz, bakış açılarımız çok farklıydı. En basitinden burada da konu açmıştım o çok duygusal ve romantik ruhluydu bense daha çok eğlence ve geyik odaklı bir hanzoydum :) Bunun gibi daha pek çok şey.. Çok fazla görüşme şansımız da olmuyordu açıkçası bu yüzden ona karşı olan hoşlantı duygum azalarak bitti.
Bu soğukluğum ilişkimize ve davranışlarıma da yansımaya başlayınca ben de ayrılmayı düşünmeye başladım. Çok kafa patlattım.
Bir yanım "Şımarıklık ediyorsun, aranızda böyle güzel bir iletişim varken ve karşı taraf sana karşı bu kadar iyiyken, bu kadar da severken ilişki bitirmek çok saçma. Ondan sonra hayatına bir daha iyi biri de girmez çünkü artık hak etmiyor olursun." Diyor,
Bir yanımsa "O duygular bir kere soğuduysa artık karşı tarafı oyalamanın mantığı yok, devam ettirmek bencillik olur çünkü o da bu iyilikle kendisine karşı aynı duyguları hissedebilen birini hak ediyor." Diyordu.
İkinci sesi dinledim ve hislerimi onunla aynen paylaştım. Ortak bir kararla ayrıldık. Sağ olsun hiç zorlaştırmadı, aksine kolaylaştırdı. Kavga gürültü olmayan çok sakin ve nahif, kısa bir ayrılık konuşmasıyla bitti.

Bu ayrılık daha yeni oldu ve ben kendimi çok kötü hissediyorum. Geri dönmek istiyorum gibi bir şey değil bu. Kendimi mutluluğa layık göremiyorum sanki. Keşke hislerimi seçebilseydim de hiç soğumasaydım hiç bitmeseydi hoşlantım. Bunun olması için her şeyimi verirdim ama maalesef kontrol edemediğim hislerim yüzünden ayrıldım. İlla ki benzer deneyimler yaşayanlar olmuştur. İçimi dökmek istedim belki teselli cümlesi kuranlar olur bir umut :)

Daha önce sebepsiz yere terk de edildim, flört aşamasındayken başka bir kızın gelip bana "biz birbirimizi seviyoruz siz kesin konuşmayı" dediği de oldu. Hiçbiri bu kadar kötü hissettirmemişti. Sorunun ve ayrılığın siz kaynaklı olması ne kadar büyük bir yükmüş..

Ayrıldığınız erkek arkadaşınız ağır çalışma koşulları olan ve konunuzdaki psikiyatriye gitmesini önerdiğiniz adam mı ?

Şayet öyleyse , ayrılmanız her ikiniz içinde hayırlı olmuş. Yaşam şartlarınız ve hayata bakışınız , mücadeleniz birbirinden oldukça farklıydı çünkü.
 
Ayrıldığınız erkek arkadaşınız ağır çalışma koşulları olan ve konunuzdaki psikiyatriye gitmesini önerdiğiniz adam mı ?

Şayet öyleyse , ayrılmanız her ikiniz içinde hayırlı olmuş. Yaşam şartlarınız ve hayata bakışınız , mücadeleniz birbirinden oldukça farklıydı çünkü.
Evet oydu, hatta siz onaylamamıştınız bu önerimi.

Ama yine de ayrılık kararı bana da doğru geliyor yani bugün olmasa da yarın olacaktı bu.
 
Çünkü o senin yol arkadaşın değilmiş.
Eğer öyle olsaydı soğumazdın.
Hiç bir şeyi sana batmazdı.
Her şeyi sana güzel görünürdü.
Boşver kafanı yorma bitene.
Kendine de böyle yakıştırmalar yapma.
Böyle düşünerek, böyle yazarak kendi hayatına bunları kodlamış oluyorsun.
 
Çünkü o senin yol arkadaşın değilmiş.
Eğer öyle olsaydı soğumazdın.
Hiç bir şeyi sana batmazdı.
Her şeyi sana güzel görünürdü.
Boşver kafanı yorma bitene.
Kendine de böyle yakıştırmalar yapma.
Böyle düşünerek, böyle yazarak kendi hayatına bunları kodlamış oluyorsun.
Çok sağ olun gerçekten iyi geldi yazdıklarınız ^^
Karşı taraf kötülük etmiş olsaydı bu kadar üzülmezdim aslında
 
Çok sağ olun gerçekten iyi geldi yazdıklarınız ^^
Karşı taraf kötülük etmiş olsaydı bu kadar üzülmezdim aslında
İyi biri olabilir fakat frekanslar tutmayınca olmuyor işte bir türlü.
Ne güzel işte ilerde iyi biriydi diye anabileceğin temiz bir anın olmuş olur.
Kötülük etseydi de bir de o travmayla mı uğraşsaydın. Bir de böyle düşün
 
İlişkilerin sirf karşidaki "iyi biri" diye yurumesi gerektigini dusunmuyorum.
Benzer şeyler yaşadim hatta bir tanesi direkt dış gorunusle alakaliydi. Cocuk cok iyi bir cocuktu, çicek gibi davraniyordu ama ileriye taşiyamadim cunku boyu kisaydi vs begenmedim kendisini kisaca.

Bu yuzden kendimi suçlu ve haketmiyor olarak dusunmedim hiç. Secenegim olmasaydi en azindan huyu guzel boyunu napayim diyip kendimi iliskide kalmaya zorlardim belki ama seceneklerim her zaman olacakti bunun farkindaydim neden hem iyi hem de begendigim biri olmasin? Öyle de oldu ve evlendim.

Kimse dort dortluk degil, mukemmel değil ama içimize sinmeyecek şeyleri de sirf iyi biri diye devam ettiremeyiz.
 
Az önce olmayacağını düşündüğüm bırıne kıbar bı sekılde artık görüşmeyelim dedım ve kendımı çok kötü hıssettıgım ıcın buraya gırdm uzerıne de bu paylaşım ..üzgünüm baya vıcdan yaptım ama uzatsaydım da haksızlık boşa zaman .. suanda düşünceler içinde oturdum kaldım
 
Ben karşıdakinden çok çabuk soğuyan bir insanım. Bilmem kaç kişiyle daha flörtte dayanamadım bitirdim. Bir gün oldu karşıma gerçekten sevebileceğim bir adam çıktı, 2 yıldan fazladır beraberiz azıcık sesini duymasam yüzünü görmesem özlerim ve asla soğumadım ondan. Doğru insan karşına çıkınca bu soğuma hislerin yok oluyor güven bana. O doğru kişi değildi senin için olan biten bu.
 
Az önce olmayacağını düşündüğüm bırıne kıbar bı sekılde artık görüşmeyelim dedım ve kendımı çok kötü hıssettıgım ıcın buraya gırdm uzerıne de bu paylaşım ..üzgünüm baya vıcdan yaptım ama uzatsaydım da haksızlık boşa zaman .. suanda düşünceler içinde oturdum kaldım
Ya demek ki arada oluyor böyle şeyler :')
İlişkiler aslında böyle, kaç yıllık evli çocuklu çiftler bile boşanıyor buna da alışılır sanırım. Ben de aynen dediğiniz gibi vicdan yaptım ama kimse ayrılmasaydın gibi bir cümle kurmadı demek ki doğru olan buymuş benden de ilk sevgilim sebepsiz yere ayrıldı ama geçti gitti yeni sevgilisi olduğunu gördüm yakıştırdım bile ikisini ^^
 
İlişkilerin sirf karşidaki "iyi biri" diye yurumesi gerektigini dusunmuyorum.
Benzer şeyler yaşadim hatta bir tanesi direkt dış gorunusle alakaliydi. Cocuk cok iyi bir cocuktu, çicek gibi davraniyordu ama ileriye taşiyamadim cunku boyu kisaydi vs begenmedim kendisini kisaca.

Bu yuzden kendimi suçlu ve haketmiyor olarak dusunmedim hiç. Secenegim olmasaydi en azindan huyu guzel boyunu napayim diyip kendimi iliskide kalmaya zorlardim belki ama seceneklerim her zaman olacakti bunun farkindaydim neden hem iyi hem de begendigim biri olmasin? Öyle de oldu ve evlendim.

Kimse dort dortluk degil, mukemmel değil ama içimize sinmeyecek şeyleri de sirf iyi biri diye devam ettiremeyiz.
Evet haklısınız aslında iyi insanlar güzel şeyler hak eder ama iyi olan herkesle sevgili olmak evlenmek mümkün değil
 
Ben karşıdakinden çok çabuk soğuyan bir insanım. Bilmem kaç kişiyle daha flörtte dayanamadım bitirdim. Bir gün oldu karşıma gerçekten sevebileceğim bir adam çıktı, 2 yıldan fazladır beraberiz azıcık sesini duymasam yüzünü görmesem özlerim ve asla soğumadım ondan. Doğru insan karşına çıkınca bu soğuma hislerin yok oluyor güven bana. O doğru kişi değildi senin için olan biten bu.
Çok teşekkür ederim çok iyi geldiniz hayatınızdaki adamla da size mutluluklar diliyorum
 
Ben karşıdakinden çok çabuk soğuyan bir insanım. Bilmem kaç kişiyle daha flörtte dayanamadım bitirdim. Bir gün oldu karşıma gerçekten sevebileceğim bir adam çıktı, 2 yıldan fazladır beraberiz azıcık sesini duymasam yüzünü görmesem özlerim ve asla soğumadım ondan. Doğru insan karşına çıkınca bu soğuma hislerin yok oluyor güven bana. O doğru kişi değildi senin için olan biten bu.
Teşekkür ederız doğru kişi ye daha var o zaman☺️
 
X